سرباز صفر به همه ما نشان می‌دهد که زندگی می‌تواند برای همه پرنده‌ای باشد

چه فیلم کاملاً لذت بخشی برای شروع نه تنها یک سال جدید بلکه یک دهه جدید! مملو از قلب، شادی، الهام و سرگرمی، اگر چیز دیگری از TROOP ZERO نبینیم یا یاد نگیریم این است که هیچ کس و هیچ چیز بی اهمیت نیست، همه صدایی دارند و هیچ کس تنها نیست.

31 سال از اکران «Troop Beverly Hills» در سینماها می گذرد که این سوال را مطرح می کند که تمام فیلمسازان در این سه دهه گذشته کجا بوده اند قبل از اینکه لوسی علیبار فیلمنامه نویس و کارگردانان برت و برتی سرهای خلاق خود را کنار هم بگذارند تا TROOP ZERO را به ما بدهند؟ مانند TBH، TROOP ZERO گروه متنوعی از دختران جوان تاثیرپذیر - و یک پسر - را گرد هم می آورد که اکثر آنها کمی 'عجیب' یا تنها، 'بازنده'، از نظر اقتصادی محروم هستند، یا شاید از نظر جسمی از همه بیشتر نباشند. زیبا، و سپس ما را به سفر دختران ببرید، زیرا آنها به عنوان پیشاهنگان پرنده با یک ماموریت جمعی برای تبدیل شدن به بخشی از پروژه 'رکورد طلایی' ناسا به دوستان واقعی تبدیل می شوند. علیبار و برت و برتی نه تنها دختران جوان - و پسران - و فردیت آنها را جشن می گیرند، بلکه STEM و STEAM را جشن می گیرند و قهرمان فیلم، کریسمس فلینت را تبدیل به یک متخصص علم می کنند که به ستاره ها نگاه می کند و معتقد است زندگی در جای دیگری در جهان فراتر از زندگی کوچک او وجود دارد. شهر ویگلی، جورجیا برای قرض گرفتن از شخصیت جودی فاستر در 'تماس'، این یک جهان بسیار بزرگ است و اگر ما تنها اشکال زندگی در اطراف بودیم، هدر دادن فضای وحشتناکی بود.

در مواجهه با چالش‌ها و موانعی که توسط رهبر منطقه‌ای Birdie Scout، Miss Massey، و همچنین نیروهای قشر بالایی خود در Wiggly، کریسمس می درخشد و با خوش‌بینی و اراده می‌درخشد، الهام‌بخش و ترغیب دیگر دخترانی است که از حق رای مشابهی برخوردارند، به او بپیوندند تا یک پیشاهنگ پرنده را تشکیل دهند. سرباز می زنند و به جمبوری سالانه می روند تا برای شانس حضور در 'رکورد طلایی' رقابت کنند. کریسمس ناامیدانه می‌خواهد صدایش در آن رکورد طلایی باشد که به فضا می‌رود و این تنها شانس اوست. اما همانطور که همه پیشاهنگان خوب می‌دانند، همیشه باید یک رهبر وجود داشته باشد، و این نیاز به کشمکش‌های واقعی تا کریسمس دارد تا دستیار حقوقی/قانونی/بازپرس پدرش خانم رایلین را برای رهبری این نیرو متقاعد کند. خانم رایلین دقیقاً همان چیزی نیست که شما آن را «کودک پسند» می نامید. او رفتار بیهوده ای دارد و دیواری از احساسات واقعی خود می کشد، اما این دیواری است که کریسمس همیشه موفق به شکستن آن می شود زیرا او از زمانی که مادرش درگذشت رایلین را تقریباً به عنوان یک مادر جایگزین می بیند. رایلین می داند که 'بیگانه' بودن و مورد آزار و اذیت قرار گرفتن به عنوان یک زن سیاهپوست در یک شهر نسبتاً سفیدپوست در جنوب عمیق، که به دلیل پول و تبعیض رویای خود را برای تحصیل در رشته حقوق از دست داده است، و به خوبی می داند که چگونه هر کدام چگونه است. از این دختران احساس می کند.

در مواجهه با خانم مسی برای تشکیل این سرباز جدید، آموزش سریع اما کاملی از آنچه از پیشاهنگان پرنده انتظار می رود - نشان ها، فروش کوکی ها، محافل دوستی، و البته 500 دلار برای هزینه بازی - و همچنین یاد می گیریم که تنها تعداد نیروهای موجود در کل ایالت جورجیا صفر است. بنابراین، TROOP ZERO متولد می شود. (مردم ریاضی آنجا باید اهمیت زیربنایی تکلیف «صفر» را درک کنند.)

کاتب لوسی علیبار ساختار داستانی محکمی را توسعه می‌دهد که بر روی دختران و توسعه دوستی‌ها تمرکز می‌کند، اما نه تنها دوستی بین دختران، بلکه در میان مردم شهر که می‌آیند تا اطراف این «بازنده‌ها» جمع شوند. گفت و گو برای اواسط دهه 70 و جنوب عمیق بسیار قابل باور است. نه تنها چند زنگ تک خطی بی‌ارزش وجود دارد، بلکه زبانی فوق‌العاده در طنز گونه‌ای وجود دارد که متناسب با شخصیت‌ها و داستان است.

