نویسنده: دبی لین الیاس

طبق تقویم من ژوئن است و این بدان معناست که یک بار دیگر زمان جشنواره فیلم لس آنجلس فرا رسیده است! در حال حاضر در 17^هفتمسال و از 16 ژوئن اجرا می شود^هفتمتا بیست و ششم، LAFF 2011 شگفتی های زیادی را برای شما در نظر گرفته است. با بازگشت به مجتمع LA Live در مرکز شهر لس آنجلس، فقط می توانم تصور کنم که انرژی و هیجان امسال حتی بیشتر از گذشته خواهد بود. در حالی که محل اصلی نمایش در رگال سینما لس‌آنجلس لایو استادیوم 14 خواهد بود، LAFF همچنان با رویدادهای ویژه در آمفی‌تئاتر فورد، و همچنین مکان‌های دیگر، از جمله سالن کنسرت دیزنی، Redcat، داون تاون ایندیپندنت، موزه گرمی، به ستاره‌ها نگاه می‌کند. و کالیفرنیا پلازا

از مراسم افتتاحیه شب افتتاحیه آخرین فیلم ریچارد لینکلیتر، برنی، که حتی شرلی مک‌لین را به نمایش می‌گذارد، تا شب پایانی تماشایی که فیلم موردانتظار گیلرمو دل تورو، از تاریکی نترس با بازی گای پیرس و کیتی هولمز (یعنی آنجاست) را به نمایش می‌گذارد. LAFF 2011 یک مهمانی است که فقط منتظر اتفاق افتادن است. LAFF نه تنها با خداحافظی داون هادسون از رهبر دیرینه مستقل فیلم و آرزوی بهترین ها برای موقعیت جدیدش در آکادمی علوم و هنرهای تصاویر متحرک (AMPAS)، هیجان و شادی تبریک را تقویت می کند، بلکه در جشن 25 سالگی^هفتمسالگرد FERRIS BUELLER’S DAY OFF (باورتان می شود 25 سال از اولین باری که BUUUUUEEELLLEERRR را شنیدیم می گذرد) و شاید فیلم اساسی دوران بلوغ، STAND BY ME. و 30 را فراموش نکنیم^هفتمسالگرد DAS BOOT استادانه ولفگانگ پترسن، که به صورت دیجیتالی در قالب کارگردانی برای این نمایش سالگرد بازسازی شده است.

LAFF 2011 که از بیش از 5000 فیلم ارسالی شامل فیلم های بلند، کوتاه، مستند و موزیک ویدیو از بیش از 30 کشور در سراسر جهان حذف شده است، بیش از 200 فیلم را برای ما به ارمغان می آورد و اولین نمایش های جهانی، آمریکای شمالی و ایالات متحده و همچنین 19 فیلم را در رقابت به نمایش می گذارد. 18 فیلم به تنهایی در مرکز نمایشگاه بین المللی قرار دارند. به لطف سفر سفیر حسن نیت به کوبا و جشنواره فیلم هاوانا توسط کاترین بیگلو و مارک بوال، برندگان اسکار، LAFF، AMPAS، گفتگوی بین فرهنگی در LAFF 2011 ادامه می یابد زیرا کانون توجه بین المللی به کوبا می درخشد و چهار فیلم دیگر از کوبا حضور دارند. نمایش داده شد، و همچنین یک فیلم ساخت ایالات متحده، فضاهای ناتمام، که در مسابقه مستند رقابت می کند.

موارد مورد علاقه همیشه مخاطبان، گفتگوهای قهوه، چت کنار استخر، نمایش رایگان، و گپ با هنرمندان در رزیدنس دانیله لوپی و اریکا بادو، مطمئناً برنده آتش هستند، همانطور که گفتگوی جشنواره در 19 ژوئن است.^هفتمبا جولی تیمور کارگردان برنده جایزه تونی. اما در قبال پول من، دو گفتگوی ویژه جشنواره «باید ببینید» با خود مرد رنسانس، جیمز فرانکو، و قالب نمایش بازی «آیا نمی‌دانی من کی هستم؟» که نباید از دست داد، است. جک بلک و شرلی مک‌لین افسانه‌ای. به ندرت می توان مک لین را در چنین محیطی گرفتار کرد و من نمی توانم به اندازه کافی از شما بخواهم که بلیط خود را برای این رویداد تهیه کنید. بلک و مک‌لین با لئونارد مالتین مجری برنامه بازی خود در روز پنجشنبه، 23 ژوئن ساعت 20:00 شب مسابقه خواهند داد. در سینماهای رگال

و اگر همه این هیجانات به اندازه کافی اشتهای سینمایی شما را برانگیخته است، نگاهی به نمایش های ویژه فیلم های تابستانی آینده بیندازید. برای کسانی از شما که به اندازه کافی خوش شانس و باهوش هستند که به LAFF بیایند، اولین نگاهی پنهانی به GREEN LANTERN با بازی جذاب ترین مرد امسال و جالب ترین ابرقهرمان امسال (به غیر از Ryann Wilson's Crimson Bolt)، رایان، خواهید داشت. رینولدز; فیلم علمی تخیلی وجودی نفیس ANOTHER EARTH; یک فیلم مطلق «باید ببینید» در جشنواره یا در حال اکران، اولین کارگردانی ورا فارمیگا با فیلم HIGHER GROUND. و دو مورد از موارد مورد علاقه من در اوایل انتشار، TERRI و، بچه کوچک چاق مورد علاقه همه پر از کرک، WINNIE THE POOH. متنوع، التقاطی، متحرک، و همه سرگرم کننده، این فقط نوک کوه یخ از سرگرمی است که در LAFF 2011 داشته باشید.

من این فرصت را داشتم که با ورا فارمیگا در مورد اولین کارگردانی اش با HIGHER GROUND صحبت کنم، و اجازه دهید به شما اطمینان دهم، او هم مانند من از فیلم هیجان زده است. برای فیلمی که به مدت 3 سال به عنوان بازیگر به آن وابسته بودم - و آن «زمین بالاتر» بود. من آن را نیز توسعه دادم. بنابراین، واقعاً حساسیت‌ها و شخصیت من و حس شوخ طبعی من و روشی که دوست دارم برای کشف چیزها وجود داشته باشد. می‌خواستم مطمئن شوم که لحن به‌طور دقیق زده می‌شود... خودم را در راس کار دیدم و به طور کلی آن را دوست داشتم. من توانستم بازیگرانی را که می‌دانستم به آن‌ها ضربه می‌زنند را از زمین مسابقه بیرون بیاورم. به من کارت بلانچ داده شد. من به اندازه کافی خوش شانس بودم که با سرمایه داران کار کنم، تهیه کنندگانی که به من اجازه دادند کاری را که [می خواستم انجام دهم] انجام دهم. برای نگه داشتن افسار.»

یکی دیگر از ویژگی های Summer Showcase، TERRI دلربا است. به کارگردانی Azazel Jacobs و با بازی John C. Reilly و تازه وارد Jacob Wysocki، TERRI یک جواهر است. ریلی و ویسوکی در کنار هم فوق‌العاده هستند، با زمان‌بندی و احساساتی که در سطح مقابل هستند، اما در بررسی، یکسان هستند. ریلی نقش مدیر مدرسه آقای فیتزجرالد را بازی می کند که مربی یک تری بسیار ضداجتماعی و عجیب و غریب، چاق و لباس خواب پوشیده است. تحویل ظریف، خشک و بدون احساس توسط Wysocki، با نکات ظریف چهره و فیزیکی، هم لطیف و هم کمدی است. چه پسر با استعدادی! و جان سی ریلی – یک اجرای عالی دیگر پر از احساسات شرم آور و طنز. تماشای این دو در کنار هم کاری است که می‌توانم در تمام طول روز انجام دهم و هرگز خسته نخواهم شد. شگفت انگیز! بازیگران نقش مکمل نیز به همان اندازه موفق هستند، و پویایی فوق‌العاده‌ای را اضافه می‌کنند که سطوح جدیدی از اعتبار و باورپذیری را به داستان می‌بخشد، داستانی که خود گرم، تکان‌دهنده، خنده‌دار، غم‌انگیز، امیدوارکننده، الهام‌بخش، در آغوش‌پذیر است. TERRI که قلب را لمس می کند و روح را با امید و شادی گرم می کند، در نمایشگاه تابستانی 'باید ببینید'.

