توسط:دبی لین الیاس

حق چاپ عکس شین کاروت

آرون، آبه، رابرت و فیلیپ با هم دوست هستند. با این حال، بیش از آن، آنها خود را کارآفرین، ناجی آینده می‌دانند و طبیعتاً آرزوها و رویاهای بزرگ‌تر و بهتر از آنچه زندگی اکنون برایشان دارد، دارند. در طول روزهای ساخت دستگاه های بررسی خطا، هر کدام مصمم هستند که استعدادهای خودباور خود را آزمایش کنند و با توسعه اختراعات و محصولات بالقوه پرسود، حلقه برنجی را بدست آورند.

بهترین دوستان آرون و آبه هیچ وقت در تلاش های خود تلف نمی کنند. همانطور که آنها با مفاهیم علمی مختلف دست و پنجه نرم می کنند، ناخواسته به آنچه می تواند مهم ترین اختراع زمان ما باشد - دو جعبه دراز که معتقدند قابلیت سفر در زمان را دارند، می افتند. با کناره گیری از «گروه» و کار به طور کلی، آنها پتانسیل ایجاد خود را می بینند و به این نتیجه می رسند که برای به اشتراک گذاشتن آن با کسی بسیار ارزشمند است. بنابراین، آنها ماشین زمان خود را در یک مکان ذخیره سازی مخفی می کنند و به طور مخفیانه آزمایش و تنظیمات را انجام می دهند. جالب اینجاست که مدت زمانی که آنها در داخل ماشین های خود می گذرانند معادل این است که چقدر در زمان سفر می کنند.

با این باور که آنها بر همه پیچیدگی‌های سفر در زمان و اختراع خود مسلط شده‌اند تا زنجیره زمانی جهان را مختل نکنند، شگفتی خود را در مواجهه با چندین نسخه از خود در یک زنجیره زمانی تصور کنید. (اگر کسی گیج می‌شود، برای روشن‌تر شدن تداوم و پارادوکس زمان، به «نسل‌های پیشتازان فضا» برگردید. احتمالاً کاروت نویسنده-کارگردان ایده‌اش را برای این فیلم از کجا گرفته است.) با وسواس ایده‌های خود، به زودی خود را مانند موش‌ها می‌بینند. یک چرخ، سعی می کند سریعتر بدود و واقعیت خط زمانی واقعی را قبل از اینکه فاجعه به زنجیره زمانی برسد و سرنوشت را تغییر دهد، حدس بزند.

«پرایمر» به نویسندگی و کارگردانی اولین تایمر، شین کاروت، با جایزه بزرگ هیئت داوران در سال 2004 ساندنس کنار رفت و با دیدن فیلم می توان دلیل آن را فهمید. با وجود بودجه 7000 دلاری، کاروت یک اثر علمی تخیلی پیچیده را ارائه می دهد که از سبک مینیمالیستی بهره می برد. کودتای انجام شده شاید جذاب ترین جنبه فیلم، مفهوم سازی او از سفر در زمان و نتایج نامطلوب چشمگیری باشد که می توان تولید کرد. همچنین نکته کلیدی در منحصر به فرد بودن این اثر، مفهوم علمی تخیلی است که بر اساس فیلمنامه و دیالوگ بر خلاف اکشن-ماجراجویی ساخته شده است، بنابراین در ذهن هر بیننده پیچیدگی و آشفتگی ایجاد می کند.

همچنین کلید تدبیر تعلیق، دیالوگ شدید روشنفکرانه است (در نهایت، فیلمی که از هوش مخاطب سخن نمی گوید) و جذابیت جدی و ارائه توسط مدیران. تمام ناشناخته‌ها (از جمله شین کاروت که خود را به عنوان هارون معرفی می‌کند)، خلوص اجراها مسحورکننده است و تنها به دوگانگی‌ها و مصیبت‌های هرکدام کمک می‌کند که وقتی همه چیز به هم می‌ریزد، با خود چندگانه‌اش روبرو شود. و در حالی که جزئیات زیادی برای هر یک از شخصیت ها وجود ندارد، داستان به گونه ای نوشته شده است که اجازه می دهد همدلی یا همدردی با آنها ایجاد شود، حتی زمانی که آنها شروع به فرستادن جهان در یک سبد به جهنم می کنند، بنابراین مخاطب را همیشه به سمت خود می کشاند. عمیق تر به داستان شگفت انگیز

اگرچه گفت‌وگو و مفهوم‌سازی فیلم ممکن است به تماشای چندگانه نیاز داشته باشد تا به‌طور کامل تفاوت‌های ظریف ایجاد شده توسط تغییر در پیوستار زمانی را درک و درک کنیم، اما باید با خوشحالی و میل این کار را انجام داد. با هر بار مشاهده، با شناسایی و رمزگشایی بیشتر بینایی کاروت، بیشتر درگیر خود خواهید شد. و در حالی که 'Primer' به خوبی روی صفحه نمایش بزرگ پخش می شود، با شدت ذهن کاوشگر، این فیلم برای DVD طراحی شده است.

مطمئناً این پروژه ایرادات زیادی دارد، اکثراً از نظر فنی و بدیهی است که به دلیل بودجه است، اما با وجود آن کمبودها، «پرایمر» همچنان به‌عنوان مهیج‌ترین فیلم سال از نظر فکری خودنمایی می‌کند.

آرون: شین کاروت آبه: دیوید سالیوان رابرت: کیسی گودن فیلیپ: آناند آپادیایا

نویسنده و کارگردان شین کاروت. دارای رتبه PG-13. (78 دقیقه)