نویسنده: دبی لین الیاس

'گنجینه ملی' به افتخار دویستمین سالگرد ایالات متحده در سال 1976 راه اندازی شد، اما به دلیل یک لغزش دولتی، اکنون به دست ما رسیده است. آیا از تاخیر تعجب کرده ایم؟

بنجامین فرانکلین گیتس که از نوادگان یکی از بنیانگذاران کشور ما است (می توانید حدس بزنید چه کسی)، از صف طولانی مردانی است که به این افسانه اعتقاد دارند که گنجی برای مدت طولانی توسط فراماسون ها پنهان شده است. افسانه ها حاکی از آن است که یک گنج عظیم و ارزشمند توسط شوالیه های معبد از جنگ های صلیبی بازگردانده شد و توسط ماسون ها پنهان شد، که به طور اتفاقی پدران این کشور نیز هستند. شوالیه ها صلیبی بودند که معبد سلیمان را حفاری کردند و ثروت عظیمی یافتند که به عنوان پایگاه قدرت خود استفاده کردند و خود را به فراماسون ها تبدیل کردند. به عنوان فراماسون ها، آنها با ثروت خود در طول جنگ انقلاب به آمریکا سفر کردند و همراه با پدران بنیانگذار ما، مانند بنجامین فرانکلین و جورج واشنگتن، ثروت را پنهان کردند، اما با سرنخ های هوشمندانه ای که در مکان های مختلف برای کسانی که به اندازه کافی جرات جستجوی آن را داشتند کاشته شده بودند. آن را بیرون پدر بن همیشه این افسانه را رد می‌کرد، اما پدربزرگش که از صمیم قلب به آن اعتقاد دارد و چیزی بهتر از اثبات اشتباه مخالفان و یافتن گنج نمی‌خواهد، سرنخی به بنجامین می‌دهد که نسل‌ها از چارلز کارول، آخرین بازمانده امضاکننده اسطوره، به بنجامین منتقل شده است. اعلامیه استقلال. با کمال تعجب، سرنخ در پشت بیانیه قرار گرفت. به لطف اعتقاد و اشتیاق پدربزرگش، بن تلاش برای اثبات وجود گنج را در زندگی خود قرار داده است.

با سرنخی که حول کلمه 'شارلوت' می چرخد، بن به همراه بهترین دوستش رایلی و شریک سرمایه دارش یان هاو، به دنبال یک کشتی بادبانی قرن نوزدهمی که مدت ها در یخ های یخ زده جاسازی شده بود، به شمال دایره قطب شمال سفر می کنند. ؛ جایی که آنها سرنخ دیگری را کشف می کنند - نقشه ای که به یک نقشه نامرئی منتهی می شود در پشت اعلامیه استقلال پنهان شده است. آه، اما اکنون بن با چالشی دشوارتر از یافتن یک کشتی یخ زده در دریای قطب شمال روبرو است. چگونه آرشیو ملی و دولت ایالات متحده را متقاعد می کنید که خزانه های خود را باز کنند و به شما اجازه دهند اعلامیه استقلال را از خزانه مهر و موم شده آن حذف کنید؟

به عنوان شانس، بن یک گوش دلسوز در بایگانی ملی، دکتر ابیگیل چیس پیدا می کند و او به زودی به بن در تلاش او برای آنچه که اکنون تبدیل شده است، دزدیدن اعلامیه استقلال، می پیوندد. با این حال، (علاوه بر دولت ایالات متحده) ایان هاو، شریک سابق بن، که جدول را برگردانده و گنج را برای خود می‌خواهد، بر سر راه ایستاده است. مسابقه ای با زمان آغاز می شود که بن تلاش می کند تا بر ایان مانور دهد و ابتدا اسطوره و رمز و راز را حل کند. و این چه مسابقه‌ای است چرا که این جست‌وجو اصول ما را در برخی از تاریخی‌ترین مکان‌های ایالات متحده - تالار استقلال و برج ناقوس آزادی سابق، موسسه فرانکلین، کتابخانه کنگره، کلیسای ترینیتی، یادبود لینکلن و تعداد بی‌شماری می‌برد. کوچه‌های سنگ‌فرش شده، خیابان‌ها و گورستان‌های تاریک در فیلادلفیا تاریخی. اگر هیچ چیز دیگری نباشد، این فیلم یک سفرنامه عالی از پدران بنیانگذار ما و برخی از 13 مستعمره اصلی است. (یادداشت بی اهمیت - این خود بن فرانکلین بود که چیدمان خیابان ها را در تاریخی/مرکز شهر فیلادلفیا طراحی کرد که بسیاری از آنها در اینجا نشان داده شده اند.)