من انتظار دارم که مفصل پرش شود و سقف از سینماهای رگال در روز شنبه 18 ژوئن منفجر شود.^هفتمبا اولین نمایش موزیکال عجیب شلدون لری، کارگردان کهنه کار، آن را روی زمین بگذارید. فراتر از چیزی که معمولاً از لری می‌بینیم («عمومی بوستون»، «طاق نوح»، «می‌خواهم با رایان بنکس» جذاب، «دوگی هوسر، ام‌. فیلم The FLOOR در مرکز شهر لس‌آنجلس، در دنیایی بدجنس از همجنس‌گرا هراسی، بی‌خانمانی و فراری‌ها اتفاق می‌افتد که همگی همراه با موسیقی پویا از کارگردان موسیقی بیانسه، کیم بورس، با تعارف (آه، بله، مدونا را به یاد می‌آورید؟) و رقص‌های خارج از این جهان را به تصویر می‌کشد. افرایم سایکس، استاد رقص بیانسه، فرانک گاتسون، جونیور، که در 'افتخارات مرکز کندی 2010: جشن هنرهای نمایشی' اجرا کرد، در نقش بردلی لایل خانه را تکان داد. برادلی بی خانمان و گمشده، تحت مراقبت یک سردسته قدیمی که خیلی پیر شده است، معروف به کویف لاتینا و خانه اشراف قرار می گیرد. لاتینا توسط درگ آرتیست/سرگرم کننده بی نظیر، Barbie-Q بازی می شود. Leave IT ON THE FLOOR با اجراهای توپ به دیوار، موسیقی و رقص مهیج، سفری جشن، جذاب و فراتر از سرگرمی درباره معنای خانواده است.

ارزش پذیرش، جنایت عشقی است. LOVE CRIME به کارگردانی Corneau و نویسندگی Corneau و Natalie Carter یک فیلم هیجان انگیز و هیجان انگیز است که کریستین اسکات توماس همیشه بی عیب و نقص را بازی می کند. مهم نیست چه فیلمی است، توماس در آن حضور دارد - آن را ببینید.

برای نگاهی دیگر به کشف خود، سرنوشت حیوانات کوچکتر را در رادار خود قرار دهید. درون آلبرایت، روایتی از غنا در ویترین بین‌المللی، داستانی تاثیرگذار و تاثیرگذار از یک کارآگاه پلیسی را به ما ارائه می‌دهد که تلاش می‌کند برای خود در خارج از غنا زندگی کند. بونیفیس کومسین قربانی جنایاتی که همیشه به دنبال جلوگیری از آن بود، با بحران وجدان خود مواجه می‌شود، زیرا باید تلاش کند تا با کمک گرفتن از جنایتکارانی که به آنها کمک می‌کند کشور را ترک کند. به عنوان یک روایت داستان‌گویانه شدید و روشن‌کننده، این برداشتی از یک ملت آفریقایی است که به ندرت می‌بینیم و به وضوح به تصویر کشیده می‌شود.

شاید به دلیل رویدادهای اخیر جهانی، فاجعه اقتصادی در چند سال گذشته، جنگ مداوم، اخلاق مشکوک در چند جبهه، تداوم ناآرامی در میان جمعیت جهان و بسیاری از تلاش‌ها برای دموکراسی، LAFF 2011 بار سنگینی از مستندهای با مضمون قانونی را در سراسر جهان به ارمغان می‌آورد. دسته‌های نمایش، که کمترین آن‌ها سه تا از «فیلم‌های جشنواره‌ای که باید ببینید»، «واحد جنایات جنسی»، «جنایت پس از جنایت» و «قهوه هوف» هستند.

'واحد جنایات جنسی' فیلمی است که برای کارگردان لیزا جکسون بسیار شخصی است. در سن 25 سالگی در واشنگتن دی سی مورد تجاوز دسته جمعی قرار گرفت. او به دنبال تجاوز به عنف معمولی بود که شامل عکس های لیوان، طراحان نقاشی، کیت تجاوز جنسی، صف آرایی می شد، اما هیچ اتفاقی نیفتاد. هیچ وقت دستگیری صورت نگرفت. 15 سال بعد، جکسون دوباره پرونده خود را بررسی کرد و به دنبال پاسخ بود. چیزی که او متوجه شد این بود که قانون محدودیت ها گذشته است، تمام شواهد از بین رفته است و این حیوانات پست و نفرت انگیزی که او را مورد تجاوز قرار داده بودند، بدون اسکاتلند رفتند.

در سال 1996، جکسون با لیندا فرستاین، رئیس وقت واحد جرایم جنسی در دفتر منهتن دی.ای. جکسون به دنبال اخبار مربوط به واحد و تحقیقات مربوط به تجاوز جنسی، توانست دوربینی را روی فرستاین و مسابقه او با زمان در تعقیب و تعقیب این جنایات خشن قرار دهد. قبلاً هرگز دوربین ها در 'هاب' این بخش تخصصی نبوده اند. پیش از این هرگز کسی چنین علاقه فعالی به کار واحد جنایات جنسی نداشته است.

نگاهی فشرده و پشت صحنه به دادستان های زن که در فیلم ظاهر می شوند، یکی از فاش کننده ترین چیزها در 'واحد جنایات جنسی' فقط نگاه داخلی به سیستم عدالت کیفری و نحوه عملکرد آن نیست، می تواند کار کند و انجام می دهد. زمانی که به درستی انجام شود کار می کنند، اما انسانیت دادستان ها و دیدگاه های متعادل و سرسختی که در کار به ارمغان می آورند. فداکاری و حقیقتی که این دادستان ها با آن برای عدالت مبارزه می کنند الهام بخش و خوشحال کننده است و دوربین های جکسون همه آن را می گیرند.

جان هازارد، فیلمبردار، سبک واقعی سینمای ثبت شده خود را به پروژه آورده است که با ویرایش ارگانیک کریستینا کافمن بهبود یافته است. هیچ چیز ساختگی یا بیهوده به نظر نمی رسد و یا جلوه های بصری از داستان در دست کم نمی کند.

جذاب و قابل تامل، «واحد جنایات جنسی» یکی از فیلم‌های جشنواره‌ای است که باید ببینید و می‌توانید در 18 و 19 ژوئن ساعت 16:15 آن را ببینید. و ساعت 19:10 به ترتیب در سینماهای رگال.

یکی از «باید دید» مخصوصاً برای آنجلنوس، مستند CRIME AFTER CRIME است. به عنوان بخشی از مجموعه نمایش رایگان جامعه، کارگردان Yoav Potash نگاهی به Deborah Peagler دارد. در سال 1983 در لس آنجلس با 25 سال تا حبس ابد به جرم توطئه برای کشتن دوست پسرش الیور ویلسون، مردی که او را مورد ضرب و شتم و خشونت قرار داده بود و او را مجبور به تن فروشی کرده بود، به حبس ابد محکوم شد، مبارزه پیگلر برای آزادی در ده سال گذشته تجدید شد. قانون مجازات کالیفرنیا تغییر کرد و اجازه داد مدارک سوء استفاده قابل پذیرش باشد. نکته قابل توجه این است که حداکثر مجازات قتل غیرعمد که حتی در زمان محکومیت مجاز بود تنها شش سال بود. Peagler از همان ابتدا قربانی یک سیستم حقوقی فاسد بود. با قانون مجازات جدید، دو وکیل پرانرژی و مصمم، جاشوا سافران و نادیا کاستا، مبارزه با پیگلر را آغاز کردند تا با بی‌عدالتی، فساد و رفتار نادرست دفتر دادستان منطقه لس‌آنجلس اردک لنگ که توسط D.A. استیو کولی.

