نویسنده: دبی لین الیاس

من مدت‌ها استعداد و بازی‌های فرانک لانژلا را تحسین می‌کردم، اما هرگز بیشتر از الان نیستم. به عنوان رمان‌نویس 70 ساله لئونارد شیلر، لانگلا احساسات فوق‌العاده‌ای را که توسط رمان قلم/فاکنر رمان‌نویس برایان مورتون ایجاد شده بود، با شروع عصر به اوج می‌رساند. با شیوایی و زیبایی ساده، اجرای منحصر به فرد او قلبم را به درد آورد، طوری که اشکم را درآورد.

برای لئونارد شیلر، اگر نگوییم غروب، گرگ و میش زندگی است. او که یک نویسنده پرفروش است، در ده سال گذشته تلاش کرده تا پنجمین و احتمالاً آخرین رمانش را تکمیل کند، به امید اینکه فقط یک نگاه اجمالی دیگر به جوانی اش، یعنی یک روز در آفتاب داشته باشد. قد بلند و سربلند، هر حرکت او حکایت از ظرافت، کلاس، هوش و وقار دارد. ساکت، منفجر و به طرز وحشتناکی مهار شده، او بسیار مناسب است. هر روز صبح زود از خواب بیدار می‌شود، او با احتیاط کت و شلوار و کراوات می‌پوشد، حتی اگر می‌داند که فقط در کتابخانه‌اش می‌نشیند و با ماشین تحریر دستی قدیمی‌اش آندروود تلاش می‌کند کلمه یا فصل بعدی را پیدا کند. او که در یک آپارتمان پر پیچ و خم در نیویورک زندگی می کند، تا حدودی به یک گوشه نشین تبدیل شده است. در میان هزاران کتاب او، کلمات چاپ شده گرامی به وضوح به او آرامش و آشنایی زمانهای بسیار دور و روزهای گذشته را می بخشد. زمانی که خواندن و نوشتن امری اساسی بود و غیر قابل تصور بود که روزی برسد که مردم دیگر کتاب نخوانند یا کتاب چاپ نشوند. پس از «از دست دادن» همسرش و خودش که دچار حمله قلبی شدید، از خودش و دنیایش راضی است، تنها ارتباط لئونارد با بیرون از طریق دختر 40 ساله اش آریل است. خودش تنهاست و مطمئن نیست که کیست یا چه خواهد شد، به پدرش دل بسته است، با این حال یکی از آرزوهایش این است که فرزندی داشته باشد، با یا بدون مرد در زندگی اش.

هدر وولف یک دانش‌آموز جوان جاه‌طلب است که شیفته کارهای اولیه لئونارد است... و او متوجه شده است که او ممکن است بعد از سال‌ها روی یک رمان جدید کار کند. هدر با هدف استفاده از لئونارد و آثارش به عنوان پایه پایان نامه کارشناسی ارشد خود، با ارسال یادداشتی برای ابراز علاقه و نیاز او به کمک او، خود را به زندگی لئونارد دعوت می کند. لئونارد که مردی به شدت خصوصی و شخصی است، درخواست کمک او را رد می کند و دلیل نیازش به سکوت و روتین در حین نوشتن رمانش است. هدر که دلسرد نشده، ابتدا برای وفاداری به آریل نگاه می کند و به او می گوید که او (هدر) 'کار پدرت را دوباره به دنیا معرفی خواهد کرد.' اما پس از آن، نگاه کردن و بازی کردن هر ذره به آن ترولوپ کوچکی که ما به عنوان مخاطب ممکن است او را باور کنیم، از تمام «جذابیت‌های» او برای جلب توجه لئونارد استفاده می‌کند. با همه چیز، از جوراب‌های تور ماهی، ریختن چای روی خود، روال قدیمی «کمی احساس ضعف می‌کنم»، و حنایی کردن، حنایی کردن، حنایی کردن بر سر او مثل یک نیمه خدا یا یک ستاره راک، رفتار حامی او در حالی که بیمار است. برای پیرمردی که سالها زندگی را از دست داده است دلگرم کننده است.

لئونارد، با ترسی قابل مشاهده، به آرامی با هدر گرم می شود، و در کمال تعجب، به نظر می رسد که این خلاقیت 20 چیزی ممکن است احساسات واقعی نسبت به او داشته باشد. لئونارد با تعمد دقیق و اشتیاق فزاینده، نه تنها ذهن خود، بلکه اشتیاق خود را برای کار و اشتیاق ناگفته خود را برای لمس یک انسان دیگر، یک زن به اشتراک می گذارد.

در همین حال، دنیای آریل زیر و رو می شود وقتی دوست پسر سابقش کیسی به شهر بازمی گردد به امید اینکه دوباره با او متحد شود و این بار برای همیشه. متأسفانه، کیسی بچه نمی‌خواهد، این واقعیت سال‌ها پیش زمانی که آریل باردار بود و بچه از دست رفت، روشن شد. و لئونارد که می‌خواهد از دخترش محافظت کند، نمی‌خواهد ببیند که او اشتباه دیگری با مردی انجام می‌دهد که معتقد است مرد او نیست.