هر یک از شخصیت‌ها با عمق، بافت، فردیت و ویژگی‌های متمایز بسیار خوب نوشته شده‌اند، که مورد دوم یک لباس قوی در توسعه داستان است زیرا TROOP ZERO به سمت جامبوری کار می‌کند. اما این فقط هر یک از پیشاهنگان پرنده نیست که به خوبی نوشته شده و سه بعدی است، بزرگسالان و سایر بچه های شهر نیز همینطور هستند. قابل توجه این است که اگرچه علیبار و برت و برتی از قلدری و فحاشی ابایی ندارند، اما مکرراً با مضامین مهربانی و مهربانی مقابله می‌کنند، چیزی که ما می‌توانیم در جهان امروز کمی بیشتر از آن استفاده کنیم. و در قلب خود، فیلم هرگز از تمرکز پیشاهنگانی که با هم برای رسیدن به چیزی خوب و مثبت کار می کنند غافل نمی شود.

برت و برتی که با توضیح کافی برای ارائه پس‌زمینه هر شخصیت نوشته شده‌اند، سپس بر ساختار بصری خود برای تعریف هر شخصیت از طریق موقعیت و عملکرد تکیه می‌کنند. داستان زیادی در مورد رایلین ویولا دیویس یا خانم مسی آلیسون جنی وجود ندارد، اما ما به آن نیاز نداریم. اجراهای آنها تعیین کننده و بی نقص است. دیویس محکم، قوی است و از ریلین زنی می سازد که دختران می توانند به او نگاه کنند. و رشد شخصیتی که در دوشیزه مسی می‌بینیم تنها با زمان‌بندی کمدی جانی تقویت می‌شود، البته به این واقعیت اشاره نمی‌کنیم که او در این نقش یک بازیگر کاملاً جذاب است. موازی با داستان سربازان Birdies، داستانی است که رایلین و دوشیزه مسی را درگیر می کند و دیویس و جانی تا آخر بازی می کنند. این دو زن فوق‌العاده هستند. یک چرخش کوچک زیبا از مایک اپس نیز. او در فیلمی حضور دارد که تمام خانواده ها، از جمله کودکان خردسال، می توانند آن را ببینند. بدون توهین یا حرکات شخصیت مشکوک. به عنوان پدر کریسمس، دواین، وکیلی که به دلیل اصرار بر کمک به همشهریانش در مشکلات حقوقی‌شان، حتی زمانی که پولی برای پرداخت ندارند، از کار افتاده است، جیم گافیگان فیلم را به عنوان یک پدر نسبتاً گیج شروع می‌کند. شما را در ملاء عام شرمنده می کند)، اما او در قسمت سوم نقش واقعی را به ارمغان می آورد.

اما جلو و مرکز، بازیگران جوان TROOP ZERO هستند. و چه گروه با استعدادی! چارلی شاتول، که من برای اولین بار در «کاپیتان خارق‌العاده» او را مورد توجه قرار دادم، در نقش جوزف، مردی که تنها پیشاهنگ پرنده است، جذاب است، اما استعدادی برای مد و مو دارد. Johanna Colon یکی از افرادی است که با توجه به چرخش او در Smash باید تماشا کرد. و یک لمس شگفت انگیز این است که Smash دارای مهارت مهندسی است! به طور مشابه، Milan Ray در نقش Hell-No Price جذاب و سرگرم کننده است. بلا هیگین‌بوهام نیز با تجسم غلتکی مقدس یک چشم خود از آن کلر، به‌هیچ‌وجه جذاب است. همه آنها را در رادار خود قرار دهید. اما این فیلم مک‌کنا گریس است و در کریسمس، او آن را با صدایی سرسخت و سرکش و در عین حال ناایمن که قلب را لمس می‌کند، حمل می‌کند. مثبت‌بینی، خوش‌بینی و جدیتی وجود دارد که به ندرت در بازیگری با این سن دیده می‌شود و به سمت آن کشیده می‌شوید. با تشکر از Mckenna، قلب شما برای کریسمس وقتی مورد آزار و اذیت قرار می گیرند، مورد حمله قرار می گیرند یا می خندند، به درد می آید، به خصوص زمانی که او از جاده بلند می رود و سعی می کند آن را بخندد. شیمی بین بچه ها بسیار قوی، قابل باور و محسوس است، درست همانطور که دوستی و رفاقت رو به رشدی که می بینیم شکل می گیرد. این توسعه رابطه بسیار دقیق توسط برت و برتی و سردبیر کاترین هیت انجام می شود، بنابراین همه چیز طبیعی و ارگانیک به نظر می رسد. و جرأت می‌کنم به انرژی این بچه‌ها اشاره کنم که هر کدام به شخصیت خود می‌آورند؟ هر یک از آنها احساس می کنند هر لحظه قرار است منفجر شوند.