پیگلر یک زن جوان آفریقایی-آمریکایی جذاب و دوست داشتنی است که نمی توان از او خوشش نیاید. او که یک زندانی نمونه بود، تحصیلات خود را در زندان به پایان رساند و حتی سرپرست فروشگاه لوازم الکترونیکی زندان شد. درخواست آزادی مشروط به طور معمول رد می شد، حتی زمانی که خانواده خود قربانی از طرف او صحبت می کردند. تا زمانی که او به سرطان مبتلا شد، زمان برای دستیابی به عدالت برای دبورا پیگلر ضروری شد.

پوتاش و خدمه‌اش داستان پیگلر را به مدت شش سال دنبال کردند و به لطف مصاحبه‌های شخصی با پیگلر، خانواده‌اش و حتی خانواده ویلسون، مستند را جذاب‌تر و دلسوزتر کردند. اما فراتر از انسانیت داستان پیگلر، بررسی و افشای سوء رفتار و فساد فاحش دفتر کولی و دیگرانی است که خود از اطاعت از قانون سرباز زدند و با وجود انبوهی از شواهد که - از همان ابتدا - باید او را در زندان نگه داشتند. رایگان.

اگرچه Potash نماهای دستکاری و هنرمندانه ای را به تصویر می کشد که آزادی و طبیعت را به تصویر می کشد، CRIME AFTER CRIME خطی پر از تنش را طی می کند و در حالی که ساعت نه تنها برای دبورا پیگلر، بلکه برای خود سیستم حقوقی پایین می آید، توجه مخاطب را به خود جلب می کند.

CRIME AFTER CRIME شنبه 25 ژوئن ساعت 20:30 اکران می شود. در کالیفرنیا پلازا

من نمی توانم به اندازه کافی در مورد مستند سوزان سالادوف HOT COFFEE صحبت کنم. به عنوان یکی از اعضای شاغل در حرفه وکالت به مدت 25 سال، چیزی بیشتر از موانعی که افراد در هنگام عدالت خواهی با آنها روبرو می شوند (به جز سوء رفتار وکیل) باعث خشم من نمی شود. شرکت ها و شرکت های بیمه دوست دارند بسیاری از دعاوی حقوقی را 'بیهوده' بخوانند. مطمئنا، بسیاری هستند، اما اکثریت اینطور نیستند. HOT COFFEE با اشاره به قهوه داغ بدنام مک دونالدی که روی جعبه فاق ریخته شده، نگاهی سخت به «اصلاح جرم» و سیستم عدالت مدنی دارد. چرا باید از پرداخت غرامت محروم شوید یا از مراجعه قانونی محروم شوید، در حالی که طبق قانون اساسی حق قانونی قانونی دارید؟ شما نباید. سالادوف، وکیل دادگستری سابق، وقتی از طریق چهار پرونده انفرادی، به موضوعی می پردازد که بسیاری از آن کم یا هیچ می دانند جز موضوعی که در کانون آزادی های مدنی شما قرار دارد، هیچ ضربه ای نمی زند.

نمایش قهوه داغ جمعه، 17 ژوئن^هفتمساعت 7:30 بعد از ظهر در سینماهای رگال

LAFF 2011 داغ‌ترین مسابقه فیلم‌های مسابقه‌ای را که در سال‌های اخیر دیده‌ایم، مخصوصاً وقتی صحبت از مستند می‌شود، برای ما به ارمغان می‌آورد. بدی در این دسته وجود ندارد! با این حال، چندین مورد وجود دارد که فقط با برتری منفجر می شوند. تا آنجا که دو کراوات به عنوان فیلم شماره 1 جشنواره من باید ببینم با پنج مستند دیگر مسابقه، فهرست کلی من را که باید ببینید که با جایی بین شروع می شود، تشکیل می دهند.

SOMEWHERE BETWEEN داستانی پرشور از کارگردان لیندا گلدشتاین نولتون است که نگاهی به زندگی زنان خوانده چینی در آمریکا دارد. از سال 1981، تقریباً 80000 دختر از چین به لطف قانون چین 'یک فرزند برای هر خانواده' به فرزندی پذیرفته شده اند. یکی از آن دختران روبی شش ساله خود نولتون است و به ذهن نولتون رسید که روزی فرا می رسد که روبی از او این سوال را می پرسد: 'من کی هستم؟' با این کاتالیزور، نولتون به سفری رفت که بر چهار فرزندخوانده نوجوان در اینجا در آمریکا، زندگی آنها، سؤالات آنها، سفرها و اکتشافات آنها در مورد گذشته، حال و آینده آنها تمرکز کرد. این فیلم با جریانی بسیار ارگانیک، ما را در میان دیگران با نیش لذت بخش و مصمم آشنا می کند که هدفش یافتن یک خانواده فرزندخوانده برای یک دختر کوچک چینی مبتلا به فلج مغزی به نام ران-یی است. هیلی، ملکه زیبایی و مسیحی بزرگ شده جنوبی، که داستان و سفرش اشک شما را در می آورد که همراه او به چین می روید تا با والدینش ملاقات کنید که مادر خوانده اش به او کمک می کند تا آنها را پیدا کند. آن، که اتفاقاً با دو برادرزاده من به مدرسه می‌رود. و جنا، دختری از نیوهمپشایر که شجاعت و احساس تعهدش الهام بخش است.

این فیلم از دیدگاه دختران روایت می‌شود، زیرا آن‌ها به‌طور صریح و شیوا از احساس رها شدن یا رها شدن برای فرزندخواندگی، پذیرش در آمریکا و همچنین پذیرش خود و البته مبارزه جهانی برای هویت صحبت می‌کنند.

در سفر با فانگ و هیلی به چین، دوربین‌های نولتون، و همچنین مصاحبه‌های شخصی، لحظات صمیمی حقیقت و صداقت و تأثیرات متعاقب تجربیات خاص بر دختران را ثبت می‌کنند. به‌ویژه قابل‌توجه و تکان‌دهنده فیلم‌ها و مصاحبه‌های سفر به اروپا برای گردهمایی سراسری دختران ما و دیگر فرزندخوانده‌های چینی است، زیرا هر یک مکالمه را آغاز می‌کنند که نه تنها به تبادل اطلاعات، بلکه به جلسه درمانی تبدیل می‌شود. دوربین جایی صحبت می‌کند که هیچ کلمه‌ای وجود ندارد و نگاه، نگاه، ژست، اشک، لبخندی را می‌گیرد که شما را فراتر از باور حرکت می‌دهد.

فیلمی بسیار تکان دهنده و گویا، SOMEWHERE BETWEEN یک فیلم جشنواره ای است که باید دید با اولین نمایش آن شنبه 18 ژوئن ساعت 15:10. در سینما رگال با انکور 21 ژوئن ساعت 19:30. و 22 ژوئن ساعت 4:30 بعد از ظهر. و بله، دستمال کاغذی بیاورید.

یک مستند بصری خیره کننده که باید ببینید، CHEONGGYECHEON MEDLEY: A DREAM OF IRON از کره جنوبی است. A DREAM OF IRON به نویسندگی و کارگردانی کلوین کیونگ کان پارک، در شهر Cheongyecheon، سئول، کره جنوبی می گذرد که به دلیل صنعت فلزکاری پس از اشغال ژاپن شناخته شده است. هنگامی که همه ابزارهای دستی بود، فناوری، صنعتگران این صنعت باستانی را که از طراحی و ریخته‌گری ابزار، مهره و پیچ و مهره تا دیوارکوب‌های آهنی تزئینی را شامل می‌شود، حذف کرده است.