نیکلاس کیج در نقش بنجامین گیتس مانند همیشه در اجرای خود بی عیب و نقص است. اگرچه یک فیلمنامه ضعیف شخصیت را به طور کامل توسعه نمی دهد، استعداد و اشتیاق ذاتی کیج بر او حاکم می شود و اشتیاق افسارگسیخته ای را برای بن به ارمغان می آورد که در فیلم وجود دارد. دایان کروگر به عنوان دکتر چیس وارد صحنه می شود و متاسفانه جذابیت چندانی ندارد. اما برای نیاز به شخصیت به عنوان وسیله ای برای دسترسی به اعلامیه استقلال، نقش بی معنی، توسعه نیافته و کروگر قانع کننده نیست. اضافه کردن توهین به جراحت، 'علاقه عشقی' ادعایی بین چیس و گیتس است که نه تنها روی کاغذ شکست می خورد، بلکه در شیمی خود بین کیج و کروگر نیز شکست می خورد. هاروی کایتل درست است که به عنوان مامور اف‌بی‌آی سادوسکی و جان وویت در نقش پدربزرگ گیتس، جان آدامز گیتس بی‌نقص و غیرقابل سرزنش است. در کنار اشتیاق کیج، این برداشت صمیمانه وویت از این شخصیت است که تماشای آن لذت بخش است. ستایش باید به یکی از بدهای مورد علاقه همه زمان ها، شان بین، که در نقش ایان هاو دو تایی بی عیب و نقص است.

کارگردانی جان ترتلاب، شاید به دلیل غیرقابل قبول بودن فیلمنامه، غیرمستقیم و گاهی تصادفی به نظر می رسد. با وجود این، فیلم به لطف ویلیام گلدنبرگ به طور فشرده و مختصر ویرایش شده است. اما زیبایی واقعی در دستان فیلمبردار کالب دشانل است که فیلمی با بافت غنی و تصویربرداری واضح ارائه می دهد که به ویژه در نمایش مکان ها و صحنه های تاریخی فیلم به خوبی عمل می کند.

اگرچه بهترین فیلم سال نیست، اما قطعاً فیلمی با مقدار قابل توجهی دسیسه (اگرچه باورنکردنی است - یا این است؟) و اکشن است، البته در مورد برخی از درس های تاریخ واقعی که همه آنها با هم ترکیب می شوند، یک فیلم سرگرم کننده است. جشن پر و هیجان انگیز بعد از ظهر شنبه تضمین می شود که به خزانه گنج خود دیزنی اضافه شود.

بنجامین فرانکلین گیتس: نیکلاس کیج پاتریک گیتس: جان ویت ابیگیل چیس: دایان کروگر مامور داسوسکی: هاروی کیتل ایان هو: شان بین جان آدامز گیتس: کریستوفر پلامر

به کارگردانی Jon Turteltaub. نوشته شده توسط جیم کوفت، کورمک ویبرلی و ماریان ویبرلی. عکس والت دیزنی دارای رتبه PG (120 دقیقه)

