نویسنده: دبی لین الیاس

برای آن دسته از شما که من را می شناسید یا برای مدت طولانی بررسی های من را دنبال کرده اید، می دانید که چقدر جان کیوزاک را تحسین می کنم. او که استعدادی متنوع است، پیوسته قوی است، مملو از احساسات مناسب است و با هر اجرا احساسات مخاطب را برمی انگیزد. او قلبش را روی آستین می پوشاند و از زمانی که نقش لوید دابلر در نقش لوید دابلر در «هر چیزی بگو» به طور غیرقابل حذفی در قلب و ذهن ما نقش می بندد. اما همانطور که کیوزاک در گذشته خوب بوده است، با اجرای استادانه او در MARTIAN CHILD کمرنگ می شود.

یک نویسنده علمی تخیلی بسیار موفق، دیوید گوردون، تسلیم بلوک نویسنده شده است. دیوید از زمان مرگ همسرش در چهار سال پیش، به تنهایی که باعث ناراحتی و حیرت مامورش جف و به ویژه ناشرش میمی شد، به نظر نمی‌رسد زندگی خود را آغاز کند یا دنباله‌ای بر پرفروش‌ترین کتاب قبلی‌اش باشد. به لطف یک مهمانی پرطرفدار که برای دنباله برنامه ریزی و برنامه ریزی شده است، میمی را بیشتر مورد توجه قرار می دهد.

در زمان مرگ همسرش، او می خواست فرزندی را به فرزندی قبول کند. دیوید که به مدت چهار سال از دست دادن او ابراز تاسف می کند، از خود می پرسد که آیا نباید آرزوی او را برآورده کند. آیا او باید از جایی که آنها متوقف کردند ادامه دهد و به فرزندی قبول کند؟ دیوید که خود را وارد حالت فرزندخواندگی می‌کند، به یک خانه کودکان محلی می‌رود، جایی که مدیر آن به او پیشنهاد می‌کند که ممکن است با یک کودک هفت‌ساله آن را متوقف کند. دنیس که توسط والدینش رها شده است، تنهاست و ترجیح می دهد زمان خود را در جعبه ای پنهان کند، در دنیای کوچک خودش و دور از بچه های دیگر. همان طور که دیوید خود را در عمارت بزرگش پنهان کرده و دوستان و قلب خود را بسته است. جالب اینجاست که دنیس متقاعد شده که اهل مریخ است. هوم دیوید، نویسنده داستان های علمی تخیلی و پسر بچه ای که فکر می کند اهل مریخ است. چه کسی می گوید سرنوشت در زندگی نقشی ندارد.

دنیس به آرامی آب را آزمایش می کند، شروع به باز شدن با دیوید می کند و دیری نمی گذرد که دیوید می داند که این کودک برای اوست. دیوید با استدلال به هیئت بررسی فرزندخواندگی چه کسی بهتر از یک نویسنده علمی تخیلی که از فانتزی به عنوان وسیله ای برای بقا و ارتباط استفاده می کند باید این فرزند را داشته باشد، دیوید حتی خود را شگفت زده می کند. همیشه در مقابل آوردن یک کودک به این دنیا مرده است، وقتی نوبت به دنیس می رسد، تنها چیزی که او می تواند بگوید این است که چگونه می توانی با دوست داشتن کسی که از قبل اینجاست مخالفت کنی؟ حتی اگر اهل مریخ باشد. چه کسی بهتر از درک پروازهای تجملی دنیس؟ گویی مبارزه با هیئت داوری کافی نیست، لیز، خواهر دیوید، که خودش ازدواج کرده و دو فرزند دارد، نقش وکیل مدافع شیطان را بازی می‌کند و اصرار دارد که دیوید نمی‌داند پدر و مادر بودن چگونه است، به‌ویژه وقتی با کودکی «خاص» مانند دنیس سر و کار دارد. لیزا هیچ ایمان و اعتمادی به برادرش ندارد. اما، هیئت مدیره ایده های دیگری دارد. با دیدن منطق در استدلال دیوید، آنها با پذیرش آزمایشی موافقت می کنند با این شرط که دنیس باید بتواند با محیط جدید، مدرسه جدید سازگار شود و باید بتواند با دیگران ادغام و تعامل داشته باشد.