پارک با نوشتن نامه ای به پدربزرگ متوفی خود که یک فلزکار بود، به فیلم نزدیک می شود و تاریخ صنعت را با تصاویر آرشیوی بررسی می کند، مصاحبه هایی با کارگران آهنی در منطقه امروز که بسیاری از آنها در حال از بین رفتن هستند، و در مورد مزایای آن نظر می دهد. در صورت وجود، از پیشرفت تکنولوژیک.

جلوه‌های بصری دقیق پارک و لنز ادغام فلزات، ریخته‌گری، مش‌بندی پیچیده‌ای از چرخ‌دنده‌ها و چرخ‌دنده‌ها نفس‌گیر است و در عین حال که پرسش‌های فلسفی فراتر از دنیای متالورژی را به نمایش می‌گذارد، ظاهری زیبا به فیلم می‌دهد.

CHEONGGYECHEON MEDLEY: A DREAM OF IRON در 19، 21 و 25 ژوئن ساعت 19:50، 4:50 بعد از ظهر نمایش داده می شود. و ساعت 19:00 در سینماهای رگال

یکی دیگر از «فیلم‌هایی که باید ببینید» در مسابقه مستند، «پارایزو برای فروش» اثر Anayansi Prado است. با شروع عناوین انیمیشن طنزآمیز و روایت هیستریک خنده دار، بلافاصله توجه شما جلب می شود و کنجکاوی را برانگیخته می کند زیرا فیلم به زیبایی این بهشت ​​که قبلاً کمتر شناخته شده بود، با سواحل زیبای بکر آن معروف به بوکاس دل تورو، پاناما است. بوکاس که ترکیبی از مهاجران آمریکایی سابق، مردم بومی، لاتین و آفریقایی-کارائیب است، واقعاً بهشت ​​روی زمین است. بوکاس بهشتی برای رقیب دیگر، مدت‌هاست که پناهگاه پنهان بازنشستگان آمریکایی بوده است. بدون مالیات بر دارایی ایالات متحده، مسکن و زندگی مقرون به صرفه، بسیاری از آمریکایی ها به سمت جنوب مرز می روند تا از زیبایی این جزیره بهشتی بت لذت ببرند. اما تا کی می توان چیزی به این زیبا و شگفت انگیز را راز نگه داشت؟ جواب. نه خیلی. و چه اتفاقی می‌افتد که علاقه افزایش یابد و متورم شود؟ جواب. هیچ چیز خوبی نیست.

با افزایش محبوبیت در بین آمریکایی ها در چند سال گذشته، طولی نکشید که شرکت ها فرصت های اقتصادی منطقه را مشاهده کردند، اما، متأسفانه، تأثیرات زیست محیطی تهاجم به تفرجگاه را نادیده گرفتند. اقامتگاه‌ها که مانند گله‌ای گاو در حال حرکت هستند، زمین‌هایی را خریداری می‌کنند که ممکن است بسیاری از آنها به دلیل مالکیت نسلی زمین، دارای عنوان مشخص نباشند. طبق قوانین پاناما، اگر فردی مدارکی برای اثبات ادعای خود داشته باشد که 15 سال در زمین زندگی کرده و زمین را کار کرده است، مسلماً این زمین مال او است. متأسفانه، تا حدی به دلیل فساد حقوقی و سیاسی و فقدان آموزش و عدم نگهداری اسناد، بسیاری از مردم بومی خانه‌های خود را به شرکت‌های بزرگی که ابزار و پول قانونی برای مبارزه برای مالکیت دارند، از دست می‌دهند. از سوی دیگر، حتی آمریکایی‌هایی که زمین خریداری کرده و خانه‌هایی در بوکاس ساخته‌اند، با توجه به مشکلات مستمر در زمینه مالکیت، اخراج می‌شوند.

در ابتدا از نگاه یک زوج آمریکایی که در حال از دست دادن خانه خود در بوکاس هستند و از طریق داریو، مالک قایق تور محلی با تمایل به نامزدی برای شهرداری و حفاظت از مالکیت زمین و قوانین مالکیت، گفته می شود، ما نبرد زمین و نتیجه آن را می بینیم. تلفات نه تنها به خانواده ها و افراد، بلکه به اکوسیستم این بهشت ​​زیبا.

اکران فیلم PARAISO FOR SALE جشنواره باید شنبه، 16 ژوئن ساعت 6:30 در سینما رگال با انکور در 20 ژوئن ساعت 4:45 بعد از ظهر. و 22 ژوئن ساعت 21:50.

با عطف توجه به برخی از فیلم‌های روایی، فیلمی که باید از مسابقه روایی ببینید چگونه تقلب کنیم است. با شروع یک سکانس چند دقیقه ای از کنت آزبورن برهنه کاملاً در حالی که مارک در حیاط خلوت خود می رقصد، با اعضای بدنش که در باد تکان می خورند، نمی توانید از خود فکر نکنید که بعد از آن چه می آید ... و گیر افتاده اید.

با فرض هوشمندانه ازدواج نادرست، همسری که ناامید از باردار شدن است و در دقیقه تخمک گذاری ۱۰ ثانیه رابطه جنسی می خواهد (اما در این فرآیند لباس هایش را چروک نکنید) و شوهری که احساس می کند در دام افتاده است و به یک پنهان کاری می پردازد. ماموریت تقلب به منظور بازیابی حس خود، چگونه تقلب کنیم هر زمان و هر کجا که آزبورن را ببینیم موفق می شود. با جذابیت دوران کودکی چارلی شین و ساده لوحی آزبورن، و به لطف مونتاژی با لنزهای هوشمندانه و ویرایش شده از شخصیت آزبورن که تلاش می کند تقلب کند، نمی توانید از خندیدن به بخش خوبی از فیلم در حالی که او سعی می کند قرار ملاقات آنلاین را انجام دهد، بخندید. پریدن، قرارهای کور و هر بار به قرارهای احتمالی که ازدواج کرده است اعتراف می کند. نتیجه شادی خالص است. جلسات 'درمانی' آزبورن با کسی جز مادرش به سرگرمی اضافه می شود.

بازی دو بازیگر اصلی، آزبورن و امبر سیلی در نقش همسرش که به عنوان نویسنده و کارگردان نیز فعالیت می کند، مانند سیب و پرتقال است، با این حال تماشای آن از منظر انتقادی لذت بخش است، اگرچه سیلی برای فیلم «بیش از حد تئاتری» می شود. داستان و به عنوان یک نویسنده آن را به برخی از زمینه‌های ناباورانه و تدبیر می‌برد، اگرچه پیچش داستانی جالبی را ارائه می‌دهد. از نظر بصری فیلم دلپذیر، موثر و با لنزهای واضح است. اما این آزبورن، پوشیده یا برهنه، است که «چگونه تقلب کنیم» را تبدیل به فیلمی می‌کند که باید دید.

HOW TO CHEAT 17 ژوئن ساعت 5:30 در سینماهای رگال با انکور در 23 ژوئن ساعت 4:10 در رگال و 25 ژوئن ساعت 19:00 نمایش داده می شود. در مرکز شهر مستقل. و یک نکته ویژه - به دلیل محتوای جنسی و برهنگی شدید، دیدن این فیلم را به افراد زیر 17 سال توصیه نمی کنم.

