آبنر پاستول، نویسنده/کارگردانی که برای اولین بار حضور دارد، ثابت می‌کند که چیزی جز بازی‌های هیجان‌انگیز ROAD GAMES به سبک هیچکاکی نیست. داستان بر روی جک، یک خودرو سوار جوان اهل انگلستان تمرکز دارد که اکنون در فرانسه تنهاست و سعی می کند پس از یک تعطیلات بد به خانه بازگردد. در حالی که او به دنبال سواری شخصی خود می‌گردد، زن جوانی را در ماشین می‌بیند که توسط دوست پسری که تصور می‌شود تحت کنترل قرار می‌گیرد. جک در تلاش برای بازی در نقش سامری خوب، به کمک او می شتابد، که فقط باعث می شود که او اکنون از ماشین به بیرون پرتاب شود و با جک در جاده سرگردان شود. همانطور که آنها تصمیم می گیرند با هم راه بروند، ورونیک به جک توضیح می دهد که یک قاتل زنجیره ای منطقه را تعقیب می کند و جنگل ها را با اجساد مرده پر می کند. با فرانسوی شکسته جک و انگلیسی ورونیک نه چندان عالی، این دو جفت خوبی ایجاد می کنند. با این حال، نیازی به گفتن نیست که هیچ کس آنقدر مشتاق نیست که این زوج را سوار کند، مبادا آنها قاتلان زنجیره ای باشند.

اما امید ابدی به لطف یک فرانسوی محلی به نام گریزارد به وجود می‌آید که آنها را به خانه‌اش باز می‌گرداند، جایی که همسرش مری منتظر است. گریزارد نسبتا بداخلاق و مشکوک است (برداشتن لاشه حیوانات مرده از جاده به این احساس کمک نمی کند)، مری، آمریکایی، ساکت است. او زیاد صحبت نمی کند و نگاهش خالی است. چه ترس باشد، چه آرام بخش، چیزی برای مری و گریزارد اشتباه است. همانطور که گریزارد اصرار دارد جک و ورونیک برای شام بمانند و او صبح آنها را سوار می کند، به سرعت مشخص می شود، هیچ کس جایی نمی رود و گریزارد و مری بیشتر از چیزی که به نظر می رسد وجود دارد.

به عنوان جک و ورونیک، اندرو سیمپسون و ژوزفین د لا باوم، با شیمی خوشایند و دوست‌داشتنی غیرقابل باور هستند. باربارا کرامپتون، بازیگر کهنه‌کار، با نوبت به نقش مری به عمق احساسی می‌افزاید، در حالی که حضور صرف و رفتار آوازی فردریک پیرو باعث می‌شود که پوست آدم بخزد. فئودور اتکین که این مجموعه کوچک را تکمیل می‌کند، با نوبت خود به عنوان دوست گریزارد، دلاکروا، یک سیاهه دیگر از ابهام را به آتش سینما می‌اندازد. با ظاهر شدن هر شخصیت، تعلیق تنها زمانی ایجاد می‌شود که ما اشاره‌های دائمی به قاتل زنجیره‌ای می‌شنویم، و این سوء ظن را تشدید می‌کند که همه - یا هیچ کدام - قاتل بالقوه هستند.

پاستول به لطف ابهامات درونی و گرامر بصری که سبکی بصری و لحن بصری را در کنار هم به لطف نورپردازی طبیعی بیرونی متعادل با مضامین تیره تر قاتل سریالی و آشکار شدن آن در کنار هم قرار می دهد، فیلمنامه ای کاملاً ساخته شده با پیچ و تاب ارائه می دهد که واقعاً شگفت زده می شود. در میان شخصیت ها با فراخوانی از استعدادهای فیلمبردار ابن بولتر، زیبایی و سیالیت شاعرانه ای وجود دارد که ما را به درون داستان می کشاند، جایی که پس از آن با طرح جذاب و اسرارآمیز پرچ می کنیم. ارزش های تولید صیقلی شامل طراحی صدای بی عیب و نقص با حسن نیت ارائه شده توسط پیتر بالداک و موسیقی متحرک ظریف از دانیل المز است که زیر و بم داستان را تکمیل می کند.

پاستول که هیچ‌گاه چیزهای زیادی را فاش نمی‌کند، نادیده‌ها و ناگفته‌ها را به تخیل خود مخاطب می‌سپارد و به شدت راز «whodunit» و «چه کسی است» ما را در این بازی‌های جاده فراموش‌نشدنی با خود همراه می‌کند.

نویسنده و کارگردان: Abner Pastoll
بازیگران: اندرو سیمپسون، ژوزفین د لا باوم، فردریک پیرو، فئودور آتکین، باربارا کرامپتون