نویسنده: دبی لین الیاس

گیلیان روبسپیر اولین کارگردانی فیلم بلند خود را با فیلم کودک آشکار نشان می دهد. روبسپیر بر اساس فیلم کوتاهی به نامی که در سال 2009 نویسندگی، کارگردانی و تهیه کنندگی آن را برعهده داشت، دنیای قهرمان داستان دونا استرن و ماجراهای او را به عنوان یک کمدین وای از زندگی من که دهان بد و طنز بدش را می خورد، گسترش داده است. بیشتر به بیگانگی مخاطب کمک می کند تا فریب دادن، بنابراین پویایی ناخوشایند و نامناسب در فیلم ایجاد می کند و تقریباً بر بخشی از نوری که از درون می تابد سایه می افکند.

دونا استرن خود را تحقیرکننده، بی‌ادب، کمدین خشن در شب و کارمند کتابفروشی در روز در بدبختی فرو می‌برد. او توسط دوست پسرش اخراج می شود، متوجه می شود کتابفروشی که در آن کار می کند در حال بسته شدن است، یک شب با یک پسر جذاب به نام مکس در کلاب ملاقات می کند، با او یک شب می نشیند و به زودی خود را باردار می بیند. نحوه برخورد او با هر یک از این مسخره‌ها، نکته اصلی فیلم است.

پس بیایید در مورد جنی اسلیت و بازی او در نقش دونا صحبت کنیم. نمی‌دانم اسلیت است یا نحوه نگارش آن شخصیت است، اما این یکی از دوست‌داشتنی‌ترین شخصیت‌ها و اجراهایی است که تا به حال دیده‌ام. تو اصلا به دونا اهمیت نمیدی. او بداخلاق است و ابتذال برخی از 'طنز' با روزهای 'RAW' ادی مورفی رقابت می کند. و این ابتذال نیست که جنی را دوست داشتنی نمی کند. این ماهیت بداخلاق نه تنها کمدی او توسط شخصیت به طور کلی است. با توجه به شرایطی که برای دونا در فیلم ایجاد شده است، زاویه ترحم به خود تا حدی کار می کند، اما بعد فقط فیلم را مصرف می کند – «اوه، وای بر من. من اخراج شدم، شغلم را از دست دادم، پسری را که تازه با او آشنا شده بودم به هم ریختم، من یک الکلی کمد هستم، من یک 'شغل واقعی' نمی خواهم، می خواهم یک دختر بچه بمانم و توسط بابا از من محافظت شود. نمی‌خواهم زندگی را تصاحب کنم.» بس است. تو هیچ وقت دوستش نداری تو هرگز به او اهمیت نمی دهی دو چیز که فیلم را ادامه می دهد و جذابیت جیک لیسی در نقش مکس و نلی گابی هافمن است.

جیک لیسی کجا پنهان شده است؟ چه نازنین! دوربين كه تقريباً به يك خطا دوست دارد، او را دوست دارد و او جذابيت خالصي را از خود ساطع مي كند. او مانند رایان رینولدز و دن کوک است که با شیرینی و خجالتی پسرانه که مایه لذت است، یکی شده اند. او در نقش مکس به فیلم دل و گرمی می بخشد. با این حال، به دلیل جنی اسلیت و بازی او در نقش دونا، فیلم را با این فکر سپری کردم که چرا مکس مدام برای بیرون آوردن دونا برمی گشت.

در حالی که لسی به گرما و دل می‌افزاید، گابی هافمن فیلم را با مونولوگ‌های عالی «آمدن به عیسی» که موقعیت‌ها را به خوبی بیان می‌کند، پایه‌گذاری می‌کند. همیشه هافمن و کارش را دوست داشته باشید و اینجا فرقی نمی کند. به عنوان نلی، او بهترین دوست حمایت کننده است، اما به همه چیز با عملی سیاه و سفید نگاه می کند. همچنین گیب لیدمن در نقش همجنس گرا و کمیک دونا، BFF Joey، جذاب است. یک لمس خوب و در حالی که روتین های استندآپ جوی یک روال غم انگیز است، آنها کار می کنند و او هرگز از خود بیگانه نمی شود. از سوی دیگر، Slate's Donna به بیگانگی ادامه می دهد.

نوبت های مکمل خوب توسط ریچارد کیند و پولی دریپر به عنوان والدین جدا شده دونا.

به نویسندگی و کارگردانی گیلیان روبسپیر، جایی که CHILD آشکار با رویکرد واقعی به بارداری ناخواسته/ناخواسته و روابط پیرامونی در زندگی دونا سرآمد است. کاوش ضمنی در مورد ناتوانی یک زن در رویارویی با زندگی، تعهد به هر چیزی یا داشتن ایده ای از تعهد، از شخصیت های مکمل خود برای نشان دادن آنچه در زندگی دونا وجود دارد استفاده می کند. این یک تدبیر جالب است، اما کار می کند و انرژی خامی را ایجاد می کند که قابل لمس و خوشایند است (برخلاف دونا از جنی اسلیت).

باید دستی به کریس تیگ و فیلمبرداری او ببخشیم که ظاهری متفاوت و متمایز خلق می کند اما از نظر لحن و بافت منسجم است. گرمای خانه پدری با درخشش های طلایی، سفیدی شدید آشپزخانه مامان، بهم ریختگی سایه کم رنگ آپارتمان دونا که استعاره ای از زندگی سایه دار و بدبختی او است، جنب و جوش آجر قرمز و نئون در باشگاه که فریاد می زند، زندگی کلاستروفوبیک. پشته ها و قفسه ها در فروشگاه کتاب. همه از نظر بصری به خوبی کار می کنند و به ما می گویند که باشگاه تنها جایی است که دونا در آن احساس زنده بودن می کند.

این فیلمی است که اگر یک فیلم کوتاه باقی می‌ماند و به یک فیلم تمام‌قد گسترش نمی‌یابد، بسیار بهتر عمل می‌کند، یا در عوض، فیلمی که با پرده سوم فیلم شروع می‌شود، در روز ولنتاین و زمانی که دونا و مکس در حال حرکت هستند. برای سقط جنین و به دنبال آن یک تکه کوچک آرام از زندگی که دارای امید و مهربانی است در مقابل بدبختی و بدبختی دو عمل قبلی. با این حال، در دو قسمت اول، چند بارقه امید برای فیلم وجود دارد، یعنی مونتاژ تماس تلفنی بی وقفه پس از تخلیه در اتاق خواب مست، موثر است و چیزی است که هر دوپینگ می تواند با آن ارتباط برقرار کند، اما روبسپیر خودش را ویرایش نمی کند. و اجازه می‌دهد مونتاژ بی‌سروصدا برای مدت طولانی ادامه پیدا کند و کمدی ذاتی مرتبط را از دست بدهد. دیگر لحظات تاثیرگذار صحنه پدر-دختری بین مهربان و اسلیت و صحنه مادر-دختری بین دریپر و اسلیت است که هر دو به ارائه عناصر زیبای طراحی تولید و ویترینی برای فیلمبردار تیگ کمک می کنند.

کودک آشکار دارای پتانسیل های زیادی است که به وضوح قابل درک نیست.

نویسنده و کارگردان: Gillian Robespierre

بازیگران: جنی اسلیت، جیک لیسی، گبی هافمن، ریچارد کیند، پولی دریپر، گیب لیدمن