شهر خاک اره (SAWDUST CITY) یکی دیگر از فیلم‌هایی است که باید از مسابقه روایی ساخته شود. یک مطالعه ساده و خوب برای شخصیت‌ها، شهر SAWDust City باعث می‌شود به برادر باب و پیت علاقه مند شود که در آخر هفته شکرگزاری در مینه‌سوتا دوباره گرد هم می‌آیند. باب به اندازه شب و روز متفاوت است، برادر خوبی است - برادری که پس از فارغ التحصیلی در منطقه ماند، ازدواج کرد، بچه ای در راه دارد، رویای آمریکایی را با وام مسکن بزرگ آمریکایی خرید. پیت گوسفند سیاه است – بدون تمرکز، بدون جهت، همیشه سرگردان است و هرگز کاری را که شروع کرده به پایان نمی رساند. پیت سال ها پیش خانه را ترک کرد. اما در مقطعی به نیروی دریایی پیوست. حالا، این تعطیلات آخر هفته، پیت با باب تماس می گیرد و در مورد پدرشان، چارلی می پرسد. و معلوم شد که پیت با گذرنامه دو روزه در خانه است و می خواهد چارلی را پیدا کند. به نظر می رسد تعداد زیادی چارلی در پیت وجود دارد، زیرا مانند پسر سرگردانش، چارلی بیش از یک سال است که باب را ندیده است و باب نمی داند که جستجو را از کجا شروع کند. چارلی که الکلی بود، از یک بار به آن بار می رفت و مشروب می نوشید، در خانه های فلاپی زندگی می کرد و با SSI یا SDI زندگی می کرد. همان‌قدر که پیت برای یافتن پدر و صحبت کردن با او مضطرب است، باب به همان اندازه مشتاق است که از خانه بیرون بیاید و از مادرشوهر و دوستان همسرش دور شود، به علاوه او می‌خواهد برادرش را ببیند.

با شروع از یک بار، برقراری ارتباط مجدد با یکدیگر و پرسیدن سوالاتی در مورد چارلی، پیت و باب سفر احساسی خود را آغاز می‌کنند و خودشان از یک بار به بار دیگر می‌روند. وقتی مشروب زبانشان را شل می‌کند، ما جزئیات بیگانگی‌شان، حسادت‌های بینشان، تکه‌های گمشده زندگی یکدیگر را می‌آموزیم. و در حالی که باب و پیت سعی می‌کنند زمینه مشترکی از عشق برادرانه ایجاد کنند (و بله، دعوای موردانتظار پیش می‌آید)، آن‌ها و ما از طریق داستان‌هایی که توسط دوستان شراب‌خوار چارلی گفته می‌شود، درباره چارلی می‌آموزیم.

فیلم SAWDAST CITY به نویسندگی و کارگردانی دیوید نورستروم که در نقش باب نیز بازی می کند، پرتره ای صمیمی از غریبه ها است. به طور انحصاری از طریق مکالمات و تعاملات بین باب و پیت و مردم شهر که آنها را ملاقات می کنند، به گفتگو و روابط ناکارآمد خانواده کلیسا کشیده می شوید. شخصیت ها قابل باور و واقعی هستند. به عنوان باب، نوردستروم با یک راحتی معمولی جذاب و جالب است که معمولاً هنگام صحبت از همسر نادیده اش یا با او خجالت می کشد. ظرافت چهره و حالت فیزیکی او صفحه را پر از احساسات و همدلی طنین انداز می کند.

عدسی‌سازی با استفاده از عکس‌های میانی اولیه با نماهای بلند که برای استقرار صحنه و تغییر صحنه استفاده می‌شوند، ساده است. فیلمبرداری مانند اصل فیلم، بافتی دودی دارد و به فیلم یک شهر کوچک و مردمی در آمریکا می بخشد. همه کافه‌ها دارای دکوراسیون و ساخت و سازهایی هستند که یادآور دهه‌های 60 و 70 هستند، زمانی که چارلی احتمالاً به عنوان یک پدر جوان، قبل از طلاق، قبل از بلایای اقتصادی خوشحال بود. زمانی که پیت و باب مرکز جهان پدر بودند. یک لمس بسیار زیبا که به احساس فیلم می افزاید.

SAWDUST CITY پر از پیچ و خم ها و چند شخصیت جالب، سفری است که نمی خواهید از دست بدهید.

SAWDUST CITY در 18 ژوئن عرضه می شود^هفتمساعت 7:30 بعد از ظهر در رگال با انکور در 23 ژوئن^rdساعت 10:00 شب در Downtown Independent و دوباره در 24 ژوئن ساعت 15:50. در رگال

یک سورپرایز خوشایند برای من MAMITAS است. با بازیگرانی شامل جنیفر اسپوزیتو، پدرو آرمنداریز، جونیور، جسی گارسیا، ای جی بونیلا، ورونیکا دیاز-کارانزا و – خانم‌ها، همچنان دل‌هایتان را حفظ کنید – Joaquim de Almeida، MAMITAS یکی دیگر از «فیلم‌های جشنواره‌ای است که باید ببینید» از روایت روایت می‌شود. رقابت. نیکلاس اوزکی، نویسنده/کارگردان، با این اولین فیلم بلند کارگردانی که بر اساس 24 دقیقه کوتاه برنده جایزه او با همین نام ساخته شده، می درخشد. MAMITAS که به طور کامل در لس آنجلس در منطقه اکو پارک فیلمبرداری شده است، داستانی تکان دهنده و دلگرم کننده است که نه تنها اشک را در چشمان شما، بلکه خنده و لبخند را نیز به ارمغان می آورد.

در ذهن خود، جوردین BMOC در دبیرستان خود است. ژوردین یک لاتین تبار متکبر و داغ، خود را مرد همه مردان، مردی که همه زنان می خواهند پرستش کنند، مردی که می تواند با هر زنی که انتخاب کند گلزنی می کند، می بیند. این تا زمانی است که او با فیلیپا ملاقات می کند. یک نیویورکی سرسخت می‌آید تا با عمه و عمویش در لس‌آنجلس بماند تا زمانی که وضعیت اقتصادی مادرش بهبود یابد، فیلیپا مشغول خرید روتین ماچو جوردین نیست. او معتقد است که با این نما ضعیف از خودش و دیگران پنهان می شود، به خصوص وقتی او را به خانه دنبال می کند و عکسی پشت سر هم از جوردین و خانواده اش می بیند. جوردین و فیلیپا که بعیدترین دوست هستند، تقریباً جدایی ناپذیر هستند، زیرا هرکدام شروع به باز شدن با یکدیگر می کنند، به خصوص جوردین که از دست دادن مادرش در طول تولد و روابط تیره مادام العمر با پدرش را فاش می کند. فیلیپا و جوردین پس از جراحت پدربزرگ محبوبش، به جعبه ها و جعبه هایی از نوشته ها، بریده ها، عکس ها و نامه ها برخورد می کنند، همه چیزهایی که متعلق به مادرش بود. جوردین در خواندن نامه ها با حقیقتی زشت روبرو می شود - پدرش ممکن است اصلاً پدرش نباشد.

در حالی که جوردین جست و جوی هویت واقعی خود را آغاز می کند، فیلیپا باید با چهره خود و حقیقت مادرش نیز آشنا شود، رازی که او برای جوردین فاش نکرد و روابط ظریف آنها را تیره کرد.

با اجرای برجسته‌ای از جنیفر اسپوزیتو به‌عنوان مشاوری نگران، خواکیم د آلمیدا به‌عنوان پیوندی غافلگیرکننده به گذشته جوردین، و پدرو آرمنداریز، پدربزرگ محبوب جوردین، بونیلا و دیاز-کارانزا در نقش جوردین و فیلیپا خیره می‌شوند و تمام احساسات خود را ترک می‌کنند. کف قوس‌های عاطفی شخصیت‌های آن‌ها به خوبی نوشته شده و در اجراهای مربوطه به‌طور کامل درک شده‌اند. و تعجب نکنید اگر دیاز-کارانزا به یک هنرپیشه قوی لاتین دیگر فکر می کند - آمریکا فررا. شباهت ظاهری و سبک بازیگری آنها کاملاً شبیه است و تماشای آن لذت بخش است. نورپردازی و لنز عالی به داستان و به خصوص رمان عاشقانه جوردین و فیلیپا می افزاید.

