نویسنده: دبی لین الیاس

حق چاپ عکس برادران وارنر

«رودخانه مرموز» که در حال حاضر اکران محدودی دارد، اما این هفته در سراسر کشور اکران می‌شود، بیست و چهارمین اکران کلینت ایستوود و بدون شک بهترین کارگردانی او تا کنون است. «رودخانه عرفانی» که توسط برایان هلگلند بر اساس رمانی از دنیس لیهان نوشته شده است، داستانی پر از تعلیق درباره سه دوست دوران کودکی است که بیست و پنج سال بعد در اثر یک رویداد غم انگیز گرد هم آمده اند.

وقتی بچه‌هایی که در محله‌ای در بوستون ایرلندی در سمت اشتباه بزرگ می‌شوند، جیمی، دیو و شان بهترین دوستان بودند. اما، همانطور که در زندگی اتفاق می‌افتد، هرکدام راه جداگانه خود را با ورود به بزرگسالی طی کردند. جیمی، یک کلاهبردار سابق است که سعی می‌کند زندگی خود را در فروشگاه گوشه‌ای تامین کند. دیو یک صنعتگر ساده است. در حالی که شان، که اکنون یک پلیس قاتل است، خود را مأمور تحقیق در مورد قتل یک دختر 19 ساله می‌کند که اتفاقاً دختر جیمی است. در حالی که شان و شریک زندگی‌اش تلاش می‌کنند تا وحشیگری به ظاهر بی‌معنای قتل را کشف کنند، نه تنها مجبور می‌شوند با خشم و عطش پدر برای انتقام کنار بیایند، بلکه شان باید با شرایط مادام‌العمری که دیو را وارد تصویر می‌کند کنار بیاید. با پایان یافتن تحقیقات در اطراف سه دوست، داستانی شوم باز می شود که پرتره ای تاریک نگران کننده از دوستی، خانواده، بی اعتمادی و وفاداری را ترسیم می کند.

همانطور که خود ایستوود معتقد است، «معمای قتل معمولاً فقط در مورد حل جنایت است. اما در این مورد، داستان نشان می دهد که چگونه، فراتر از قتل، زندگی همه شرکت کنندگان توسط جنایت تغییر کرده است. می‌توان تأثیری را که یک عمل خشونت‌آمیز داشته است، سال‌ها پس از این واقعیت، مشاهده کرد. این همان دایره غم انگیز است - هر سه این مرد مسائل حل نشده ای در زندگی خود دارند. همه آنها از گذشته آسیب دیده اند. همه به کالاهای آسیب دیده تبدیل شدند.»

این فوق‌العاده بودن این فیلم، بازی‌های کالیبر اسکار بازیگران و رابطه و فاصله آشکار ایستوود با هر کدام است. شان پن نقش جیمی را با یک فوریت ناامیدکننده و لحن فراگیر خشونت انجام می‌دهد، جیمی و تماشاگران را در خطر نگه می‌دارد، و هرگز نمی‌دانند جریان احساسی او به کدام سمت می‌رود. تصویر متفکرانه و درونگرای تیم رابینز از دیو، طلسم‌کننده است، درد درونی و سردرگمی ناامیدکننده‌ای که همه احساس می‌کنند و هرگز بیشتر از زمانی که به دنبال فیلم‌های خون‌آشام برای استعاره‌هایی برای توصیف احساساتش می‌گردد، نیست. کوین بیکن در نقش شان سه اصل اصلی ما را تکمیل می کند. بیکن با آشفتگی درونی آزار دهنده خود پرچ می کند. در تعارض بر سر شغلش و کشفیات کشف شده در جریان تحقیقات قتل، روحیه او زمانی تشدید می شود که به خود اجازه می دهد درد ناشی از غیبت همسرش را احساس کند.

لورا لینی که قبلاً با ایستوود همبازی بوده است، بازیگری خود را با بازی لیدی مکبث مانند همسر جیمی به سطوح جدیدی ارتقا می دهد. لینی به شدت متمرکز و به شدت به شوهرش وفادار است و نیاز او به انتقام گرفتن از مرگ دخترشان، رک و پوست کنده، وحشتناک است. لارنس فیشبرن به عنوان شریک شان وارد عمل می‌شود و با برتری همیشگی‌اش، تعادل و حس منطقی بسیار مورد نیاز را برای تاریکی و ناامیدی مدیران فراهم می‌کند.

در سبک مینیمالیستی علامت تجاری ایستوود، هر ظرافت، هر قاب، هر کلمه با هدف و اثر انجام می شود. جزئیات بدیع در رمان لیهان در ترجمه به فیلم از بین نمی رود. برایان هلگلند، فیلمنامه‌نویس، که در از بین بردن زیاده‌روی‌ها استاد است، برخی از انتخاب‌ها را به جای می‌گذارد و به هر بازیگر نقشی می‌دهد تا دندان‌های خود را در آن فرو برود. هنوز هم مملو از جزئیات است، اما هر کدام یک معنا و اهمیت اساسی را ارائه می دهند و مدت ها پس از پایان فیلم با شما می مانند. اضافه کردن تعریف حتی بیشتر به مطالعه شخصیت در محل کار، موسیقی با شکوه است که توسط ایستوود نوشته شده و توسط ارکستر سمفونیک بوستون اجرا شده است.

در حالی که «رودخانه عرفانی» در ابتدای خود یک تریلر جنایی است، بسیار بیشتر از این است. این یک سفر است؛ سفری پر از رازها و سوء ظن ها، انتقام خون جوشان، پیامدهای اخلاقی، وفاداری های عمومی و خصوصی، و دردی که از دهه ها فراتر می رود. این زمین بازی یک بازیگر است اما با حداقل تجهیزات زمین بازی، که هر یک را مجبور می کند به درون خود نگاه کند تا حقایق درونی هر شخصیت را کشف کند. و تحت هدایت کلینت ایستوود، مجموع تمام اجزای کمال برق می دهد.

جیمی: شان پن دیو: تیم رابینز سین: کوین بیکن سلست: مارسیا گی هاردن پتی: سارا سیلورمن آنابث: لورا لینی کتی: امی راسوم

برادران وارنر فیلمی به کارگردانی کلینت ایستوود را ارائه می کند. نوشته برایان هلگلند، بر اساس رمانی از دنیس لیهان. مدت زمان: 137 دقیقه. دارای رتبه R (برای زبان و خشونت).