همه ما قبلاً فیلم‌هایی با محوریت بازی‌های المپیک دیده‌ایم، اما هرگز فیلمی روایی را ندیده‌ایم که در یک بازی‌های المپیک واقعی تنظیم و فیلم‌برداری شده باشد، که خود بازی‌ها به شخصیتی تبدیل می‌شوند که در برابر آن بازی‌های جذاب نیک کرول و الکسی پاپاس ساخته می‌شود که لذت می‌برند. در هر چرخش. اما این دقیقاً همان چیزی است که کارگردان جرمی تیچر در حالی که طلا را با رویاهای جذاب المپیک به خانه می آورد، ارائه می دهد.

فیلمبرداری شده در بازی‌های المپیک زمستانی 2018 در پیونگ چانگ، کره جنوبی، به عنوان بخشی از حضور همیشه در حال گسترش المپیک با برنامه «هنرمندان در محل اقامت» IOC، فیلمساز مستقل جرمی تیچر (به عنوان یک گروه تک نفره کارگردان/نویسنده، مدیریت فیلمبرداری و صدا) همراه با پاپاس و کرول (که هر سه به عنوان نویسنده شناخته می شوند) با داستان پنه لوپه و ازرا ما را به داخل و پشت صحنه خود بازی ها می برد. پنه‌لوپه اسکی‌بازی است که برای اولین بار در مسابقات المپیک حضور پیدا می‌کند. ازرا، یک بدخواه المپیکی غیرورزشی که به دندانپزشک شدن رضایت داد، در بازی ها بهترین کار بعدی را برای تحقق رویای المپیک خود انجام می دهد - داوطلب شدن به عنوان دندانپزشک در دهکده المپیک.

برای دو آمریکایی، غریبه در یک سرزمین خارجی، تمایل به برقراری ارتباط با کسی که به زبان شما صحبت می کند اجتناب ناپذیر است، اما تلاش های عجولانه ازرا برای دوستی با پنه لوپه از بین می رود زیرا او فقط بر روی رویداد خود و برنده شدن متمرکز است. هر دو تا حدودی از نظر اجتماعی بی دست و پا و خجالتی هستند، به نظر می رسد آنها حداقل با هم دوست می شوند، شاید بیشتر از جانب ازرا، زیرا او نمی تواند پنه لوپه را از ذهن خود خارج کند، که منجر به یک مونتاژ شایان ستایش در اوایل می شود که او به طور معمول از هر بیمار و فردی که می بیند سؤال می کند. در مورد نتایج مسابقه بین کانتری. جدیت خجالتی او فراتر از دوست داشتنی است.

متأسفانه، پنه‌لوپه در رقابت‌هایش خوب عمل نمی‌کند و وقتی ازرا سعی می‌کند با او صحبت کند و او را تشویق کند، واقعاً در حال و هوای اجتماعی نیست. اما، در بازی‌هایی که هیچ کاری جز سرگردانی پس از پایان رقابت ندارید، طولی نمی‌کشد که این دو با هم دوستی پیدا می‌کنند. همانطور که انتظار می رود، ما دو والی را به جلو و عقب با احساسات و علاقه بالقوه عاشقانه تماشا می کنیم، در دهکده المپیک می گردیم، با ورزشکاران واقعی می نشینیم، و در تمام این مدت یک احساس واقعی از حسن نیت و رفاقت به ما می دهد. المپیک مبتنی است. اما آیا آنها با یکدیگر به دنبال طلا خواهند بود؟

تصور نیک کرول به عنوان جذاب و شیرین دشوار است، اما این دقیقا همان چیزی است که او در نقش ازرا است. کرول شخصیتی را با قلب، خجالتی، ترسو و بی گناهی ارائه می دهد. وقتی ازرا تمام تلاش خود را در المپیک برای ارتباط با پنه‌لوپه انجام می‌دهد، او را احساس می‌کنید. یک اجرای مورد علاقه نیک کرول را به ارمغان می آورد. سپس او را با الکسی پاپاس جفت کنید و میم های قلب ولنتاین را آماده کنید! شیمی آنها از جدول خارج شده است.