داستانی قوی در مورد خانواده، رسیدن به سن و یافتن خود، MAMITAS در حالی که قلب خود را در آستین خود می پوشاند، حکمت چند نسلی را حمل می کند.

فیلم مامیتاس، فیلمی که باید از مسابقه روایی جشنواره باید دید، 21، 23 و 25 ژوئن در سینماهای رگال ساعت 19:00، 16:00 اکران می شود. و به ترتیب ساعت 10:20 شب.

یک رقیب داغ در مسابقه مستند، یک بار قهرمان شدم، یکی دیگر از فیلم های جشنواره است که باید دید. قهرمان UFC، ایوان تانر، بهترین از بهترین ها بود. شعار او، «به قدرت یکی ایمان داشته باش» برای بسیاری از افراد در بسیاری از جنبه‌های زندگی کلیدواژه شد. تانر در اوج زندگی حرفه‌ای‌اش بزرگ‌تر از زندگی بود تا اینکه توسط الکل و شیاطین خودش کشته شد. با این حال، زمانی که تانر مرده او را در 8 سپتامبر 2008 در صحرای شمال براولی، کالیفرنیا پیدا کردند، قدرت یک کمکی نکرد.

جرارد راکسبورگ کارگردان این تدبیر را به تصویر می کشد که 'ایوان تانر کی بود؟' با طرح این سوال - آیا ایوان تانر خودکشی کرد؟ از طریق مصاحبه‌های صمیمی با کسانی که او را بیشتر می‌شناختند - خانواده، دوستان، دشمنان، همکاران، نامزدهای سابق - هر کدام در مورد ایوان تانر، تأثیر او بر شخصیت او برای آنها، نحوه شناخت او و اعتقاد آنها شیاطین صحبت می‌کنند. که او را آزار می داد. مصاحبه با رندی کوتور، قهرمان سابق سبک وزن UFC، فارست گریفین، داور UFC 'بزرگ' جان مک کارتی و نویسنده/کارگردان جان هرتسفلد بسیار موثر و گویا است. کوتور به خصوص تعادل فوق العاده ای به فیلم می دهد و اعتبار، بلوغ و دیدگاه هایی را به عنوان یک رقیب، یک بار شریک تجاری و دوست به ارمغان می آورد. و فقط منتظر بمانید تا آخرین پیام تلفنی تانر را به یک دوست مادام العمر بشنوید. احساسات روی صفحه واقعی هستند. احساساتی که این مستند در درون شما ایجاد می کند واقعی است. قلب خود من فقط با غم و اندوه در بسیاری از لحظات تلخ متوقف شد و برای تانر درد گرفت.

مردی بسیار مغناطیسی و معمایی، هر چه بیشتر در مورد تانر بدانید، بیشتر می خواهید بدانید. راکسبورگ با استفاده از وبلاگ‌های دقیق و فیلم‌های آرشیوی خود تانر، نگاهی بسیار درون‌گرایانه و بی‌روشن به روح انسانی که رهبر و الهام‌بخش بسیاری از افراد بود و برای مدتی طولانی، خود را در پایین ترین سطح و بدون خانه بود، به ما می‌دهد. بدون پول و غرق شدن ناآگاهانه در الکل بدون اینکه طرفداران و دوستان وفادارش بدانند.

در هم آمیختن صفحات گزارش کالبد شکافی به‌عنوان وسیله‌ای برای بافت همبند، ویرایش تمیز و واضح است، در حالی که ما به دنبال پاسخی برای مرگ زودرس تانر هستیم، فیلم را به جلو می‌برد. آیا تانر در یک جستجوی شخصی یا «گنج‌یابی» آنطور که او آن را زمانی که با موتور سیکلت خود به سمت صحرا بلند شد، کمی قبل از آن روز سرنوشت‌ساز نامیده بود؟ آیا این مبارزه نهایی او برای یافتن خود و غلبه بر شیاطین خود بود؟ یا این روش خداحافظی او بود؟ پاسخ نهایی بی اهمیت است زیرا راکسبورگ و شرکت بارها و بارها نشان می دهند، از دست دادن ایوان تنر برای همه ما ضرر است.

هنگامی که در 18، 23 و 25 ژوئن در ساعت 9:45 بعد از ظهر، 5:30 بعد از ظهر به رینگ صعود کرد، چند جعبه دستمال کاغذی با خود به ONCE I WAS A CHAMPION ببرید. و ساعت 19:20 به ترتیب در سینماهای رگال.

انتخاب یک فیلم شماره 1 در LAFF 2011 تقریباً غیرممکن بود. از جذابیت TERRI گرفته تا دنیای شگفت انگیز وینی پو، تا دعواهای حقوقی واحد جنایات جنسی، جنایت پس از جنایت، قهوه داغ و PARAISO برای فروش، قلب فیلم ONCE I WAS A CHAMPION، زیبایی مامیتا، و حتی ضرب و شتم LEAVE IT ON THE FLOOR، هر کدام بیش از یک برنده است. اما وقتی نوبت به سیم می‌رسد، من سه، بله، سه فیلم نهایی دارم که باید آن را ببینید. و در اینجا آنها هستند:

بحران اقتصادی تک تک ما را تحت تاثیر قرار داده است. دروغ نگو و سرت را تکان بده نه همه ما نام برنی مدوف را شنیده‌ایم و شرط می‌بندم که حتی برخی از شرکت‌کنندگان در جشنواره مستقیماً تحت تأثیر رفتار نادرست او قرار گرفته‌اند. اما چند نفر از شما نام مارک درایر را شنیده اید. دریر که یک وکیل و یک بشردوست موفق در دادگاه نیویورک بود، همه چیز را داشت. اتومبیل، پول، قایق، یک پنت هاوس 10 میلیون دلاری، یک کلبه 3 میلیون دلاری در آنتیگوا و یک شرکت حقوقی بزرگ و سبک زندگی با هزینه های سنگین. اما برای به دست آوردن همه چیز، او شکل خود را از طرح پونزی آغاز کرد که فراتر از سرقت پیتر برای پرداخت پول به پل بود. او نه تنها از مشتریان قانونی خود سرقت می کرد و از صندوق های تامینی کلاهبرداری می کرد، بلکه با جعل هویت مشتریان خود، اسناد وام را جعل می کرد. او در پایان روز 400 میلیون دلار سرقت کرد. در UNRAVELED مارک سیمون، ما دسترسی بی‌سابقه‌ای داریم و مارک درایر را از نزدیک و به دنبال محکومیت او ملاقات می‌کنیم. او در حبس خانگی با نگهبانان مسلح به دستور دادگاه 24 ساعته به سر می برد و ما 90 روز تا صدور حکم او را شمارش می کنیم.

درایر که تماماً در آپارتمان درایر در نیویورک تیراندازی شده است، در گفتگوهای بسیار صریح صحبت می کند و در مورد زندگی خود، دفتر حقوقی اش، چگونگی و چرایی این مشکلاتی که به جان خریده است، فرزندانش، سگ محبوبش که درایر می داند که در صورت صدور حکم، دیگر هرگز او را نخواهد دید صحبت می کند. خشن این مردی است که همه چیز را از دست داده است و با نزدیک شدن به زمان محکومیت، می بینید که او به طرز مشهودی در محاصره و کشش قرار می گیرد. پشیمانی را در صدایش می شنوید؛ عذرخواهی برای رفتارش و در عین حال فقدان درک او از اینکه چه چیزی در درونش باعث شده است که او را از نظر اخلاقی چنان ناتوان کرده است که مرتکب جنایات شود.