دیوید با جسارت به جایی می رود که قبلاً هیچ کس نرفته است (بالاخره، چند کودک مریخی را می شناسید)، دیوید با قلبی باز این ماموریت را آغاز می کند و از دنیس حمایت می کند که آیا به عینک آفتابی و ضد آفتاب نیاز دارد، زیرا خورشید زمین برای مریخی او بسیار قوی است. بدن، یا میل او به خوردن غلات لاکی چارمز، و سپس پر کردن مدام فیلم به او برای رفع وسواس دنیس برای عکس گرفتن. دیوید با اعتقاد به اینکه در یک مأموریت ویژه برای یادگیری نحوه انسان شدن است، حتی به دنیس اجازه می‌دهد «کمربند گرانشی» خود را ببندد تا او را از شناور شدن به آسمان باز دارد. اما دیوید از دنیس نیز شگفت زده می شود، به ویژه زمانی که دنیس می تواند رنگ M&M را با سلیقه تشخیص دهد یا زمانی که می تواند رنگ های سیگنال ترافیک را پیش بینی کند. و البته، دیوید باید با پرسش و تمسخر 'دوستان' خود روبرو شود، اما برای یکی، هارلی، در مورد همین کودک او عاشق شده است. هارلی که به 'خارج از جعبه' فکر می کند، نه تنها زیبایی دنیس را می بیند، بلکه زیبایی دیوید و دنیس را با هم می بیند.

همانطور که در ابتدا نوشتم، این لحظه اسکار جان کیوزاک است. لمس کننده، اشک آور، صمیمانه و شاد، او به عنوان دیوید احساسات شما را به هر طرف به جز شل می کشد، و شما را به واحد خانوادگی منحصر به فرد خود می چرخاند. عملکرد او از دلش بیرون می آید و این نشان می دهد. اما بیایید در مورد دنیس بابی کلمن صحبت کنیم. به همان اندازه که هیلی جوئل اوسمنت در «حس ششم» به طرز عفونی لذت‌بخشی دارد، بابی شما را در اولین فریمش دور انگشت کوچکش حلقه کرده است. انتظار دارم در چند سال آینده شاهد اجرای عالی از او باشم. و شیمی او با کیوزاک؟ بی عیب و نقص در آغوش گرفتن به دیدن جوآن کیوزاک در حال بازی کردن فویل برای برادر جان، در نقش لیز عادت کرده‌اند، حتی رابطه خواهر و برادر آنها به اوج می‌رسد. من عاشق جفت های خانوادگی روی صفحه و مخصوصا این دو هستم. آنها من را به یاد خواهر و برادرهای خودم می اندازند، به خصوص برادرم اد. نه، باید قسم بخورم که جان و جوآن در بخش زیادی از این فیلم بازی نمی کردند. آنها بسیار طبیعی، بسیار راحت، بسیار خودجوش هستند. من عاشق تماشای آنها هستم.

اما اجازه دهید نگاهی به نقش های مکمل دیگر بیاندازیم. الیور پلات که یکی از محبوب‌ترین افراد من است، به عنوان مامور دیوید، جف، ایده‌آل است. آماندا پیت در نقش هارلی «نیمه عصر جدید» بسیار لذت بخش است، در حالی که آنجلیکا هیوستون در نقش مادرسالارانه و فوق العاده پیروزمندانه دیگری به عنوان ناشر میمی بازی می کند. و به دنبال هاوارد حسمن در نقش دکتر برگ باشید که نباید از دست داد.

نوشته ست باس و جاناتان تولینز بر اساس رمانی از دیوید جرولد، فرض کلی موجودی که خود را از این زمین نمی داند توسط کوین اسپیسی و جف بریجز در 'کی پکس' به خوبی پرداخته و اجرا شده است، اما نه با قلب، اعتقاد و حساسیت در اینجا به لطف تمرکز حول پویایی پدر/پسر است. استفاده از رویدادها و چیزهایی که ما آنها را بدیهی می دانیم، اما دنیس زیبایی و شگفتی جدیدی برای آنها می یابد، چشمگیر است و چشمان ما را در این فرآیند باز می کند. در حالی که به خودی خود داستانی جذاب و چند لایه دارد، اما بازی همان چیزی است که این فیلم را به بعد دیگری می برد.

Menno Meyjes، مردی که در پشت داستان «ایندیانا جونز و آخرین جنگ صلیبی» قرار دارد، پشت دوربین قرار می گیرد تا MARTIAN CHILD را هدایت کند. میجس که از یک بوم احساسی چند وجهی دوری نمی‌کند، بدون زحمت در این رابطه عمیق و جذاب حرکت می‌کند و تفاوت‌های ظریف مناسبی را به بافت اضافه می‌کند، از جمله یک رقص خط مریخی شایان ستایش. (این مریخ است. چه کسی می‌دانست!) چیزی که من در مورد مدیریت میجس قدردانی می‌کنم این است که او شوخی و مسخره بازی نمی‌کند و عمق احساسی داستان را حفظ می‌کند. بسیار گرانبها.

داستان عاشقانه پنج هانکی از ابتدا تا انتها، این طلای اسکار کیوزاک است. فیلم در باور عشق و پذیرش خلوصی دارد. خلوصی که فقط یک کودک مریخی می تواند به ما نشان دهد.

دیوید گوردون: جان کیوزاک دنیس: بابی کلمن هارلی: آماندا پیت جف: الیور پلات میمی: آنجلیکا هیوستون

به کارگردانی Menno Meyjes. نوشته ست باس و جاناتان تولینز بر اساس رمان دیوید جرولد. دارای رتبه PG (108 دقیقه)