نویسنده: دبی لین الیاس

چه کسی کتاب نمادین جک کرواک در جاده را نخوانده است؟ از زمان اولین انتشار آن در سال 1947، در جاده، به سنگ محک برای نسل‌ها تبدیل شده است - و مدت‌ها انتظار و امید برای اقتباس روی صفحه نمایش. کارگردان والتر سالس و خوزه ریورا، فیلمنامه‌نویس، اکنون رمان کرواک را گرفته‌اند (که از طومار 120 فوتی اصلی او ویرایش شده بود. بله، کرواک رمان را در طول 3 هفته روی یک طومار کاغذ خط خطی کرد) و آن را در تمام قسمت‌ها تحویل دادند. دوره شکوه کامل خود را به صفحه نمایش بزرگ. با حس و لحن تقریباً اپیزودیک از هانتر اس. تامپسون با چارلز بوکوفسکی ملاقات می کند.ON THE ROAD براق، نرم و از نظر احساسی روان است و اجرای بی عیب و نقصی را توسط سم رایلی در نقش سال بهشت ​​با نام مستعار کرواک در رمان به ارمغان می آورد..

همه ما داستان را می دانیم (یا باید بدانیم). سال پارادایس (با نام مستعار جک کرواک) نویسنده جوانی است که با آمدن شیاد هیپستر، دین موریارتی (معروف به نیل کاسدی) زندگی اش به هم می ریزد. دین با یک بازی ابریشمی در تگزاس، می‌تواند برف را به اسکیموها بفروشد، اما همان‌طور که هست، سال را متقاعد می‌کند تا در سبک زندگی آزادانه‌اش با بنزدرن، همراه با اکتشاف جنسی، دزدی‌های کوچک، مشاغل کلاهبردار و تجربه «واقعی» شرکت کند. آمریکا در طول چندین سال. با مجموعه‌ای عجیب از شخصیت‌ها از هر طبقه‌ای، ما با دوست دختر دین، مریلو (معروف به لوآن)، همسر نهایی او کامیل (کارولین کاسدی)، کارلو (معروف به آلن گینزبرگ) - 'بهترین دوست' دین و سال، بول‌الدین آشنا می‌شویم. لی و همسرش جین (ویلیام اس. باروز و جوآن ولمر)، و گالاتیا و اد دانکل (هلن و آل هینکل).

در حالی که بسیاری بر این باورند که دین قهرمان فیلم است، من التماس می‌کنم که تفاوت داشته باشم و او را سالی ببینم که نه تنها از نظر بصری و روان‌شناختی در داستان، بلکه در شخصیت دین نقش چشم ما را دارد. به عنوان سال،سام رایلی تفاوت های ظریف و ضمنی را به ارمغان می آوردکه ما را به مجموعه ذهنی پسر بچه های نوجوان دین می کشاند. بعد از مصاحبه با سام رایلی خوشحال شدمراک برایتون. او نه تنها با آن اجرا، بلکه با صراحتش در حین چت ما مرا غافلگیر کرد. برای دیدن او در اینجا به عنوان سال با سم بازیگر و سام مرد. او برجسته است. او همچنین به ما کمک می‌کند تا مبادا طعمه جذابیت‌ها و دروغ‌های دین شویم.رایلی پرچین است.

اما پس از آن چنین استگرت هدلاند. زرق و برق دار، تنومند، سکسی. از یک طرف یک افسونگر در نقش دین، اما از طرف دیگر، بی پروا با بی اعتنایی کامل به همه و همه چیز به جز خودش، و حتی در آن زمان، برای خودش احترامی قائل نیست. هدلاند دین را غیرقابل بازخرید و در میانه فیلم غیرقابل قبول می کند. شما حتی از ریشه یابی او دست بر می دارید. او تنها شخصیتی است که راکد می شود. او هرگز رشد نمی کند. او فقط غلت می زند. هنوز،هدلاند ما را به فتنه پرورش مارپیچ رو به پایین دین می کشاند.

