من نمی دانم درباره فیلمسازان Down Under چیست. خواه گروه خواهر و برادری باشند که در 10 یا چند سال گذشته به زمین زده اند، مانند برادران اسپیریگ با «مردگان» یا پسران کنز با «100 جریب خونین»، یا افراد ترسناکی مانند جنیفر کنت با «The The بابادوک، درو براون با «تئوری خودکشی» یا گرگ مک‌لین با مجموعه «وولف کریک»، با استثنائات معدودی، فیلمسازان استرالیایی بهتر از هر فیلمساز آمریکایی می‌دانند که چگونه هیجان و لرز ببخشند و زیبایی و ترس از وحشت را جشن بگیرند. آنجا. اکنون برادران کیاه و تریستان روچ ترنر به این صفوف برجسته می‌پیوندند که با WYRMWOOD: ROAD OF THE DEAD، اصلی‌ترین و تازه‌ترین چرخش آخرالزمان زامبی‌ها را نسبت به هر کسی که پیش از آن‌ها می‌بینیم، برای ما به ارمغان می‌آورند. کاملا صادقانه بگویم، WYRMWOOD بسیار درخشان است!

بری مرد کامل خانواده است. بری که به همسرش آنی و دختر شایان ستایششان مگان اختصاص دارد، یک تامین کننده، شوهر و پدر خوبی است. دستی با ابزار، او یک مکانیک ماشین ACE برای بوت کردن است. اواخر یک شب او یک تماس تلفنی دیوانه‌وار از خواهرش بروک دریافت می‌کند که در ابتدا همه چیزهایی است که بری نیست. بروک یک طراح/عکاس با ظاهری گوت، با سبک و سیاق شخصی خود، در استودیوی خود – یک گاراژ تغییر یافته/ کلبه کوونست – است که مدل او ناگهان به یک زامبی گوشتخوار دیوانه تبدیل می شود. بروک دیوانه وار برای نجات به سراغ بری می رود. بری که از شنیده هایش مطمئن نیست، اما می داند که بروک هیستریک است و همچنین برادری فداکار است، وقتی مگان به اتاق خواب می آید و به او می گوید: 'بابا، کسی در آشپزخانه هست، آماده است تا به او کمک کند.' با آنی که پاشنه‌هایش داغ است، بری یک زامبی را پیدا می‌کند که به یخچال او حمله می‌کند. وقتی بری و آنی با هیولا می‌جنگند و صداهای مشابهی از بیرون می‌شنوند، به نظر می‌رسد که تمام خانواده باید برای آن استراحت کنند.

متأسفانه، در طول درگیری با زامبی، مگان و آنی هر دو در معرض دید قرار می گیرند و در طول رانندگی برای کمک به بروک شروع به 'چرخش' می کنند. بری که هیچ جایگزینی ندارد، باید آنها را بکشد تا بقای خود و، امیدواریم، بروک را تضمین کند.

اما در حالی که بری در حال نبردهای خود است، بروک در حال جنگیدن با خودش است که توسط برخی از نظامیان مزدور گروگان گرفته می شود که دستور کار خود را دارند - ارائه انسان های در معرض یک دکتر دانشمند دیوانه که در حال انجام آزمایش های کنترل ذهن (و سایر آزمایشات پر از خون) است. با زامبی ها بری که هنوز نمی داند چه اتفاقی برای بروک افتاده است، متوجه می شود که شبه نظامیان دیوانه در اطراف بوته زارهای متروک از بنی بومی که خود از یک حمله زامبی جان سالم به در برده و شاهد شبه نظامیان سیاه پوش و نقاب گازی است و گروهی از مردان دیگر به رهبری آن ها می دوند. فرانک پوسته پوسته اما دوست داشتنی در داخل یک گاراژ فلزی با هماهنگی جا افتاده بود. به گفته بنی، همه در نتیجه ویرموود به زامبی تبدیل می‌شوند - ستاره‌ای در حال سقوط که دارای قدرت‌های تخریب موجود در کتاب مقدس در کتاب مکاشفه‌ها است. بنی نور چشمک زن را دید و با توجه به هماهنگی طبیعی خود با طبیعت، مطمئن بود که نور ویرموود بوده است.

