نویسنده: دبی لین الیاس

در سال 2006، جهان با آنچه که به سرعت به یک کلاسیک در ادبیات کودکان تبدیل شد، برکت یافت - «مریخ به مادران نیاز دارد» اثر برکلی نفس. با الهام از اختلاف نظر مربوط به کلم بروکلی بین همسر Breathed و پسر 5 ساله آنها، Milo، Breathed در موقعیت دشواری قرار گرفت که چگونه به مایلو توضیح دهد که اگر مادر نداشته باشد یا اگر ناگهان او را بگیرند چه احساسی ممکن است داشته باشد. دور توسط مریخی ها بنابراین با الهام از این توجیه خلاقانه، Breathed آن شب نشست و نوشت: Mars Needs MOMS. یک کتاب کوچک 32 صفحه ای که او آن را نیز تصویرسازی کرد، طولی نکشید که به دست رابرت زمکیس و دیزنی راه یافت. Zemeckis که همیشه در خط مقدم فناوری و سرگرمی قرار داشت، بلافاصله چشم اندازی برای یک فیلم داشت. بسیاری از عناصر عالی برای ضبط عملکرد، فیلم دیجیتال و سه بعدی عالی هستند. در مریخ اتفاق می افتد. یک محیط بیگانه همه اینها باید رندر می شد. عناصر و چیزهای سرگرم کننده زیادی داشت که کاملاً به این روند [اجرای حرکت] کمک می کند. این را به عنوان یک «چالش بزرگ برای برداشتن چنین داستان کوچک و تلاش برای تجسم یک ایده فیلم از آن»، با زیرمتن جالب و «لحظه‌های احساسی که معمولاً در بیشتر کتاب‌های کودکان یا کتاب‌های خانوادگی نمی‌بینید» می‌دانیم. سیمون و وندی ولز برای نوشتن فیلمنامه ای با کارگردانی سایمون انتخاب شدند. نتیجه نهایی MARS NEEDS MOMS در 3D و Imax 3D است. ترکیبی شگفت انگیز از علم، تخیل، ماجراجویی و سرگرمی با قلب به عنوان هسته آن، MARS NEEDS MOMS ماجراجویی رویاهای شماست!

Milo میانگین سنی شما 9 سال است. او خواب می بیند، بازی می کند، از سبزیجاتش متنفر است. و در حالی که پدر و مادرش را دوست دارد، مواقعی وجود دارد که آرزو می کند ای کاش آنها را نداشت. البته، این مواقع نادر و نادر است و فقط زمانی اتفاق می‌افتد که مایلو به خاطر چیزی به مشکل بخورد... مثل وقتی که کلم بروکلی‌اش را به گربه می‌خورد، به مادر می‌گوید که خودش آن را خورده تا بیدار بماند و تلویزیون تماشا کند، فقط ماشین را پرتاب کند. بروکلی را بالا ببرید، فریب میلو را از بین ببرید. اوه، اوه بنابراین، به طور طبیعی، زمانی که او با مامان مشکل پیدا می کند، چه پاسخی عالی می دهد؟ کاش مامان نداشتم

حدس می‌زنم میلو این ضرب المثل قدیمی را فراموش کرده است، مواظب باش چه آرزویی داری، زیرا به محض اینکه شب می‌رسد، احساس گناه به سراغش می‌آید و وقتی از رختخواب بلند می‌شود تا از مامان عذرخواهی کند، می‌بیند که او را با سفینه فضایی می‌برند! مامان را از او می گیرند! مایلو که مصمم است او را نجات دهد، در کشتی غوطه ور می شود و به زودی متوجه می شود که در آسمان ها اوج می گیرد و بر روی ... حدس زدید - مریخ فرود آمد. رنگ قرمز در بیرون همانطور که ما از طریق مریخ نوردهای JPL خودمان دیده ایم، در زیر زمین، ترکیب وسیعی وجود دارد که به اعماق هسته سیاره می رود. چند لایه، ضد عفونی کننده، نظم و انضباط برای رقابت با سربازان طوفان امپراتوری وجود دارد.

