نویسنده: دبی لین الیاس

در 4 اوت در ایالات متحده و در 15 سپتامبر در کانادا اقتباس آرمیستد ماوپن از رمان پرفروش خودش، شنونده شب، بر اساس تجربیات خودش است. به کارگردانی پاتریک استتنر و با بازی رابین ویلیامز و تونی کولت، این تنها نمونه دیگری از این است که چرا اکثر آثار مکتوب نباید برای نمایشگرهای بزرگ یا کوچک اقتباس شوند.

همانطور که بارها و بارها در رمان‌ها، فیلم‌ها و حتی صفحات اول روزنامه‌های ما نشان داده شده و مورد بحث قرار گرفته است، برخی از جذاب‌ترین و اغلب نگران‌کننده‌ترین وقایع زمانه و جامعه ما تحت پوشش تاریکی رخ می‌دهند. چه به دلیل یک حس ناخودآگاه محافظتی که توسط پوشش شبانه ارائه می‌شود یا شاید به دلیل احساس «فرار از چیزی» یا انجام ناگفتنی‌ها در زمانی که آن چیز دیده نمی‌شود، به هر دلیلی که باشد، اغلب در شب است که حقایق بسیار واقعی اغلب وجود دارد. آشکار کرد. این فرضیه شنونده شب است.

«هیچ کس در شب» یکی از محبوب ترین برنامه های رادیویی عمومی به لطف داستان سرایی با استعداد گابریل نون است. در قسمت آخر شب هفتگی، زندگی مجری گابریل نون یک فاجعه است. زندگی شخصی Noone حتی از این هم افسرده و غرق در شب است. جس دوست پسر قدیمی نون که اچ آی وی مثبت تشخیص داده شد، به رابطه خود پایان داد. بدتر از آن، Noone نتوانسته است به تعهدات خود در قبال شبکه رادیویی برای تامین برنامه های رادیویی جدید عمل کند.

به عنوان بخشی از یک حرفه قابل مشاهده در صنعت سرگرمی، نون توسط یکی از دوستان ناشر کتاب که یک نسخه خطی 'باید بخوانید' دارد که او برای بازخورد به نون می دهد، به سراغش می آید. 'کارخانه بلکینگ' خاطرات تاریک یک پسر جوان 14 ساله به نام پیت لوگاند است. داستان او که از مادرش و مجموعه ای از معشوقه های نه چندان مطلوب او رنج می برد تا جایی که حتی یک «برده جنسی» به حساب می آید، نه تنها زندگی نامه ای است، بلکه به طرز شگفت انگیزی برای یک نوجوان 14 ساله خوب نوشته شده است. پیت که اکنون توسط یک مددکار اجتماعی جوان به نام دونا لوگاند 'پذیرفته شده است' به سراغ نون می رود، که به لطف داستان پرشور و الهام بخش پسر بلافاصله جذب پسر می شود و نون را در خانه صدا می کند. (و چگونه شماره خانه Noone را بدست آورده است؟) به طور مشابه، Noone معتقد است که این داستان ارزش گفتن برای توده ها را دارد. این واقعیت که پیت از اچ‌آی‌وی و ایدز رنج می‌برد و وضعیت سلامتی وی رو به افول است. و البته، به لطف ستایش های فراوان او از Noone به خاطر راحتی و شادی که Noone در شب به او داده بود، دیری نپایید که پیت و نون با هم دوستی از راه دور برقرار کردند. و نون، مضطرب و شاید بیش از حد با غیرت تلاش می کند تا قلب شکسته خود را ترمیم کند، گاری را جلوی اسب می گذارد و خود را به عنوان پدری برای پیت جوان تصور می کند.

اما جای تعجب نیست که چیزی در دانمارک یا در این مورد ویسکانسین بوی گندیده می دهد. هر چه نون بیشتر با پیت صحبت می کند، سؤالات او بیشتر می شود و چیزهای بیشتری جمع نمی شوند، و یکی از بزرگترین ناسازگاری ها در صدای دونا و پیت نهفته است. بله، از نزدیک گوش کنید و خواهید شنید. . . . نون که مصمم است داستان را برای خودش بررسی کند، به ویسکانسین پرواز می کند تا با پیت و مادر خوانده دونا ملاقات کند. دونا که به‌عنوان زنی به‌دنبال شوهر ظاهر می‌شود، درخشش نون را به خود جلب می‌کند، اما زمانی که هدف واقعی ملاقات او - حقیقت را می‌فهمد، غافلگیر می‌شود.