این مردها با دانستن اینکه تنها امیدشان فرار از زامبی‌هایی است که اکنون گاراژ را احاطه کرده‌اند، و نه گفتن اینکه بری تلاش می‌کند تا بروک را نجات دهد، از آنچه در اختیار دارند برای ایجاد زره بدن و وسیله نقلیه برای رقابت با هر چیزی از «مکس دیوانه» استفاده می‌کنند.

در حالی که پسرها از محدوده خود بیرون می آیند تا برای بروک یک خط قرمز غرق در خون ایجاد کنند، بروک همه چیز را به دست خود گرفته و از چنگ دیوانه زردپوش فرار کرده است، اما تنها پس از تزریق معجون دکتر دیوانه ای که به او داده است. او قدرت ذهن را کنترل توده های زامبی. همانطور که هر یک به سمت دیگری حرکت می کند، مکاشفه های جدید در هر لحظه رخ می دهد - نفس زامبی مضر می تواند به عنوان سوخت استفاده شود، خون زامبی ها می سوزد، زامبی ها می توانند منجمد شوند، زامبی ها در طول روز می خوابند، و بروک در حال کنترل یک ارتش است.

ممکن است کسی متمایل به این باشد که یک فیلم زامبی صرفاً یک خوراک ژانر کلیشه‌ای با تایپ‌سازی ژانر باشد و بر خلاف داستان و اجرا، بر افکت‌های خونی و گور تکیه کند. این مورد در مورد WYRMWOOD: ROAD OF THE DEAD صدق نمی کند. از داستان گرفته تا جلوه‌ها تا اجرا، نویسنده/کارگردان کیاه روچ-ترنر و نویسنده همکار تریستان روچ-ترنر، ژانر را با کارهای درجه یک در همه جنبه‌ها، شروع از اجراها، برمی‌گردانند.

تازه برای مخاطبان آمریکایی، جی گالاگر است که با بازی خود در نقش بری نشان می‌دهد، او در همه جبهه‌ها پیشرو است و نه قدرت شخصیت و حضور فیزیکی فوق‌العاده و مهارت‌های اکشن، بلکه قطب‌نمای اخلاقی و طنین عاطفی را به ارمغان می‌آورد. هنرهای رزمی و مهارت های بدلکاری او به قدری قوی است که بدون نگاه کردن به تیتراژ، در ابتدا ممکن است فکر کنید که بازیگر اسکات ادکینز است. گالاگر یک چهره و نیرویی است که می توان با او حساب کرد و مطمئناً کسی است که دوست دارم دوباره او را نه تنها در ادامه فرنچایز WYRMWOOD ببینم، بلکه قدم به عرصه اکشن جهانی تر بگذارد.

در مورد زنان بداخلاق، سینما همیشه سرد و گرم بوده است، بنابراین وقتی شخصی مانند بیانکا برادی وارد افق سینما می‌شود، بسیار با طراوت است. بریدی در نقش بروک از هموطنان آسی شارنی وینسون که ما را در فیلم «تو بعدی هستی» ما را غافلگیر کرد.

کیت آگیوس در نقش فرانک پوسته دار به همان اندازه سرگرم کننده است. آگیوس با ارائه صدای عقل کمی «بزرگتر»، سبکی و پذیرش را برای ضیافت گوشتخوار به ارمغان می آورد که نویدبخش خنده ای از اینجا و آنجا است.