میلو که توسط مریخی‌ها کشف شد، اسیر و زندانی می‌شود در حالی که مادرش بیهوش به منطقه دیگری در محوطه مریخ منتقل می‌شود. میلو که گریه می‌کند، عصبانی است و به زندانش می‌کوبد، باید مامان را نجات دهد. اما چگونه؟ اگرچه طولی نمی کشد که کمک به شکل گریبل می رسد - زمینی دیگری که مادرش 20 سال پیش برده شد. او مانند میلو سعی کرد مادرش را نجات دهد. متأسفانه، گریبل ناموفق بود و در مریخ گیر افتاد و به آنجا رفت تا دنیایی را برای خود در زیر زمین بسازد. گرچه گریبل یک نابغه فنی خودآموخته است، اما مهارت های اجتماعی گریبل در سن 10 سالگی به بن بست خورده است، زیرا او در اختفا بدون تماس انسانی یا آموزش بوده است. برای گریبل، جهان هنوز 1985 است.

از داشتن یک دوست خوشحالم، گریبل در تلاش برای نجات مادر با مایلو همکاری می کند، اما گریبل قصد دارد تا زمانی که ممکن است این کار را به طول انجامد زیرا می ترسد دوباره تنها شود. گریبل با شادی و نشاط کافی برای پر کردن کل سیاره غیرقابل کنترل است زیرا او به میلو لانه خود را نشان می دهد و برنامه های خود را برای آینده ترسیم می کند. از سوی دیگر، میلو به سرعت در حال تبدیل شدن به یک بزرگسال است، زیرا او روی وضعیت وخیم مادرش تمرکز می کند، با تیک تاک ساعت تا زمان مرگ مادرش به سرعت پایین می آید. می بینید، مریخ به مادران نیاز دارد تا Nannybot های خود را برنامه ریزی کنند، زیرا آنها معتقد نیستند که تربیت کودک باید توسط مریخی ها انجام شود، و آن را اتلاف وقت می دانند. مشکل این است که با برنامه نویسی Nannybots با ذات مادران، مادران از هم می پاشند.

مایلو و گریبل که با آزمایشات و مصیبت ها و مشکلات کمیک فراوان روبرو می شوند، به ماموریت خود ادامه می دهند و به زودی از یک مریخی شورشی به نام کی کمک می گیرند. شاد، پرانرژی و پرانرژی، کی مریخی معمولی شما نیست. او به لطف سرقت برخی از داده های به دست آمده از سایر مادران ربوده شده و مشاهده عادات زمین، انگلیسی صحبت می کند. اما تاریخی که او مطالعه کرده تماما مربوط به دهه 1960 و اوایل دهه 70 است که پر از قدرت گل و چیزهای شیار آن زمان است. این سه با تشکیل یک گروه سه گانه محکم، وارد خارق العاده ترین و خطرناک ترین ماجراجویی زندگی خود می شوند.

ست گرین عملکرد فیزیکی موشن کپچر Milo را ارائه می دهد در حالی که ست داسکی صداگذاری را انجام می دهد. به گفته گرین، «وقتی در حال ساختن چنین فیلمی با کت و شلوارهای چسبناک پوستی و نقطه‌هایی در سرتاسر صورتتان هستید... بند‌هایی که به هم می‌کوبند، رفاقت [با بازیگران دیگر] را خیلی راحت احساس می‌کنید. اینجا، آن رفاقت با دن فوگلر با نام مستعار گریبل است. بزرگ‌ترین چالش برای فاگلر، گرین و سایر بازیگران، فرآیند اجرای موشن کپچر بود. از نظر فاگلر، 'بندها به طرز باورنکردنی منقبض هستند و اگر شما هم مثل من آدمی با ضخامت هستید (با خنده)...' کلید فرآیند برای فاگلر این است که 'شما طعم این را می‌بینید که یک بدلکار چگونه است. باحاله. مثل این است که شما در حال انجام کارهای فیلم اکشن هستید.» فیزیک بدنی گرین و فاگلر فوق العاده است. در مورد فاگلر، او مانند یک بزرگ‌تر که هنوز بچه است، هیستریک و بداخلاق است، اما این صمیمیت زیبا را برای گریبل به ارمغان می‌آورد. 'من عاشق بازی دلقک های غمگین هستم. شخصیت های هیستریک که در درونشان درد زیادی دارند. این گریبل است. او یک خرس عروسکی بزرگ با مغز یک کودک 10 ساله است اما یک نابغه کامل.