جایی که UNRAVLED برتری می‌یابد در فقدان سرمقاله آن است. ما خشک کن به ارزش اسمی ارائه شده است. کارگردان سیمون تصمیم گیری در مورد خوب، بد و زشت را به تماشاگر واگذار می کند. نتیجه گیری خود را در مورد اینکه دریر کیست و چیست. آیا او مستحق بخشش است؟ رستگاری؟ آیا او قربانی جامعه و طمع همه جانبه ای است که به آن دامن می زند؟ یا او فقط یک بازیگر خوب است؟ اگر در جایگاه درایر باشم چه کار می کنم؟ شما به لطف شخصی سازی به داستان Drier کشیده شده اید. از نقطه نظر تولید، فیلم صیقلی است، با فیلمبرداری واضح و لبه تیغ آمیخته با انیمیشن تصویری جدید گرافیکی که گذشته و هر رویداد قبلی در زندگی درایر را به تصویر می‌کشد. این بیشتر به عینیت فیلم کمک می کند زیرا چیزی برای دوربین ها بازسازی یا شبیه سازی نشده است.

قانع‌کننده، دراماتیک، گاهی حتی تکان‌دهنده، اگر از قبل داستان درایر و نتیجه آن را نمی‌دانید، در لبه صندلی منتظر شنیدن حکم نهایی خواهید بود.

UNRAVELED – یک رقیب داغ در مسابقه روایی و فیلم جشنواره شماره 1 من که باید دید در 17 ژوئن ساعت 7:10 در سینماهای رگال با انکور در 19 ژوئن ساعت 3:15 و دوشنبه، 20 ژوئن در ساعت 22:20 به نمایش در می آید.

من درباره مستندهای «باید ببینید» در LAFF زیاد نوشته ام. اما همانطور که خواندید، چند فیلم روایی «باید ببینید» نیز وجود دارد. یکی از آن فیلم‌ها به عنوان فیلم شماره 1 جشنواره‌ای که باید دید من نیز به حساب می‌آید.

وقتی صحبت از این فیلم خاص به میان می‌آید، علاوه بر این که برای فیلم شماره 1 جشنواره‌ای که باید دید، به‌دست می‌آید، این فیلم شماره یک بهترین فیلم گروه جشنواره است. یک خانواده معمولی شما را مجبور می کند بخندید، گریه کنید، سر خود را تکان دهید و با شخصیت ها و موقعیت های متعدد در سطوح مختلف شناسایی شوید. چندین سال پیش، کارگردان مایک آکل ما را در LAFF با گچ شگفت زده کرد. یکی از فیلم‌های جشنواره‌ای که در آن زمان باید دید و کارگردانی که من فقط کارهایش را دوست دارم، آکل دوباره به فهرست فیلم‌های حتماً باید دید من راه پیدا کرد، این بار با یک خانواده معمولی برای جایگاه شماره 1 در LAFF 2011.

یک خانواده معمولی که توسط آکل و متیو پترسون نوشته شده است، حول یک گردهمایی خانوادگی آرامش بخش در تعطیلات تابستانی در خانه خانوادگی بیدرمن در یک جامعه جنگلی و زیبا در کنار دریاچه متمرکز است. توماس خدمتگزار کلیسای محلی است. او و همسرش متی و پسر و دخترشان در تمام طول سال همراه با مادر توماس در خانه زندگی می کنند. خواهر توماس شارون و شوهرش کریس و بدون اطلاع توماس، برادر جدا شده اش ست که از کلیسا به عنوان مدیر موسیقی و بالاتر از کلیسا کنار رفت و مدتی پیش پس از درگذشت پدرشان به شیکاگو نقل مکان کرد، حضور دارند. بیگانگی ضمنی آنها متی و شارون، مانند مادر، امیدوار به آشتی بین برادران هستند، اما به نظر می رسد این آخرین چیزی است که وقتی ست با یک دوست - شریک زندگی اش ویلیام - ظاهر می شود، اتفاق می افتد. آه بله. ست همجنسگرا است و او و ویلیام یک زوج هستند. توماس شوکه شده و در کمال ناباوری نمی تواند باورهای مذهبی خود را با این واقعیت که برادرش همجنس گرا است تطبیق دهد که زمینه را برای شیطنت های خانوادگی، رقابت خواهر و برادر و آمدن تلخ و شیرین به عیسی از آنچه واقعاً در زندگی مهم است فراهم می کند.

این بدون شک بهترین اجرای گروهی جشنواره است. زن و شوهر واقعی، تروی و ژانل شرمر، به راحتی با نقش های توماس و متی کنار می آیند و حتی پسر هاک را برای سواری همراه می آورند. با سهولت و اطمینان نسبت به یکدیگر، اجرای آنها ارگانیک، آسان، غیر اجباری، باورپذیر و بسیار سرگرم کننده است، به ویژه در هنگام مشاجره. مگان مینتو و استیون شفر در نقش شارون و کریس به این ترکیب اضافه می شوند. شفر یک خرس عروسکی مطلق است و کمی حماقت به آنچه که به نظر می رسد به عنوان یک رابطه سرگرم کننده و دوست داشتنی بین کریس و شارون می افزاید. اما سپس به گرگ وایز و چاد میلر می رسیم. گرگ وایز در نقش ست فوق العاده است. عصبي، ناامن، در عين حال سرگرم كننده و در آغوش پذير، وايز هيچ چيزي را دريغ نمي كند كه برادر از كمد نزد برادر بزرگترش بيرون مي آيد... در حالي كه بقيه اعضاي خانواده هميشه حقيقت را مي دانستند. اما پس از آن چاد میلر را داریم که در نقش ویلیام نمایش را می دزدد. خنده دار، دوست داشتنی، دوست داشتنی - شیمی او غیرقابل انکار و دارای بافت غنی است. و صحنه های او با شفر واقعا باعث خنده می شود. میخ روی کیک لوری کوکر کهنه کار در نقش مادر بیدرمن است که در مناسب ترین لحظه ها کمی خرد بیهوده عاقلانه به آن اضافه می کند.

فیلمنامه به قدری خوب نوشته شده و بازی آنقدر عالی است که وقتی تماشا می‌کنید، هیچ شکی در ذهن شما وجود ندارد که هر یک از این شخصیت‌ها خانواده هستند – در بهترین و بدترین آن، اما قطعاً یک خانواده. سهولت روابط و فعالیت های روزانه در تعطیلات با همه طنین انداز خواهد شد. فیلمبرداری بی عیب و نقص است، همانطور که کار دوربین که زیبایی منظره منطقه را تجلیل می کند و در عین حال بر دنیای کوچک واحد خانواده تمرکز می کند. همانقدر که من «گچ» آکل را دوست داشتم، یک خانواده معمولی حتی بهتر است.

نه یک فیلم مذهبی، نه یک فیلم همجنس گرا، این یک فیلم در مورد یک خانواده و سرگرمی ها و مشکلات آن است.

AN ORDINARY FAMILY در 19، 21 و 22 ژوئن ساعت 19:30، 16:20 نمایش داده می شود. و ساعت 10:00 شب در سینماهای رگال

خوب، از آنجایی که می دانید سومین و آخرین شماره 1 «فیلم باید دید» در راه است، دیگر شما را در حالت تعلیق نگه نمی دارم.

وقتی نوبت به شماره 1 فیلم الهام‌بخش جشنواره می‌رسد، به سلام دانک نگاه نکنید. وقتی نوبت به آخرین فیلم شماره 1 من در جشنواره می‌رسد، به سلام دانک نگاه نکنید.

سال‌هاست که بسیاری از ما از خود می‌پرسیدیم، غر می‌زنیم، می‌پرسیم «چرا» آمریکا عراق را آزاد می‌کند؟ چه کسی می گوید مردم دموکراسی می خواهند؟ چه کسی می گوید که به لطف دخالت ایالات متحده و متحدان آنها زندگی بهتری خواهند داشت؟ سلام دانک کمک می کند تا برخی از این پاسخ ها را به ما بدهد و ما را سرشار از امید، شادی و الهام کند.