الکسی پاپاس مسحور می شود. او که یک شرکت کننده در بازی های المپیک 2016 ریو در 10K به نمایندگی از یونان است (پاپاس دارای رکورد فعلی یونان برای 10K است)، او از تجربه المپیک دست اول می داند و به دلیل المپیکی بودن او است که امکان دسترسی کامل به تیم را فراهم کرده است. برای این فیلم اعطا شد. به عنوان پنه لوپه، انزوا و تنهایی او و ترسو بودن او را در بیرون رفتن از منطقه آسایش خود یعنی برف و اسکی و تعامل با نژاد بشر احساس می کنید. شیرینی غم انگیزی برای پنه لوپه وجود دارد که قلب را لمس می کند.

بسیاری از جذابیت های ازرا و پنه لوپه به ویرایش پیتر اوس مربوط می شود. ادغام یکپارچه صمیمیت این دوستی/عاشقانه شکوفا با شگفتی ها و عظمت خود المپیک، نتیجه ارزشمند است. درگیر کننده. گرم. مونتاژی که پنه‌لوپه در حال رقابت با ازرا است که از هر بیمار که وارد می‌شود می‌پرسد آیا چیزی در مورد او و نژادش می‌دانند، لحن کل فیلم را تعیین می‌کند. آن سکانس سردترین قلب را در سردترین روز پیونگ چانگ گرم می کند.

تیراندازی به سبک چریکی تیچر در دهکده المپیک در جریان بازی های المپیک زمستانی 2018 در پیونگ چانگ الهام گرفته شده است. یک کار دلهره آور با توجه به امنیت سطح المپیک در بازی ها، نتیجه غیر عادی و بی دردسر است و تمام تجربه المپیک را برای ازرا و پنه لوپه بسیار طبیعی و روان می کند. خود لنز سبک، طبیعی، واقعی است. پهنای باند توناژ احساسی و بصری فیلم سبک و شاداب است، حتی در لحظات غم انگیزی که پنه لوپه برای عمیق تر شدن رابطه با ازرا ناامید است. گواهی بر پاپاس و درد دل و اشتیاق که او در آن لحظات برای پنه لوپه به ارمغان می آورد و در عین حال شادی ناب را در دویدن در دهکده و به اشتراک گذاشتن زمان با کرول ازرا به تصویر می کشد.

از زمان بازی‌های 1984 لس‌آنجلس، این فرصت را داشته‌ایم که بسیاری از ورزشکاران المپیک را شخصاً بشناسم، یکی از مواردی که همیشه در مورد آن صحبت می‌شود این است که روابط بین ورزشکاران و داوطلبان همیشه شکل می‌گیرد، چندین دهه پایدار یا حتی یک عمر پس از آن. در حالی که همه افراد حاضر در بازی‌ها به این جایزه توجه دارند - چه در مسابقه، چه دندانپزشک یا کادر پشتیبانی - آن ارتباطات شخصی که از این تجربه به دست می‌آید طلای واقعی بازی‌ها است. و این دقیقاً همان چیزی است که Teicher، Kroll و Pappas ارائه می دهند - طلای کالیبر المپیک.

تعامل با ورزشکاران و داوطلبان واقعی روی کیک است و فقط به طبیعت گرایی و واقع گرایی فیلم، تجربه المپیک و ارزش ارتباطات و روابط شخصی در مقابل یک تکه فلز دور گردن می افزاید. جرمی تیچر و شرکت با OLYMPIC DREAMS به ما نشان می‌دهند چه چیزی در جهان واقعاً طلایی است.

به کارگردانی جرمی تیچر
نویسنده: نیک کرول، الکسی پاپاس، جرمی تیچر

بازیگران: نیک کرول و الکسی پاپاس

توسط دبی الیاس، 12/10/2019