با تماشای این چهار فرد، ما از درونی‌ترین افکار و احساسات آن‌ها آگاه می‌شویم، در حالی که زندگی‌شان آشکار می‌شود، اتحادهای واقعی نشان داده می‌شوند، و همانطور که لئونارد مدت‌ها موضوع آثار قبلی‌اش بوده است، تلاش می‌کند، زیرا زندگی برای آسایش ما طراحی نشده است. مبارزه ما، زیرا در مبارزه تنها در این صورت رشد می کنیم.

این جایزه اسکار فرانک لانگلا است. او که بیشتر به خاطر کارش در برادوی به عنوان جذاب ترین دراکولای زنده شناخته می شود، مدت هاست که در قلب و خیالات زنان سراسر جهان با عشق و شهوت نگهداری می شود. با این حال، علی‌رغم آن (و خانم‌ها، اجازه دهید به شما بگویم، این مرد در حال حاضر مانند همیشه جذاب است) و سایر نقش‌های برنده جایزه، به عنوان لئونارد شیلر، این بهترین عملکرد نه تنها در دوران حرفه‌ای او، بلکه در نقش‌های دیگر است. سال توسط هر کسی، ممنوع هیچ. با لئونارد، خود لانگلا به آزادی خود اعتراف کرد که فقط «بنشیند و مانند لئونارد مردی باشد که خود را ابراز نمی کند». به خاطر فیلمنامه به همه پروژه های او کشیده شد، این تفاوتی نداشت. «کلمات، کلمات زیبا. مدام ورق می زدم.» با رویکرد مینیمالیستی، بسیاری از لئونارد از طریق چشمان لانژلا منتقل می شود. بسیار رسا با اندوه مصمم. لانژلا یک نقش به شدت پیچیده از نظر احساسی، بدنی متحجر را ارائه می‌کند که ثابت، رواقی و سفت است، اما در برابر مرگ و زندگی چنان فرمان‌بر و تسلیم‌ناپذیر است که قلب شما برای شخصیت به درد می‌آید. و آیا گفتم، لانژلا یک صحنه برهنه دارد؟ آه بله!! در سن 69 سالگی او را در برابر یک مرد 35-40 ساله قرار خواهم داد.

لورن آمبروز وظیفه دلهره آور این را دارد که با لانگلا پا به پا شود. به عنوان هدر، او یک حضور دوقطبی است که در مرز ظالمانه است، تا جایی که می خواهید به او سیلی بزنید و خودتان او را از زندگی لئونارد بیرون کنید. عملکرد فوق العاده در مورد لیلی تیلور، این احتمالاً یکی از آرام‌کننده‌ترین و مستحکم‌ترین در زندگی حرفه‌ای او است. به گفته لانژلا، 'لیلی تیلور بهترین چیزی است که تا به حال روی زمین راه رفته است' و او را به عنوان 'نفوذ مهربانی پرشور' توصیف می کند که جوهر آریل است. یکی از افراد مورد علاقه من آدریان لستر است. به عنوان کیسی، شخصیت او در واقع بیش از آن چیزی که هر دو دوست دارند اعتراف کنند با لئونارد هماهنگ است و لستر با همان راحتی و مهربانی که در نقش هنری در «رنگ‌های اصلی» نشان داد، گرما به پویایی فیلم می‌افزاید.

فیلمنامه که توسط اندرو واگنر نوشته و کارگردانی شده است، هوشمندانه، هوشمندانه، به گونه‌ای پیچیده در هم تنیده شده است که گویی یک بوم لایه‌ای است، با دیالوگ‌های تند و تیز که تفسیر عالی را بدون اظهار نظر ارائه می‌کند. شخصیتی که با سواد مغزی هدایت می‌شود، این یک اثر مشاهده‌ای است که به دقت طراحی شده است که به شخصیت‌ها و موقعیت‌ها اجازه می‌دهد با ذهن و قلب شما صحبت کنند. اگرچه در مدت 18 روز فیلمبرداری شد، اما بازیگران ماه ها با واگنر و یکدیگر آماده شدند تا به سطح صمیمیت مورد نیاز قطعه برسند. به ویژه نرمی فیلمبرداری هارلان بوسماجیان که گرمای طراحی تولید کارول استروبر را تحسین می کند، موثر است.

رحمت. پیچیدگی. هوش. قلب. همه ما باید خیلی خوش شانس باشیم که از عصر زندگی خود شروع کنیم.

لئونارد شیلر – فرانک لانگلا هدر ولف – لورن امبروز آریل شیلر – لیلی تیلور کیسی – آدریان لستر

نوشته و کارگردانی اندرو واگنر بر اساس رمانی نوشته برایان مورتون. دارای رتبه PG-13. (111 دقیقه)