کریستن استوارت که سال ها به این پروژه وابسته بود، ساده لوحی و آزادی بی بند و باری را برای ماریلو به ارمغان می آورد که مکمل کاملی برای سال و دین است. استوارت می‌تواند اطلسی عالی باشد و با هر یک از آنها بازی کند، اما این کار را با اندوهی زیبا انجام می‌دهد که به مریلو کیفیت «دختر کوچک گمشده» می‌دهد. یک صحنه برجسته برای استوارت صحنه ای است که او پشت فرمان رانندگی می کند و به سال اعتراف می کند که تمایلش به خانه، شوهر، فرزند، خانواده دارد.استوارت به نرمی نفیس است.

به عنوان کارلو، تام استوریج مرا غافلگیر می کند. با دیدن او درمنتظر برای همیشه، در اینجا او واقعاً محدوده خود را به عنوان یک بازیگر نشان می دهد و یک شخصیت منحصر به فرد و معیوب ارائه می دهد. واقعاً کریستن دانست که نقش کامیل را میخکوب می کند و می تواند دو روی سکه را بازی کند و از شرارت جشن بگیرد.

بازیگران مکمل همگی شگفت‌زده هستند و ستاره درخشان واقعی امی آدامز است. همانطور که او درارباباو «وووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووونه به عنوان جین، و همراه با بول لی قدیمی ویگو مورتنسون، این دو شخصیت منحصربه‌فردترین شخصیت‌های فیلم هستند، و من می‌خواهم چند نفر از آنها را بیشتر ببینم.

اقتباس شده توسط خوزه ریورا برای پرده، جالب این است که در حالی که همه شخصیت‌ها از نظر احساسی ناقص هستند، این 4 اصلی - سال، دین، ماریلو و کارلو - هستند که هر کدام در پشت حس کاذب جسارت پنهان می‌شوند. ما می بینیم که زره و واقعیت با سه نفر از آنها در حالی که رشد می کنند و بالغ می شوند، اتفاق می افتد، در حالی که نفر چهارم، دین، بیشتر و بیشتر تحقیر می کند، اما همچنان در رویاهای دروغین غوغا می کند. ساختار جذاب. با توجه به حجم زیاد رمان و تعداد سال‌های سفر انجام شده و دیدار بازیگران شخصیت‌ها در طول مسیر، طبیعتاً در مقایسه کتاب با فیلم، نادیده‌گرفته‌های زیادی وجود دارد، البته حفره‌های داستانی نیز ذکر نشده است. داستان Galatea/Ed Dunkel به‌طور قابل‌توجهی ناقص است که در واقع با طرح‌ها و پرسش‌های بی‌پاسخ درنگ می‌کند و حواس را پرت می‌کند.

ستاره واقعی ON THE ROAD، اما، فیلمبردار اریک گوتیه استنورپردازی و کادربندی، سفرنامه‌ای با ملیله‌های سرسبز از آمریکا و زندگی را ارائه می‌دهد. بنابراینبافت بصری، لحظاتی هست که حس می کنی بوی عرق و دود ماشین، بوی کهنه تکیلا و بوی سکس و فاحشه های آمیخته با غبار جاده در مکزیک را حس می کنی.بصری ها آنقدر تاثیرگذار هستند که حواس دیگر را درگیر می کنند.لنز و کادربندی به گونه‌ای است که در عین حال که حس آزادی و جاده باز زندگی وجود دارد، صمیمیت و ماهیت کلاستروفوبیک دیوارهای زندگی را نیز احساس می‌کنید که بر روی هر شخصیت فرو می‌روند و بسته می‌شوند.

و دست به دست شدن کار گوتیه، کار طراح تولید کارلوس کونتی است که به لطف تحقیقات بی عیب و نقص، دوران را تا یک هادسون دهه 1940 به تصویر می کشد.کار ویراستار فرانسوا گدیگر در تعریف بینش عاطفی و روانشناختی و صمیمیت هر شخصیت مؤثر است.و همچنین دیوانگی عاطفی رهبر گروه دین.

ON THE ROAD شما را به تجربه ای بصری و احساسی از آزادی و آزادی بیان می برد.

به کارگردانی والتر سالز

نوشته خوزه ریورا

بازیگران: سم رایلی، گرت هدلاند، کریستن استوارت، تام استوریج، ایمی آدامز، کرستن دانست، ویگو مورتنسون، آلیس براگا، الیزابت ماس