الیزابت هارنویس با این انرژی و الن فوق العاده در نقش کی توجه من را به خود جلب کرد. برای هارنویس، موشن کپچر نقطه برجسته کار است. من از این روند و نحوه تعامل شما با بازیگران دیگر بسیار لذت می برم. خیلی شبیه تئاتر است.» و البته، «[پرواز با مهار] بسیار سرگرم کننده است. آنها واقعاً به ما اجازه دادند کارهایی انجام دهیم که در هیچ فیلم دیگری، احتمالاً اجازه انجام آن را نخواهیم داشت. دردناک بود اما واقعاً سرگرم کننده بود.»

جوآن کیوزاک مظهر 'مادر' است. خود مادری با پسری به نام مایلز، حتی کیوزاک اعتراف می‌کند که مواقعی آنقدر در نقش مامان قرار می‌گرفت که به جای مایلو «مایلز» می‌گفت. مانند سایر بازیگران، این اولین باری بود که کیوزاک در اجرای حرکتی فیلمبرداری می کرد. «تقریباً مثل این بود که به دوران کودکی برمی‌گردید، مثل اینکه در حال بازی کردن هستید که باید همه چیز را تصور کنید. می‌توانید دوباره تصور کنید، که به نوعی سرگرم‌کننده است.»

میندی استرلینگ، بازیگر کهنه کار شخصیت به راحتی از عهده نقش 'سرپرست' مریخی برمی آید. برای استرلینگ، با استفاده از ریشه های بداهه کمدی او با The Groundlings، ضبط حرکت مانند مانا از بهشت ​​است. 'ما آن را دوست داشتیم! این بسیار رایگان، بسیار رهایی بخش و بسیار خلاق بود. جایی که باید در نحوه دیدن مجموعه و نحوه دیدن چیزهایی که با آنها سر و کار داشتید خلاق باشید زیرا چیزی در آنجا وجود نداشت. فقط مقداری نوار شما واقعاً باید به سمت بازیگری و درک بصری خود از همه چیز می رفتید. خیلی متفاوت بود مجبور نیستید درگیر مو و آرایش یا نورپردازی باشید. خیلی شگفت انگیز بود.” همچنین شگفت انگیز، ایجاد زبان مریخی بود که استرلینگ باید صحبت می کرد. توصیف شده به عنوان 'واقعا سرگرم کننده و متفاوت. برخی از کلمات وجود دارد که آنها قطعا ایجاد و چیزی از آنها ساخته اند، بنابراین ما می توانیم به طور مداوم آنها را به عنوان بخشی از زبان مریخی استفاده کنیم. [در زمان های دیگر] من مجبور نبودم چیزی را حفظ کنم. درست کردن کار خودم عالی بود.»

نوشته سیمون و وندی ولز و کارگردانی سیمون، طبق گفته وندی، «حدود یک سال طول کشید [نوشتن فیلمنامه]. ما با یک هسته ایده از کتاب شروع کردیم و سپس رمانی در حدود 100 صفحه نوشتیم تا ببینیم ما را به کجا خواهد برد.' برای سایمون، «کتاب دارای پایه‌های فوق‌العاده قدرتمندی است. اول، لحظه هولناکی که بچه با مادرش بی ادبی می کند و سپس نوعی جبران آن وقتی که واقعاً می فهمد عشق مادری به چه معناست – اینکه یک مادر جانش را برای فرزندش می دهد... پیدا کردن کارهایی برای انجام دادن در مسیر، خوب، آن ایده موضوعی را در نظر بگیرید و شخصیت های بیشتری بسازید که با آن ایده موضوعی مرتبط هستند و قلمرویی که در آن ایده موضوعی نهفته است را کشف کنید. پیدا کردن کارهای بیشتری برای انجام دادن به راحتی شکل گرفت.”

