نویسنده: دبی لین الیاس

'او مرا دوست دارد. او مرا دوست ندارد. او مرا دوست دارد. او مرا دوست ندارد.' خوب، این فیلم ممکن است نام داشته باشد، او مرا دوست ندارد، اما وقتی می گویم عاشق من نیستی، به من اعتماد کن. به تعبیر شخصیت اصلی، نویسنده برادی اولینسون، «هوشیار باش. کت و شلوار جدید بگیر چند نوزاد را ببوس و برو ببین اون منو دوست نداره!!!!'

بردی اولینسون یک الکلی منزوی است. و دروغگو و یک زن زن. و نویسنده ای که زمانی موفق بود. اما اکنون، او بدترین دشمن - و تنها دوست خودش است. طلاق گرفته، با پرداخت نفقه / تسویه حساب، و قبلا هم بوده است، اکنون به یک کتاب پرفروش دیگر نیاز دارد. بردی در بحبوحه بازسازی عمارت روبروی رودخانه خود، خود را بیش از مقداری فقیر از پول نقد می بیند. ناشر او می‌خواهد با کتابی جدید او را به مسیر اصلی بازگرداند و او را دوباره در صدر قرار دهد، کتابی که به لطف نگاه ناگهانی او به زنان (حداقل در صفحه چاپ شده روشنگر به نظر می‌رسد). بریدی با استخدام یک روزنامه‌نگار برای «تمیز کردن او» و به کارگیری بهترین راه، چیزی جز کمک مارسی است. درست مثل اینکه او هر چیزی جز در خدمت کمک دستیارش شارلوت بود. و البته، مارسی و شارلوت هر کدام برنامه های خود را دارند که به نوعی به نفع برادی نیست. اما علیرغم آنچه که به نظر می رسد بهترین تلاش همه است، بردی همچنان به سمت جهنم پایین تر می رود. قبل از اینکه بتواند دوباره به سمت بالا صعود کند، چقدر باید پایین بیاید تا به کف سنگ برسد؟

نوشته شده توسط برایان جون و جک ساندرسون در قالب مقدمه فصل، سه فصل مجزا با سه زن اصلی با برادی کری الوز وجود دارد. اضافه شدن به مفهوم، داشتن کارگردان های مختلف برای هر فصل است. جون قسمت های 1 و 2 را کارگردانی می کند و ساندرسون قسمت سوم را کارگردانی می کند. فصل‌های 1 و 2، «دستیار» و «مبلغ‌نویس» که هر کدام به زیبایی ارائه شده‌اند، لحن تیره‌تری دارند و برادی به تدریج مست و بداخلاق‌تر می‌شود. البته، کارن بلک در فصل 2 ظاهر می شود و ما را با یک پیچ و تاب کامل به سمت وحشت می برد. اما سپس ساندرسون برای کارگردانی فصل 3، 'حافظ،' وارد می شود که جهان را با نوری آفتابی پر می کند. تغییر لحن خیره کننده است و برای نشان دادن تغییر عاطفی برادی و فیلم به کار می رود و در یک نوت شاد، شاد و امیدوارکننده قرار می گیرد.

این بهترین عملکردی است که من از کری الوز در سال‌های اخیر دیده‌ام - اگر نه در دوران حرفه‌ای او. الوز تقریباً شبیه نیک نولتی است که تجسم بردی اولینسون است که یک مطالعه شخصیتی شدید از مردی را در بحبوحه بحران خود شیدایی اواسط زندگی ارائه می دهد، حتی لحظاتی از پیرمرد وحشتناک و کثیف را در صحنه هایی با شارلوت بریانا اویگان ارائه می دهد. الوز که از نظر احساسی در فصول زندگی بردی در حال نوسان است (طراحی داستانی عالی – کتاب‌های فصل-نویسنده)، ما را به سواحل غلتکی عاطفی می برد و به ما احساس می‌کند که دارد شخصیت‌هایی را پذیرفته و شخصیت‌های زیادی از کتاب‌های بردی را بازی می‌کند. شگفت انگیز!

چیزهایی که در مورد جوی لورن آدامز نباید دوست داشته باشیم. همانطور که بث اوج می گیرد! دوست دارم فصل یا پایانی دیگر با بردی و بث ببینم. کیتلین کیتس به راحتی با مارسی، روزنامه‌نگار دوگانه، مقابله می‌کند، در حالی که برایانا اویگان با هیجانی ناخوشایند بین خلاقیت اغواکننده و دستیار قدردانی نشده شارلوت حرکت می‌کند. و البته، کارن بلک به سادگی خوشمزه است و بدخواهی شوم می ریزد.

تشویق، تشویق، تشویق طراح تولید الکسا رولاند که همراه با فیلمبردار رایان سامول، کار ساخت و ساز در خانه را جشن می گیرد، در حالی که ما را در گذشته و حال غرق می کند. فصل 2 به طور خاص، با طبیعت محیطی تاریک‌ترش، دارای پالت نورانی از سامول است که قدیمی‌تر، تاریک‌تر، پنهان‌تر، شبیه به گذشته‌ای پنهان به نظر می‌رسد - چیزی که جوهره خود املاک افسانه‌ای اولین است که در آن فیلم فیلمبرداری شده است. فصل 1 پررنگ‌تر است، فضای داخلی رنگ پریده‌تر است، در حالی که بیرون تا حد اشباع روشن است و باعث می‌شود که شخص همراه با برادی مست از نظر بصری با خماری 24 ساعته در 7 روز در نور روز غرق شود. استعاره بصری ظریفی مانند پوست یا تکه میوه شناور در یک لیوان ودکا به برادی که فقط در زندگی شناور است می‌آید. ودکا شفاف است و مانند برادی فاقد عمق یا بافت است. با پیشرفت فیلم، او به سراغ نوشیدنی‌های اسکاچ و بوربون می‌رود – نوشیدنی‌های تیره‌تر برای حالات تیره‌تر و لحن تیره‌تر فیلم. فصل 2 حکایت از تاریکی شدید دارد و به جرات می توان گفت وحشتناک است، با ظاهر شدن کارن بلک به عنوان خانه دار/آشپز کارلا که تسلط جالبی بر آشپزخانه دارد - شراب قرمز تیره، ظروف سیاه - تاریکی همه جا را فرا می گیرد در حالی که برادی در حالت مستی سیاه شده است. بی حوصلگی در فصل 3، تصاویر دارای رنگ، گرمای آفتاب‌بوسیده، آب میوه، لیموناد - آفتابی، روشن و روشن هستند - و همه این‌ها توسط روحیه آفتابی جوی لورن آدامز در نقش بث تقویت می‌شود.

3 فصل، 3 آهنگ متمایز، با این حال پهنای باند تونال وجود دارد که همه چیز را به هم متصل می کند، و به طور یکپارچه همه را در هم می آمیزد، گویی سه قطعه کل مرد را می سازد.

برای اولین بار در Dance With Films 2013، باید او را دوست داشته باشید که او مرا دوست ندارد.

نویسنده و کارگردان: برایان جون و جک ساندرسون

بازیگران: کری الوز، جوی لورن آدامز، کارن بلک، برایانا اویگان، کیتلین کیتس، لیزا ادلستین