رابین ویلیامز در نقش گابریل نون به اندازه کافی کار می کند. با این حال، سقوط او، اجرای نمایشی است که انگار هنوز در تلاش است تا ثابت کند می‌تواند نقش‌های دراماتیک را بازی کند. رابین، ما می دانیم که شما می توانید. لازم نیست آنقدر تلاش کنید که این کار را شبیه به کار و تلاش طاقت فرسا کنید. فقط نقش را بر عهده بگیرید و از آن لذت ببرید. از آن لذت ببرید. آن را تبدیل کنید. در اینجا، او بیش از حد مجبور است. تونی کولت، اگرچه در نقش دونا قابل تحسین است، اما این تصور را ایجاد می کند که چیزی در اجرای او کم است. او در حالی که دست کم گرفته، اما گاهی دلسوز است، مانند نوون ویلیامز، او فقط فریاد شهادت می‌دهد. متأسفانه در برخی صحنه‌ها احساس می‌کردم در حال تماشای مسابقه تنیس با عنوان «بهترین شهید» هستم که به این سو و آن سو می‌رود. روری کالکین در نقش پیت محکم است و قانع‌کننده‌ترین عملکرد این دسته را ارائه می‌کند. و بابی کاناویل گویی که صرفاً در حال تماشای تکرار «ویل و گریس» است، در نقش جس شریک Noone بازی می‌کند.

همانطور که اغلب گفته شده است، حقیقت عجیب تر از داستان است. اما من تعجب می کنم که چقدر از داستان در واقع حقیقت و چقدر تزیین است. اگرچه یک رمان است، فیلمنامه ای که توسط Maupin اقتباس شده و توسط کارگردان پاتریک استتنر و تری اندرسون نوشته شده است، شبیه داستان کوتاهی است که برای پر کردن زمان طولانی شده است. در اکران فیلم، مدام مدیر صحنه تلویزیون از روزهای گذشته را تصور می‌کردم که انگشتانش را به هم نزدیک می‌کرد و استعداد پخش زنده را به s-t-r-e-t-c-h نشان می‌داد. شاید به دلیل سه فیلمنامه نویس، داستان همچنین به نظر می رسد که چندین صدا در تلاش هستند تا داستان های فردی خود را بیان کنند، که هر کدام از آنها بر روی دیگری قرار می گیرد، که منجر به دوگانگی های پیچیده می شود و یکی از خطوط را دور می اندازد که هرگز پشتوانه حمایتی به آنها داده نمی شود.

کارگردانی پاتریک استتنر، با این حال، نویدبخش ایجاد تنش (یا شاید ناامیدی) است، اما هرگز واقعاً درام یا رمز و راز واقعی داستان اصلی را روشن نمی کند. و با فیلمنامه ای که با این همه صدا در مسیرهای بسیاری پیش می رود، عدم تداوم و کامل بودن به منصه ظهور می رسد. علی‌رغم برخی ویرایش‌های فوق‌العاده اندی کیر، که واقعاً به جلب توجه فرد کمک می‌کند، هیچ‌وقت هیچ چیز به نتیجه نمی‌رسد. داستان ساخته می شود، ویرایش آینه ساخت است و شما را در انتظار و تعجب نگه می دارد که 'چه اتفاقی می افتد' اما پاسخی در دست نیست.

NIGHT LISTENER فقط همین است - برای گوش دادن در شب. اگر در به خواب رفتن مشکل دارید، خوب است که در DVD پخش شود.

گابریل نون: رابین ویلیامز دونا لوگاند: تونی کولت پیت لوگاند: روری کالکین

به کارگردانی پاتریک استتنر. نوشته آرمیستد ماپین، پاتریک استتنر و تری اندرسون، اقتباس شده از رمانی به همین نام اثر آرمیستد ماوپن. انتشار تصاویر Miramax. دارای رتبه R (82 دقیقه - نسخه ایالات متحده)

عکس 2006 – کلیه حقوق محفوظ است