نویسنده: دبی لین الیاس

من این را به فال نیک می‌گیرم که کمتر از یک ماه از سال جدید می‌گذرد، ژانرهای مهیج و ترسناک دارای چندین فیلم با کیفیت استثنایی در سینماهای سراسر کشور هستند. یکی از این فیلم‌ها، THE LODGER، این هفته اکران می‌شود، و اجازه دهید بی‌درنگ بگویم، این یک فیلم هولناک است. اسرار امیز. پر تعلیق جذاب فیلم به طور ضمنی توجه شدید شخص را می طلبد. نمی توانستم چشمانم را از صفحه بردارم که مبادا چیزی را از دست بدهم.

جک قاتل. این نام صرفا باعث لرز و القای ترس و کنجکاوی می شود. برای کسانی از شما که با تاریخچه Ripper آشنا نیستید، حماسه او در 3 آوریل 1888 شروع شد و تا 13 فوریه 1891 (و بیش از یک قرن طول کشید) زمانی که کمتر از یازده قتل در Whitechapel و مناطق اطراف لندن انجام شد، شروع شد. انگلستان. در طول حدود 100 سال گذشته، مورخان هفت قتل دیگر را به حماسه ریپر اضافه کرده اند. هر قربانی یک فاحشه بود. گلوی دو نفر از قربانیان به دنبال قطع عضو قطع شد. خفه کردن نیز ممکن است دخیل بوده باشد. اعضای داخلی بدن سه قربانی برداشته شد که این تئوری را به وجود آورد که قاتل دانش جراحی دارد. یکی قلبش را برداشته بود. و هر بار که ختنه بدن به تدریج بدتر می شد. پس از قتل، پیام هایی بر روی دیوارها نوشته شده بود، پیام هایی که با خون با تکه های پارچه از لباس قربانیان نوشته شده بود. دست نوشته هایی که با جوهر قرمز نوشته شده بود حتی توسط قاتل برای رسانه ها (البته) و پلیس ارسال شد. این جنایات هرگز حل نشدند که نوید خوبی برای افسانه ها، فرهنگ عامه، نویسندگان و فیلمسازان است، از نویسنده انگلیسی، ماری بلوک لوندز، که در سال 1903 رمان موفق 'The Lodger' را نوشت. این داستان بر اساس قتل‌های جک چاک‌دهنده، درباره خانواده‌ای لندنی بود که مشکوک بودند که ساکن طبقه بالای آن‌ها یک قاتل مرموز به نام «انتقام‌جو» است. این رمان آنقدر موفق و قدرتمند بود که در سال 1927 آلفرد هیچکاک آن را به یک فیلم تبدیل کرد، سپس موریس الوی در سال 1932، جان برام در سال 1944 و اکنون، در سال 2009، دیوید اونداتجه. با این حال، کلید دیدگاه اوندااتجه این است که او با موفقیت فیلمنامه خود را با تفسیری بسیار لیبرال و بسیار جذاب به امروز اقتباس کرده است. در غرب هالیوود، کالیفرنیا، مناظر و صداها برای همه ما قابل تشخیص است.

الن و بانتینگ در هالیوود غربی زندگی آرامی دارند. در ابتدا سرخ شدن می بیند که چیزی در خانواده اش درست نیست. الن بداخلاق، نامطمئن، بداخلاق است. بانتینگ، یک نوع نگهبان، صبح زود از خانه بیرون می‌رود، شب دیر وقت برمی‌گردد و همیشه یک کیف سیاه با خود می‌برد. شعار او به الن این است که 'داروهایت را بخور'. خانه آنها بزرگ و واضح است، در یک زمان به خوبی نگهداری شده و معتبر است. واضح است که آنها به درآمد اضافی نیاز دارند که علامت 'برای اجاره' روی دروازه جلویی آنها نشان می دهد. از شانس، یک مستاجر یا به قول الن مستاجر، یک روز صبح به در می رسد. مالکوم مردی خوش‌تیپ با چشم‌های نافذ، لبخندی قاتل و کیف چرمی مشکی را به همراه دارد و رمز و راز را در الن برمی‌انگیزد و به میل جنسی و فانتزی مرده‌ای در الن دامن می‌زند. مالکوم با پرداخت 1000 دلاری نقدی، مکانی آرام و بدون مزاحمت برای اقامت دارد، در حالی که الن «یک دوست» دارد.

