نویسنده: دبی لین الیاس

چهره کارگردانی جدیدی به نام Zoe Quist در افق فیلمسازی وجود دارد و اجازه دهید به شما بگویم، او نامی است که ما می خواهیم بیشتر آن را ببینیم. با نگاهی تیزبین، تلاش کارگردانی دوم کوئیست، RAW CUT، استعداد او را در داستان سرایی از طریق سرعت و قاب بندی نشان می دهد، ایجاد تنش و تعلیق فزاینده ای که در لحظه ای عالی برای یک افشای انفجاری غافلگیرکننده به قلب حتی تاریک ترین و تشنه ترین خون رها می شود. پنکه. چه کسی و چه چیزی به برش نهایی زندگی می رسد؟

آدام کوهن عاشق است. یک لاف زن نسبتاً مغرور با حساب بانکی به ظاهر چاق، این راز نیست که او عاشق است، اما چیزی در رابطه و خود نامزدش استفانی وجود دارد که ناراحت کننده است. استفانی که روی یک پایان نامه فیلمسازی کار می کند، همیشه یک دوربین در دست دارد و از مناظر، صداها و جنسیت عکس می گیرد، همه اینها به نام 'هنر او'. پیوستن به این زوج در خلوتگاه آدامز وایومینگ، بهترین دوست همیشگی او جک و همسرش آماندا هستند. (به نظر می رسد که آدام و آماندا در سال های اول کالج 'یک چیزی' داشتند و از آن زمان توانسته اند با هم دوست بمانند.)

برای استفانی، جک و آماندا جزء ضروری آخر هفته هستند زیرا قرار است «بازیگران» دیگری در فیلم ترسناک «فیلم یافت شده» او باشند. آدام با رسیدن به خانه بدون هیچ سرنخی از 'فیلمبرداری' که در شرف وقوع است، به استفانی اطمینان داد که این زوج مایل به شرکت خواهند بود. او 'آنها را می شناسد'. با اکراه موافقت خود را با شرکت در پروژه اعلام کردند، و با وجود اینکه هیچ فیلمنامه رسمی نوشته نشده و هیچ دیالوگی ارائه نشده است، جک و آماندا مطمئن هستند که استفانی تمام فیلم را در ذهن خود برنامه ریزی کرده است و آنها فقط باید دستورالعمل های او را دنبال کنند. پیش فرض؟ چوب ترسناک استاندارد یا آن؟

همانطور که ما شاهد شکل گرفتن 'شاهکار' استفانی هستیم، از طریق لنز دستکاری دوربین همیشه حاضر وضوح وضوح آن چنان واضح و صمیمی است که فراتر از فیلم 'فیلم یافت شده' می رود، روی خود زندگی زوم می کند و ما را قادر می سازد تا ترک در روکش هر فرد، هر زوج. آیا این یک 'فیلم ترسناک' است که او می سازد؟ یا چیزی تاریک تر و وحشتناک تر در مورد خود زندگی؟

وقتی صحبت از اجراها می شود، اعتراف می کنم که در چندین سطح غافلگیر شده ام. کالدول در ابتدا تحت تأثیر آماندا سی اشلی کالدول قرار نگرفت، همانطور که داستان مانند پیاز پیش می‌رفت، لایه‌های پشتی آماندا را که زیر سطح پنهان بودند، جدا کرد و شخصیت جالب و بازیگری با استعداد را نشان داد. زوئی کویست که خود را در نقش استفانی کارگردانی می‌کند، ثابت می‌کند که کارگردان بهتری نسبت به بازیگر است و هرگز جایگاه شخصیت را پیدا نمی‌کند و از همان ابتدا طعمی ناخوشایند دارد که در هر سطحی به نظر نمی‌رسد. اجرای او به نظر اجباری به نظر می رسد که انگار سعی می کند یک ماتا هاری باشد یا راز عجیب و غریب ایزابلا روسلینی را کشف کند. از سوی دیگر، دانیل پونیکلی با غرور و غرور پرشور آدام، پارک را از پارک بیرون می‌کند، اما سپس در لحظه‌ای آرام با جک کریستوفر کلی، رنگ دلپذیری از قلب و وفاداری و دوستی واقعی به آن اضافه می‌کند. با تشکر از پونیکلی، یک صحنه به ما می گوید که چرا می توانیم ویژگی های گاهی اوقات نامطلوب در یک دوست را نادیده بگیریم. با این حال، برجسته واقعی احساسی، کریستوفر سورن کلی است. کلی با بافت و اجرای حیطه‌ای از بدبختی تا دلشکستگی، فیلم را در حقیقت و واقعیت قرار می‌دهد.

حواس‌پرتی در آرایش و لباس‌های آماندا ظاهری بیش از حد از دهه 80 دارد، در حالی که استفانی دامن کوتاه در جنگل پیاده‌روی نمی‌کند.

به کارگردانی کویست و نویسندگی پونیکلی، نکته کلیدی داستان این است که پونیکلی به لطف شخصیت و ابهام داستان به آن دست می‌یابد. این لحن عالی سپس توسط فیلمبردار دنیل کلارک، مناظر زیبای پانوراما و درخشش طلایی رنگ و صمیمیت خانه‌ای با دیوار کاج در دره‌های روستایی پوشیده از کوه وایومینگ تمجید می‌شود. لمس‌های زیبای قرمز تیره با شراب و غذا، پیش‌بینی استعاری داستان را ارائه می‌دهد. با ساختاری که از کنار هم قرار گرفتن دوگانه داستان و تصاویر بصری خبر می‌دهد، ما از شخصیت‌های پیش روی خود محتاط هستیم و اجازه می‌دهیم تنش و ناراحتی ذهن ما را پر کند.

به کارگردانی Zoe Quist

نوشته دانیل پونیکلی

بازیگران: دانیل پونیکلی، کریستوفر سورن کلی، سی اشلی کالدول و زوئی کویست