با این حال، دزد صحنه WYRMWOOD: ROAD OF THE DEAD، لئون برچیل است. بورچیل دوست‌داشتنی، جذاب، سرگرم‌کننده و خنده‌دار، در نقش بنی بومی، لحظه‌های شیک و جذاب را به تصویر می‌کشد و در عین حال فیلم را با صداقتی قابل لمس آغشته می‌کند. چیز دیگری که به لذت بورچیل اضافه می شود، شیمی او با گالاگر است، که عنصر تصویر جاده دوست دوست داشتنی را به جریان می آورد.

نوشته مشترک کیاه و تریستان روچ ترنر، WYRMWOOD: ROAD OF THE DEAD فاقد اصالت است. همانطور که گفته شد، کنترل ذهن زامبی، بوی بد زامبی به عنوان گاز، سوزاندن خون زامبی، قرار دادن یک زامبی روی یخ در فریزر همراه با آبجو. چیزی که دوست داشتنی نیست! برادران روچ-ترنر یک چرخش کاملاً جدید روی زامبی ها با برخی پیچش های دیوانه وار انجام دادند. آنها توانایی داستان سرایی شدیدی را هم از نظر داستان و هم از منظر فیلمنامه با اجرای بصری کاملاً واقعی نشان می دهند.

در مورد اجرای بصری صحبت کردن، سخت است باور کنیم که نه تنها اولین کارگردانی این کیا روچ-ترنر، بلکه فیلمبردار او، تیم ناگل، است. لنزسازی به معنای واقعی کلمه و به معنای واقعی کلمه در چهره شما شدید است و ما را در جدال با بری، بنی، بروک و فرانک قرار می دهد و در عین حال شفاف و بدون محدودیت باقی می ماند. یک پالت غیراشباع بدون رنگ اجازه می دهد تا خون ریزی و پاشش عالی برای دستیابی به حداکثر اثر داشته باشد در حالی که FX با نفس زامبی زامبی بسیار ساده و عالی است. و در جایی که قسمت‌های بیرونی اشباع نشده است، فضای داخلی دارای درجات مختلفی از اشباع، گرما و سرزندگی است، که کمترین آن تریلر آزمایشگاه سیار دکتر دیوانه است – لباس زرد روشن دکتر در تضاد با خون قرمز روشن روی فلز سفید. دیوارها که همه در یک شستشوی آبی انجام شده است فراتر از فریبنده و استعاره است. ویرایش، با بودجه واقعی/بدون بودجه، توسط Kiah Roache-Turner به روش راپیر انجام می شود، که برای به تصویر کشیدن طبیعت دیوانه کننده و تنش موقعیت های موجود طراحی شده است.

طراحی تولید، که توسط زحمتکشان نیز انجام شده است، به همان اندازه چشمگیر است زیرا به جزئیات داخل گاراژ کوونست، استودیوی بروک، آزمایشگاه سیار پزشک توجه می‌شود، بدون در نظر گرفتن کامیون زره‌دار و قفس اصلاح‌شده «Mad Max». همه چیز مبتکرانه، خلاقانه و باورپذیر با طراحی ترکیبی از مواد روزمره است که در چیزی غیر از آنچه که هستند، مد شده اند. VFX با جلوه‌ها و آرایش زامبی‌ها عملاً در هر کجا و هر زمان که ممکن است بسیار کم است.

آیسینگ روی کیک، یا آخرین قطره خون روی زامبی، موسیقی مایکل لیرا است که صدای صنعتی را در ترکیب موسیقی پیاده‌سازی می‌کند و صدایی بدیع و منحصربه‌فرد برای WYRMWOOD: ROAD OF THE DEAD ایجاد می‌کند.

کیا و تریستان روچ-ترنر امتیاز را بالا بردند و من را تشنه چیزهای بیشتر کردند. من برای WYRMWOOD وحشی هستم !!!!

به کارگردانی کیاه روچ-ترنر
فیلمنامه کیاه روچ ترنر و تریستان روچ ترنر
بازیگران: جی گالاگر، بیانکا برادی، لئون برچیل، کیث آگیوس