همانطور که در آخرین لحظه «عجله جوایز» اکران فیلم‌ها می‌بینیم، فصل اسطوره‌ها و نمادهایی با صفحه‌های سینمایی مملو از استعدادهای همه از جین فوندا گرفته تا سر مایکل کین و البته مگی اسمیت بی‌نظیر است. که به عنوان خانمی در ون وارد سینما می شود. گرم، شوخ و فوق‌العاده، بانوی ون (و دام) یک لذت خالص است!

این اقتباس از نمایش صحنه تحسین‌شده‌ای نوشته آلن بنت بر اساس «داستان بیشتر واقعی» او بانوی درون ون، به کارگردانی سر نیکلاس هایتنر بر اساس فیلمنامه بنت، و با بازی اسمیت و الکس جنینگز، که نقش‌های صحنه‌ای خود را روی پرده تکرار می‌کنند. داستان خانم شپرد فراموش نشدنی است که در واقع بیش از 15 سال در یک ون در خیابان آلن بنت زندگی می کرد.

زمان 1970 است و ما با خانم شپرد ملاقات می کنیم. کمی بداخلاق و بی خانمان (اگرچه می‌گوید آن‌طور که خانه‌اش ون او نیست)، ون خود را در خیابان‌های منطقه باغ زیبا در حومه لندن پارک کرده است. زمانی که زمان یدک‌کشیدن خودرو فرا می‌رسد، نویسنده آلن بنت به میس شپرد رحم می‌کند و اجازه می‌دهد ون او را برای «چند ماه» در خیابان بدون استفاده‌اش پارک کند. با این حال، نویسنده در او، هم موقعیت او و هم او را جذاب می‌یابد. و سپس با الکس جنینگز در نقشی دوگانه به عنوان خودش، بانوی داخل ون با شیطنت های خیره کننده دوشیزه شپرد در نقش آلن بنت، نویسنده در پشت پنجره اش می نشیند و میس شپرد، ون و اتفاقات زندگی و آلن را مشاهده می کند. بنت، شرکت‌کننده‌ای که با خانم شپرد و همه چیز خارج از دیوارهای لانه بنت تعامل دارد. نتیجه هیجان‌انگیز و سرگرم‌کننده فراتر از باور است، زیرا با خاطرات میس شپرد به گذشته و همچنین به جلو برمی‌گردیم و یکی از جذاب‌ترین داستان‌های مورد علاقه انسان را تماشا می‌کنیم.

مگی اسمیت مانند درخشان ترین الماس می درخشد و با شوخ طبعی و هوس می درخشد. اسمیت ابتدا در سرش شیرجه می‌زند و از دمدمی‌های عجیب و غریب خانم شپرد لذت می‌برد. به ویژه با فداکاری شپرد و ادعای هدایت الهی از مریم باکره، کمد زباله و عدم رعایت کامل بهداشت شخصی او. اما بعد اسمیت ما را با ترسی محسوس از شنیدن موسیقی یا مردی که شب‌ها به طور مکرر به شیشه ون او می‌کوبد و درخواست پول می‌کند، ما را به وحشت می‌اندازد. و معصومیت غافلگیر کننده ای که در برخی از لحظات حساس اواخر زندگی در چهره او می بینیم سردترین قلب را گرم می کند.

در مورد الکس جنینگز در نقش دوگانه آلن بنت، بازی او فراتر از افسانه است. شخصیت‌های دوئلی که در ذهن او زنده شده‌اند، سرگرم‌کننده و جذاب هستند. اگرچه جنینگز نقش را قبلاً روی صحنه بازی کرده بود، اما طراوت را به صفحه نمایش بزرگ می آورد که نه تنها به داستان، بلکه به خوبی در خدمت آلنز است.

Joyous بخشی از چیزی است که هایتنر به عنوان شرکت رپرتوار خود توصیف می کند، همبازی سابق اسمیت در «هری پاتر»، فرانسیس د لا تور، در نقشی «گوشت تر» از آنچه ما معمولاً از او می بینیم. د لا تور فقط به هیاهویی دامن می زند که با خنده و شادی واقعی در حال گسترش است. کامویی از سایر بازیکنان هایتنر مانند دومینیک کوپر، جیمز کوردن و راجر آلم فراوان است و این ملیله زیبا و منحصر به فرد را تکمیل می کند.

کارگردانی هایتنر به همان راحتی که پشت دوربین به راحتی در حال کارگردانی یک نمایشنامه است، راحت و در خانه است. نزدیک شدن به داستان سرایی با ازدواج «عکاسی بی‌رحمانه واقع‌گرایانه با بوی سبکی و هوس‌انگیز کمدی ایلینگ» و «انسان» نگه‌داشتن دوربین با نگاهی که عمدتاً نگاه بنت نویسنده است که پشت میزش در لانه نشسته است. و با تماشای اتفاقات خیابان او از آن نقطه نظر، نتیجه واقعاً گرم، شوخ و قابل ربط است. جان بیرد، طراح تولید، با خلق «ون» و اطراف آن از خود پیشی گرفته است، در حالی که ناتالی وارد، مشتری، تمام عناصر لباس بی خانمان ها را به تصویر می کشد - با لایه بندی و پارچه ها، در حالی که غرور شخصی و در عین حال اغلب نادیده گرفته شده فرد را به تصویر می کشد. . فیلمبرداری سبک و روشن است، هرگز در تاریکی یا لنزهای کلاستروفوبیک غوطه ور نمی شود. برعکس، اندرو دان در واقع دنیای 'بانو' و 'ون' را جادار جلوه می دهد. لنز دان که در خانه بنت، جایی که «بانو» و ونش در آن زندگی می‌کردند، تصویربرداری شده است، با ثبت جزئیات جامعه - آجر، گل‌ها، دروازه‌ها، سنگفرش‌ها، پنجره‌ها و غیره در حالی که هرگز نمی‌سازد، به پالت اطراف «ون» بافت می‌افزاید. هر یک از آن لایه ها خیلی واضح است. تفاوت های ظریف بصری؛ مانند نخ های فلزی کوچک در گلدوزی.

بدوید، راه نروید، به نزدیکترین صفحه نمایش برای THE LADY IN THE VAN!

به کارگردانی سر نیکلاس هایتنر
نوشته آلن بنت
بازیگران: مگی اسمیت، الکس جنینگز، فرانسیس د لا تور، دومینیک کوپر، جیمز کوردن، راجر آلم