کارآگاه چندلر منینگ در آستانه است. مردی رانده، مردی وسواسی، مردی نسبتاً دیوانه، از دخترش بیگانه شده و همسرش در بیمارستان روانی بستری است. چرا؟ منینگ با همکاری افسر استریت، یک تازه کار با 14 ماه خدمت، ابتدا خیابان را با خود به قتل هایی که در هالیوود غربی روی می دهد می پرد. قتل های مربوط به هوکرها. قتل هایی که منعکس کننده قتل هایی است که چند سال پیش انجام شد و منینگ در مورد آنها تحقیق کرد و مظنون به خاطر آنها محکوم و به قتل رسید. قتل هایی که در زمان بندی، سبک و دقت جک چاک دهنده تکراری هستند. آیا این یک قاتل سریالی کپی شده از قاتل محکوم قبلی منینگ است؟ یا آیا منینگ در تحقیقات قبلی خود اشتباه کرده است؟ آیا ممکن است مرد اشتباهی به قتل برسد؟ یا این یک «جک چاک‌دهنده» جدید است که زنده شده است؟ منینگ تنها و به نظر می رسد که در حال از هم گسیختگی است، به دخترش نزدیک می شود که نه چندان خوش برخورد. کیف چرمی مشکی

در مورد بازیگری - اجازه دهید با هوپ دیویس شروع کنیم. وای! او با ظرافت و ظرافت یک پریما بالرین مرزی بین خیال و واقعیت رقصید. آیا او عاقل است؟ آیا او عاقل نیست؟ آیا شوهرش سعی می کند او را دیوانه تصور کند؟ همانطور که با توسعه شخصیت و آشکار شدن هر شخصیت مانند لایه‌های پیاز آشکار می‌شود، دیویس همان سبک روشمند را برای الن به ارمغان می‌آورد. درخشان دونال لوک یکی از بازیگران اصلی/شخصیت اصلی مورد علاقه من است. او در نقش بانتینگ یکی از تاریک‌ترین بازی‌های خود را تا به امروز با شخصیتی اجرا می‌کند که هیچ ویژگی رستگاری ندارد. تماشای او بسیار جذاب است و با هر صحنه سؤالات بیشتری را مطرح می کند که واقعاً بانتینگ کیست و در چه کاری است. راستش خیلی باحاله

چند ماه پیش که سایمون بیکر را در فیلم SEX AND DEATH 101 دیدم، دیدن او در اینجا در حال بازی در نقش مالکوم محاسباتی، اسرارآمیز اما جذاب، تنها گستره بازیگری او را نشان می دهد. او حداقل دیالوگ دارد. حداقل زمان صفحه نمایش با این حال، او خیلی چیزها را فقط با یک نگاه منتقل می کند. فقط یک لبخند از یک گوشه لبش او رمز و راز عمدی - و جذابیت جنسی را تراوش می کند. جهنم، اگر او در خانه من ظاهر شود، به او اجاره می دهم!

شین وست، که من او را می ستایم، بدون توجه به نقشی که بازی می کند، تقریباً یک تسویه حساب انرژی و شادابی است. او به عنوان خیابان تقریباً همان شخصیتی است که در ER بازی می کند. من مدام فکر می کردم، فقط او را در اسکراب قرار دهید تا بتوانم او را در خانه از تلویزیون تماشا کنم. اما این همان انرژی تنبل اولیه ای است که او به شخصیتی می بخشد که او را دوست داشتنی می کند. شما را وادار می‌کند که او را ریشه‌یابی کنید تا ابتدا با ذوق و شوق وارد موقعیت شود - کاری که شخصیت‌های او همیشه انجام می‌دهند و به خوبی انجام می‌دهند، و اینجا استثنا نیست. بازی آلفرد مولینا در نقش منینگ دست کم جالب است، اما، متأسفانه، او من را در نقش یک کارآگاه نفروخت. با این حال او کنجکاوی من را برانگیخت و مرا به این فکر انداخت که آیا او قاتل است یا نه.