دیالوگ با سوالات میلو برای گریبل در مورد چرا، چرا، چه، کجا، چگونه واقع گرایانه است. به همین ترتیب، بی گناهی گریبل و کی با چشمانی درشت جشن گرفته می شود. و پویایی مادر و پسر… عالی. چه تعداد از بچه‌ها که سعی نکرده‌اند به گربه یا سگ غذای ناخواسته غذا بدهند، یا برای بیرون آوردن سطل آشغال‌ها به درد نخورده‌اند، یا سعی نکرده‌اند با مادر یا بابا معامله کنند و اصطلاحات را «تفسیر مجدد» کنند. و چقدر هر بچه ای سر والدین خود فریاد زده است که ای کاش آنها را نداشتند.

به عنوان کارگردان، سیمون، همراه با تیم فنی شعبده بازان - داگ چیانگ، طراح تولید. کوین بیلی، سرپرست VFX؛ هاک وورتز، انیمیشن; رابرت پریسلی، مدیر فیلمبرداری؛ و آنتونی شفر، ناظر استریوسکوپی (3D) - MARS NEEDS MOMS را به پروازی خارق العاده تبدیل کنید. و اجازه دهید به شما بگویم، این افراد بهترین در تجارت هستند. با استفاده از آخرین فن‌آوری اجرای حرکت، از جمله ماسک جدید کابوکی که امکان تصویربرداری کامل از حالت چهره را فراهم می‌کند، به لطف دوربین‌های 120 مرحله‌ای که حرکت 360 درجه را ثبت می‌کنند، نتیجه بهترین فیلم عملکرد ضبط حرکت است که تا کنون انجام شده است. شفر و تیم با لنز سه بعدی (نه تبدیل پس از تولید)، سیستم دوربین سه بعدی خود را توسعه دادند. و سپس انیمیشنی را که بی عیب و نقص و زیبایی توسط ورتز و دپارتمانش اجرا شده است پرتاب می کنیم. و باید اعتراف کنم، سکانس بصری مورد علاقه من در فیلم، کشف زیرزمین باستانی است. مملو از شگفتی است، به طرز خیره کننده ای نفیس است و سه بعدی فقط به جادوی رنگ و نور پر جنب و جوش رقص اضافه می کند. پالت های رنگی کلی مشخص و گویا هستند.

چیزی که من به‌ویژه از JPL قدردانی می‌کنم، اشاره به JPL و ایجاد تصاویری است که اگرچه بر اساس تصاویر اصلی Breathed است، اما با خوراک‌های سطحی که ما از مریخ‌نوردها دریافت می‌کنیم، مطابقت دارد. رنگ، بافت، و سپس ترکیب حقایق علمی در مورد مریخ و قوانین فیزیک نیز به این واقعیت خارق العاده کمک می کند که زندگی در مریخ وجود دارد. چیزی که همیشه بخشی از تخیل و زمان بازی با بچه ها بوده است - پرواز به ماه، مریخ و فراتر از آن، و البته ملاقات با مریخ ها.

برای کیوزاک، یک تجربه فیلم‌بازی کاملاً فراگیر، «مراقبت زیادی برای هر قطعه وجود دارد» از MOMS NEEDS MARS. برای استرلینگ، 'فیلم بسیار جادویی است... 3 بعدی واقعاً آن را زنده کرد.' برای فاگلر، «این کمدی فضایی حماسی است. بازیگر پسند…زمان بازی گران.” در مورد من، من فقط حس ماجراجویی سایمون ولز را دوست دارم و با MARS NEEDS MOMS، او اوج می گیرد.

میلو – ست گرین/ست داسکی

گریبل – دن فاگلر

کی – الیزابت هارنویس

سرپرست - میندی استرلینگ

مامان - جوآن کیوزاک

به کارگردانی سایمون ولز. نوشته سایمون ولز و وندی ولز بر اساس کتاب

برکلی نفس کشید.

داگ چیانگ - طراح تولید

کوین بیلی – سرپرست VFX

Huck Wurtz – انیمیشن

رابرت پریسلی، مدیر فیلمبرداری

آنتونی شفر، ناظر استریوسکوپیک (3D).