قبل از تهاجم، زنان هرگز اجازه ورزش نداشتند. چندین «باشگاه ورزشی» وجود داشت که توسط دولت اداره می‌شد، تعداد کمی که به زنان اجازه بازی می‌دادند، اما برای عموم مردم، ورزش برای زنان نه نه بود. آنها اجازه نداشتند در خیابان عمومی برای آهسته دویدن یا بازی کردن یا دریبل کردن بسکتبال بیرون بیایند. همانطور که از تاریخ می دانیم و روی صفحه نمایش می بینیم، بسیاری از نسل های قدیمی در عراق هنوز هم به این اعتقاد دارند. آنها معتقدند که زنان متعلق به «در خانه، آشپزی» و «در مزرعه، کار کردن» هستند. اما با سرنگونی صدام حسین و ادامه نبرد برای دموکراسی، زمان در حال تغییر است و از دانشگاه آمریکایی عراق در سلیمانی شروع شده است. AUIS که به دلیل دوری از بغداد و اکثر مبارزات در کردستان ساخته شده است، پذیرش زنان به عنوان دانشجو و ورزشکار را پذیرفته و تشویق می کند. با استانداردهای دقیق آکادمیک، AUIS مانند هر دانشگاه آمریکایی است. دانشجویان از سراسر عراق پذیرفته می شوند و از همه قومیت ها – عراقی، کرد، شیعه و سنی هستند. کالج به صورت مشترک انجام می شود. زندگی در خوابگاه در هر جای دیگری اینگونه است. ورزش‌های رقابتی تشویق می‌شوند، تیم‌ها تشکیل می‌شوند، و معدل پایین باعث می‌شود که یک تیم را ترک کنید. و برای بسیاری از زنان جوان در عراق، اینجا بهشت ​​است.

کارگردان David Fine دوربین های خود را به AUIS می برد و ما را با زنان جوان شگفت انگیزی آشنا می کند که اکنون به لطف بازی بسکتبال آزادی ها و محدودیت های دنیای کاملاً جدیدی را می شناسند. با تمرکز بر روی دختران تیم بسکتبال AUIS در طول یک سال، با خاطرات ویدیویی شخصی و فیلمبرداری منظم از فعالیت های تیمی و تعاملات دختران، Fine عراقی را به ما نشان می دهد که نمی توانیم ببینیم، کامل با احساسات. کسانی که باید گذشته را پشت سر بگذارند و سعی کنند برای حرکت به جلو در دنیایی که همیشه در حال تغییر است، جای جدیدی بیابند.

ما با هر یک از دختران و در برخی موارد با خانواده‌های آنها آشنا می‌شویم که بسیاری از آنها به دلیل بمباران بغداد را ترک کردند. برای چندین دختر، زندگی آنها در بغداد شامل پیاده روی با امنیت به مدرسه دخترانه و سپس رفتن مستقیماً بعد از مدرسه به خانه با امنیت بود. هیچ خریدی در یک مرکز خرید یا حتی بازار محلی وجود نداشت. امن نبود بمب ها در آن طرف خیابان در حال انفجار بودند. زمانی که شایعه شد صدام در خیابان زندگی می کند، آتش سوزی در محله یک دختر شروع شد. سپس دختران دیگری هستند که کردهای شمال عراق هستند. به آنها آموزش داده شد که از کسانی که در بغداد زندگی می کنند متنفر باشند. و سپس شیعیان، سنی ها و حتی مسیحیان هستند. اما در میان این ترس، فقدان و نفرت، همه خانواده‌هایشان (مخصوصاً مادران) خواهان زندگی بهتر برای دخترانشان بودند. پرتره‌های خانوادگی صمیمی با جمع‌های خانوادگی نقاشی می‌شوند، در حالی که در پس‌زمینه بسکتبال، این دختران در مورد اعتماد، حقیقت، دوستی، BFF، رفاقت، عزم و معنای آزاد بودن و 'پرواز کردن' یاد می‌گیرند.

با پیروی از تیم و مربی محبوب آمریکایی آنها رایان، درد آنها را با هر باخت، هر عضله دردناک و سرعت دویدن، هر خاطره از یک عزیز از دست رفته احساس می کنیم. ما همچنین شادی آنها را با هر پیروزی احساس می کنیم و عشق و دوستی را می بینیم که در بین همه آنها رشد می کند. قلب شما برای آنها و آنچه در آینده در انتظار شماست خوشحال و شادی می کند. و شما با هر یک از لبخندهای آنها لبخند خواهید زد. و اجازه ندهیم جنبه بصری فیلم را نادیده بگیریم، زیرا تصاویر فاین زیبایی و حس اجتماعی را ارائه می دهد که ما از دیدن آن غافلیم.

سلام دانک که هم از نظر بصری و هم از زبان خود دختران به زیبایی گفته می شود، روشنگر و الهام بخش است، فیلم شماره 1 جشنواره ای است که باید ببینید و فیلم الهام بخش شماره یک جشنواره است. و دوستان، دستمال کاغذی بیاورید. شما به آنها نیاز خواهید داشت

SALAAM DUNK برای اولین بار در 21 ژوئن اکران می شود^خیابانساعت 7:10 بعد از ظهر در سینماهای رگال با انکور در 22 ژوئن ساعت 16:00. و دوباره در 24 ژوئن^هفتمساعت 7:40 بعد از ظهر، همچنین در ریگال.

و بله، حتی من هم چند فیلم در رادارم دارم که هنوز نمایش داده نشده است، از جمله مهم‌ترین آن‌ها «جوخه نخبگان» خوزه پادیلها: دشمن درون، دنباله‌ای از گروه برتر نخبگان پادیلها. با توجه به اینکه اولین فیلم دزدی‌شده‌ترین دی‌وی‌دی در جهان است، و همچنین فیلم شماره ۱ در برزیل، دشمن درون آن‌قدر محفوظ مانده است که هیچ کپی دیجیتالی برای نمایش ساخته نشد، حتی در زمان پس از تولید. همچنین در بالای لیست من، THE Innkeepers است. The Innkeepers به ​​کارگردانی تی وست، یکی از کارگردانان محبوب من که حتی در کنوانسیون انجمن ملی پخش کنندگان امسال سخنرانی کرد، دنباله فیلم تحسین شده (و یکی از محبوب ترین من)، «خانه شیطان» است. با بازی پت هیلی و سارا پکستون، که بسیاری آنها را از فیلم «بازگشت به هالووین تاون» دیزنی که در آن با دبی رینولدز همبازی بود، به یاد می‌آورند، فیلم The Innkeepers به ​​ما در نقش شکارچیان ارواح، کلر و لوک، در مسافرخانه 100 ساله یانکی پیدلر کاوش می‌کنند. با شناخت غرب، به دنبال تعلیق و وحشت واقعی همراه با طنز باشید. من نمی توانم صبر کنم!

مثل همیشه، به دنبال بررسی کامل من از این فیلم‌ها و بسیاری دیگر، و همچنین مصاحبه‌های انحصاری 1:1 من با فیلمسازان، به صورت چاپی و آنلاین باشید. www.moviesharkdeblore.com، بین دیگران. و تا سال آینده، من شما را در سینما می بینم!

جشنواره فیلم لس آنجلس 2011 از 16 ژوئن برگزار می شود^هفتمتا 26^هفتماکثر نمایش‌ها و رویدادها در سینماهای Regal در مجتمع L.A. Live در مرکز شهر لس آنجلس برگزار می‌شود. پارکینگ با نرخ ویژه کاهش یافته جشنواره (8.00 دلار در روز) است و بلیط هنوز در دسترس است! برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد لیست جشنواره و بلیت، به وب سایت جشنواره به نشانی مراجعه کنید www.lafilmfest.com.