مل هریس در نقش کوچکی نقش مارگارت همسر منینگ را بازی می‌کند و به نظر می‌رسد که صرفاً در وضعیت ذهنی ناتوان مارگارت، پنجره‌ای حفظ نشده است. البته لازمه انتخاب فیلیپ بیکر هال در نقش کاپیتان اسمیت رئیس منینگ بود که هر نقشی از قدرت را به خوبی ایفا می کرد.

من هرگز بعد از یک میلیون سال گمان نمی‌کنم که این اولین کنسرت نویسندگی/کارگردانی اونداتجه باشد! فیلم جلا داده شده است. فیلمنامه در سطوح مختلف جذاب است. او کار بی عیب و نقصی را در آوردن داستان به زمان حال انجام می دهد و برای هر کسی که حتی از راه دور به جک چاک دهنده علاقه دارد، این فیلم یک آغازگر کوچک عالی است. اما فراتر از آن، شباهت‌های او با وایت‌چپل انگلستان و هالیوود غربی بسیار منظم است – البته باید به برخی از سرنخ‌ها توجه کنید. او از همان ابتدا توجه من را جلب کرد. اگرچه شخصاً، دوست داشتم اطلاعات و تشابهات بیشتری در مورد قتل های Ripper در قتل های امروزی گنجانده شود. شخصیت‌ها کاملاً تجسم یافته‌اند (اما برای «ساکن» که به درستی یک راز باقی می‌ماند و در بحث روان‌پریشی برای شخصیت هوپ دیویس بازی می‌کند)، اما مهم‌تر از همه، نحوه آشکار شدن هر یک از ویژگی‌ها یا ویژگی‌های هر یک است. آهسته، عمدا و با سرعتی روشمند – درست مانند خود قتل ها. همچنین داستان منینگ و اینکه چگونه همسرش مچ دستش را برید و در سطل لونی فرود آمد، کمی کم بود. این بسیار نامشخص و یک حلقه ضعیف در داستان بود. صادقانه بگویم، من فکر می کنم که همسر واقعاً می توانست با هم حذف شود.

این در واقع یکی از معدود تریلرهایی است که تا قبل از شروع فیلم نمی دانستم قاتل واقعی کیست. فیلمنامه و تعلیق آنقدر دقیق ساخته شده است که در هر زمان، سوء ظن بر الن، منینگ، مالکوم و بانتینگ وجود دارد. واقعاً ذهن شما را در فکر نگه می دارد و عامل تعلیق را به طور تصاعدی بالا می برد. پرتاب کردن دنباله روی دختر منینگ روی کیک بود.

بیایید فنی صحبت کنیم برخی از بزرگترین تمجیدهای من به فیلمبرداری دیوید آرمستونگ (ترد، تمیز، لبه های تیغ مانند برش های قاتل) و استفاده عالی اونداتجه از تایم لپس و «تاری کانونی» در مونتاژ آغازین مربوط می شود. نگاه دیدنی. همچنین استفاده از رنگ در مونتاژ قابل توجه است. دوربین‌های دستی فقط تعلیق را تشدید می‌کنند، همانطور که بسیاری از کلوزآپ‌ها روی پاها، راه رفتن، کفش‌ها…….. پرچ‌کننده. توجه به جزئیات به ویژه در مورد کاغذ مورد استفاده برای یادداشت های قاتل، جوهر قرمز، حتی نوک خودکار قابل توجه است. و بیایید تداخل با صدای کفش های مختلف روی پیاده رو را فراموش نکنیم در حالی که قربانیان راه می رفتند و تحت تعقیب قرار می گرفتند. یکی دیگر از لمس کوچک زیبا. جزئیات کوچک زیبا

حتی موسیقی متن با لحن فیلم هم مناسب بود و به طور موثری به افزایش تنش و تعلیق کمک کرد.

The LODGER یک تریلر روانشناختی شدید بصری و حسی، وحشت را به قلب شما وارد می کند و مهارت های استدلال قیاسی شما را در هر مرحله به چالش می کشد. این یک قاتل است!

الن – هوپ دیویس چندلر منینگ – آلفرد مولینا

مالکوم – خیابان سیمون بیکر – شین وست بانتینگ – دونال لوگ

نویسنده و کارگردان دیوید اوندااتجه.