نویسنده: دبی لین الیاس

یکی از نفیس‌ترین و بسیار شیرین‌ترین فیلم‌هایی که در مدتی طولانی دیده‌ام، جغد و گنجشک، اولین نمایش جهانی خود را در LAFF 2007 در رقابت برای بهترین فیلم روایی انجام داد.

کارگردان استفان گوگر که در سایگون، ویتنام متولد شد، اما در اورنج کانتی، کالیفرنیا بزرگ شد، «همیشه می‌خواست فیلمی در سایگون بسازد». همانطور که او به من گفت، 'من عاشق کشور و مردم هستم. با بیش از 8 میلیون نفر در سایگون، می دانستم که باید داستانی درباره آنها بسازم. این داستان سه نفر از آنهاست.»

لان یک مهماندار تنهاست که به دنبال عشق است. هر هفته وقتی او برای استراحت به سایگون می‌آید، دخترانی که هتلی را که در آن اقامت می‌کند اداره می‌کنند، فقط می‌خواهند او را تعمیر کنند، البته با پسرعموی شعبده‌بازشان که برای شهر کار می‌کند و به‌نظر می‌رسد «احمق» است. های، تمام زندگی خود را در باغ وحش سایگون گذرانده است. پدرش نگهبان باغ وحش بود و های راه او را دنبال کرده است. او زمزمه کننده اسب اصلی است و دکتر دولیتل همگی در یکی شدند. او همچنین تنها است که توسط نامزدش رها شده است، اما از صحبت کردن با حیوانات راحت می شود. متأسفانه وقتی فیل محبوبی که های از بدو تولد از او مراقبت کرده است، به باغ وحش هند فروخته می شود، قلب او کمی بیشتر می شکند. Thuy یک بچه 10 ساله زودرس و بدجنس است. پدر و مادرش مرده اند و او با عمویش که یک کارخانه بامبو در خارج از سایگون اداره می کند زندگی می کند. او که مجبور می شود برای عمویش کار کند، از آزار لفظی مداوم او خسته می شود و یک شب تصمیم می گیرد که خودش راه بیفتد. توئی بدون پول و تنها لباسی که در پشتش است با بچه های دیگری دوست می شود که به عنوان دستفروش در خیابان برای والدین خود کار می کنند. او کارت پستال می فروشد، سپس گل می فروشد و به لطف مهربانی یک پسر جوان، به رستوران مادرش دعوت می شود، جایی که با لان ملاقات می کند. در طول روز، او به باغ وحش کشیده می شود و در آنجا با های و دوست فیلش ملاقات می کند.

هر سه تنها و به دنبال عشق. هر سه توسط Thuy متصل می شوند. و طولی نمی کشد که Thuy ببیند آینده باید چگونه باشد. اما او فقط چهار روز فرصت دارد تا رویاهای همه را محقق کند.

یک فیلمساز شهودی، بدیهی است که این فیلم از قلب استفان گوگر بیرون آمده است. زیبایی و ظرافتی در سادگی فیلم وجود دارد که نه تنها زیبایی مردم و کشور، بلکه نیروی حیاتی فراوان آن را به تصویر می‌کشد که نتیجه آن از نظر احساسی بسیار طاقت فرسا است. دوربین دستی Gauger تماشاگران را با Thuy به خیابان دعوت می کند و سپس صداهای Saigon را در پس زمینه حفظ می کند. زنگ های دوچرخه، بوق زدن، مردم صحبت می کنند، فروشندگانی که اجناس خود را به دست می آورند – او از هنرمندان فولی برای افزودن صدا استفاده نمی کند. او سعی نمی کند صداهای زندگی را سانسور کند. او آنها را در آغوش می گیرد و اجازه می دهد صدا با شخصیت ها جریان یابد.

من چندین بار در فستیوال فرصت داشتم با استفان صحبت کنم و هر بار شادتر از دفعه قبل است. چیزی که بیش از همه در مورد او مرا جلب می کند فروتنی است، ویژگی ای که در فیلم نفوذ می کند و به زیبایی ذاتی آن می افزاید. نویسنده ای ماهر با دیدی روشن و لمسی مهربان، جغد و گنجشک استفان گوگر، قلب شما را پر از شادی خواهد کرد.

نویسنده و کارگردان استفان گوگر