کپی رایت عکس تصاویر والت دیزنی

به عنوان شانس، بن یک گوش دلسوز در بایگانی ملی، دکتر ابیگیل چیس پیدا می کند و او به زودی به بن در تلاش او برای آنچه که اکنون تبدیل شده است، دزدیدن اعلامیه استقلال، می پیوندد. با این حال، (علاوه بر دولت ایالات متحده) ایان هاو، شریک سابق بن، که جدول را برگردانده و گنج را برای خود می‌خواهد، بر سر راه ایستاده است. مسابقه ای با زمان آغاز می شود که بن تلاش می کند تا بر ایان مانور دهد و ابتدا اسطوره و رمز و راز را حل کند. و این چه مسابقه‌ای است چرا که این جست‌وجو اصول ما را در برخی از تاریخی‌ترین مکان‌های ایالات متحده - تالار استقلال و برج ناقوس آزادی سابق، موسسه فرانکلین، کتابخانه کنگره، کلیسای ترینیتی، یادبود لینکلن و تعداد بی‌شماری می‌برد. کوچه‌های سنگ‌فرش شده، خیابان‌ها و گورستان‌های تاریک در فیلادلفیا تاریخی. اگر هیچ چیز دیگری نباشد، این فیلم یک سفرنامه عالی از پدران بنیانگذار ما و برخی از 13 مستعمره اصلی است. (یادداشت چیزهای بی اهمیت - این خود بن فرانکلین بود که چیدمان خیابان ها را در تاریخی/مرکز شهر فیلادلفیا طراحی کرد، که بسیاری از آنها در اینجا نشان داده شده اند.) با سرنخی که حول کلمه 'شارلوت' می چرخد، بن به همراه بهترین دوستش رایلی. و شریک مالی، یان هاو، برای جستجوی یک کشتی بادبانی قرن نوزدهمی که مدتها در یخ های یخ زده جاسازی شده است، سفری به شمال دایره قطب شمال را آغاز می کنند، جایی که سرنخ دیگری را کشف می کنند - نقشه ای که به نقشه ای نامرئی منتهی می شود در پشت آن پنهان شده است. اعلامیه استقلال. آه، اما اکنون بن با چالشی دشوارتر از یافتن یک کشتی یخ زده در دریای قطب شمال روبرو است. چگونه آرشیو ملی و دولت ایالات متحده را متقاعد می کنید که خزانه های خود را باز کنند و به شما اجازه دهند اعلامیه استقلال را از خزانه مهر و موم شده آن حذف کنید؟

نیکلاس کیج در نقش بنجامین گیتس مانند همیشه در اجرای خود بی عیب و نقص است. اگرچه یک فیلمنامه ضعیف شخصیت را به طور کامل توسعه نمی دهد، استعداد و اشتیاق ذاتی کیج بر او حاکم می شود و اشتیاق افسارگسیخته ای را برای بن به ارمغان می آورد که در فیلم وجود دارد. دایان کروگر به عنوان دکتر چیس وارد صحنه می شود و متاسفانه جذابیت چندانی ندارد. اما برای نیاز به شخصیت به عنوان وسیله ای برای دسترسی به اعلامیه استقلال، نقش بی معنی، توسعه نیافته و کروگر قانع کننده نیست. اضافه کردن توهین به جراحت، 'علاقه عشقی' ادعایی بین چیس و گیتس است که نه تنها روی کاغذ شکست می خورد، بلکه در شیمی خود بین کیج و کروگر نیز شکست می خورد. هاروی کایتل درست است که به عنوان مامور اف‌بی‌آی سادوسکی و جان وویت در نقش پدربزرگ گیتس، جان آدامز گیتس بی‌نقص و غیرقابل سرزنش است. در کنار اشتیاق کیج، این برداشت صمیمانه وویت از این شخصیت است که تماشای آن لذت بخش است. ستایش باید به یکی از بدهای مورد علاقه همه زمان ها، شان بین، که در نقش ایان هاو دو تایی بی عیب و نقص است.

کارگردانی جان ترتلاب، شاید به دلیل غیرقابل قبول بودن فیلمنامه، غیرمستقیم و گاهی تصادفی به نظر می رسد. با وجود این، فیلم به لطف ویلیام گلدنبرگ به طور فشرده و مختصر ویرایش شده است. اما زیبایی واقعی در دستان فیلمبردار کالب دشانل است که فیلمی با بافت غنی و تصویربرداری واضح ارائه می دهد که به ویژه در نمایش مکان ها و صحنه های تاریخی فیلم به خوبی عمل می کند.

اگرچه بهترین فیلم سال نیست، اما قطعاً فیلمی با مقدار قابل توجهی دسیسه (اگرچه باورنکردنی است - یا این است؟) و اکشن است، البته در مورد برخی از درس های تاریخ واقعی که همه آنها با هم ترکیب می شوند، یک فیلم سرگرم کننده است. جشن پر و هیجان انگیز بعد از ظهر شنبه تضمین می شود که به خزانه گنج خود دیزنی اضافه شود.

بنجامین فرانکلین گیتس: نیکلاس کیج پاتریک گیتس: جان ویت ابیگیل چیس: دایان کروگر مامور داسوسکی: هاروی کیتل ایان هو: شان بین جان آدامز گیتس: کریستوفر پلامر

به کارگردانی Jon Turteltaub. نوشته شده توسط جیم کوفت، کورمک ویبرلی و ماریان ویبرلی. عکس والت دیزنی دارای رتبه PG (120 دقیقه)