دزد صحنه فیلم، آش تاپلیال در نقش پرساد مهندس ناسا است. در حالی که او با 'Space Oddity' بووی می رقصد، بسیار خنده دار است.

طراحی شده با شخصیت کریسمس که یک روایت صوتی را انجام می دهد نیز به خوبی به داستان کمک می کند و لحن شادی را از ابتدا تا انتها حفظ می کند. جزئیات کوچکی مانند نامگذاری شهر ویگلی (مثل Piggly Wiggly) یا قرار دادن حلزون‌ها در سرتاسر مجموعه‌ها، و البته وجود دیوید بووی به عنوان یک تأثیرگذار موسیقی در سراسر فیلم، ناخودآگاه لایه دیگری به فیلم اضافه می‌کند. اما یک نیروی محرکه از TROOP ZERO این داستان را نه تنها با عناصر اصلی مهربانی و فراگیری، بلکه حول محور علم و ماموریت ویجر با رکورد طلایی می‌سازد، زیرا این انگیزه کریسمس است. این به خوبی به برنامه های STEM و STEAM در مدارس امروزی وارد می شود و دختران را تشویق می کند تا در علوم مشارکت کنند. زمانی که Bert & Bertie فیلم JPL Voyager و ساخت رکورد طلایی را به نمایش می‌گذارند، لمس بصری خوبی در عناوین پایانی ایجاد می‌شود.

بدیهی است که علیبار به همراه کارگردان‌های برت و برتی تحت تأثیر «سربازان بورلی هیلز» قرار گرفته‌اند، با این فرضیه‌ی اولیه که دسته‌ای از دختران «بازنده» بیرونی گرد هم می‌آیند و با چالش‌ها و خرابکاری‌هایی از سوی دیگر پیشاهنگان و رهبرشان مواجه می‌شوند. برخی از جلوه های بصری، که یکی از آنها نه تنها زیباست، بلکه اشاره خوبی به TBH دارد. دوربین در یک شات هوایی بسیار عریض در میان آسمان شب پر از ستاره بیرون می‌آید در حالی که روی زمین ما چادر استعدادیابی Birdie Jamboree را می‌بینیم - این نوار زرد و سفید جورجیو بورلی هیلز است. برخی موقعیت‌های عملی و مورد انتظار با نشان‌ها، فروش کوکی‌ها، نمایش استعدادها و غیره از TBH می‌دزدند، اما TROOP ZERO همه آن‌ها را از طریق مونتاژهای سرگرم‌کننده و برخی لنزهای زیبا از فیلمبردار جیمز ویتاکر ارتقا می‌دهد. و صحبت از نمایش استعدادیابی Birdie Scouts، چه ویترین شگفت انگیزی برای طراح تولید لورا فاکس و طراح صحنه و لباس کارولین اسلین به عنوان کل طراحی، اشاره ای به تخیل و خلاقیت کودکان و نوجوانان آن روز است. توجه به این نکته مهم است که TROOP ZERO به بچه ها اجازه می دهد بچه باشند و سرگرم شوند و این را در هر مرحله به ما نشان می دهد.

لنز جیمز ویتاکر هم از نظر بصری و هم از نظر تونی سبک است. ویتاکر که در موقعیت مکانی با زیربنای لوئیزیانا برای جورجیا گرفته شده است، نه تنها نور منطقه، بلکه تاثیر رطوبت هوا بر آن نور طبیعی را درک می کند. او در حین گرفتن برخی از شعله های خورشید دوست داشتنی و آسمان های عصرگاهی از سایه ها دوری می کند. Gorgeous یک صحنه کمپینگ شبانه است که فقط ستاره ها و نور آتش کمپ شادی و دوستی منسجم پرندگان ما را روشن می کند. کادربندی متعادل است. چند عکس هلندی، اما آن‌ها برای هیجینک‌های پیشاهنگ محفوظ است. بیشتر عکس‌ها عکس‌های میانی یا متوسط هستند که شامل همه بچه‌ها می‌شود. نماهای نزدیک بسیار کم. حتی صحنه‌های کریسمس در ایوان او با تمام آنتن‌هایش یا خوابیدن زیر ستاره‌ها ECU یا بسیار تنگ نیستند، بلکه یک فریم میانی هستند، و به ما یادآوری می‌کنند که در بیرون از خانه چیزی بیش از یک نفر وجود دارد. دنیا بزرگتر است. کیهان بزرگتر است. ما تنها نیستیم. استعاره بصری بسیار زیبایی در طول فیلم.

یکی دیگر از برندگان، امتیاز راب لرد است که همچنین از نظر سبک و طراوت نگه داشته می شود. اما پس از آن باید به قطره های سوزن نگاه کنیم. با بووی، آرتا و دیگر جواهرات دهه 60/اوایل دهه 70 نمی توان اشتباه کرد. دوره کامل، داستان کامل، و سرگرم کننده!