نویسنده: دبی لین الیاس

جشنواره فیلم AFI برای رقابت با جنگ‌هایی که دنیای امروز ما را ویران می‌کند، با یکی از پر ستاره‌ترین فیلم‌هایی که پس از مدت‌ها در راه ما قرار دارد، آغاز شد.

با رابرت ردفورد برای اولین بار در هفت سال گذشته، همراه با تام کروز و مریل استریپ، آنها فیلمنامه پرطرفدار متیو مایکل کارناهان را با LIONS FOR LAMBS به نمایش می‌گذارند.

جین راث، گزارشگر اخبار تلویزیونی سخت‌گیرانه، با داستان‌های خبری و سوژه‌های مصاحبه‌اش، رویکردی ممنوعه اتخاذ می‌کند، و هرگز بیشتر از زمانی که با سناتور جاسپر ایروینگ، امیدوار به ریاست‌جمهوری روبرو می‌شود. در سن 57 سالگی، او در اطراف بلوک بوده است و می‌خواهد بیش از این که به یک بازیکن جوان بداخلاق بپردازد، به پنهان‌کاری و اشتباهات سیاسی و نظامی گذشته بپردازد. با حمایت از دیدگاه های مربوطه خود در مورد همه چیز، از دیپلماسی، ارتش و ناتوانی های عراق گرفته تا تصمیم دولت در مورد گسترش دموکراسی، اخلاقیات آن و مسئولیت های اخلاقی و اخلاقی ایالات متحده برای ترویج همین موضوع، هیچ کس به اندازه راث از جاسپر شوکه نمی شود. یک بمب می اندازد اداره یک پلان جدید - که توسط او طراحی شده است - دارد که به عنوان وسیله ای برای حل مسائل مربوط به افغانستان اجرا می شود - اعزام متخصصان بازرسی و آموزش دیده در گروه های کوچک برای ایمن سازی مواضع استراتژیک در مناطق جنگی قبل از شروع جنگ. ایروینگ در پاسخ به این سوال که این طرح جدید چه زمانی اجرا می شود، پاسخ می دهد: «ده دقیقه پیش».

در میدان نبرد، نقشه ایروینگ را در عمل می بینیم. در بهترین حالت ناقص و بی اثر است. ارنست رودریگز و آرین فینچ هنگام پرواز به منطقه جنگی افغانستان زیر آتش دشمن سرنگون می شوند. در زمستان یخ زده افغانستان مجروح، سرگردان و تنها پشت خطوط دشمن هستند. دانشجویان سابق استاد علوم سیاسی استفان مالی، هر دو با انگیزه مالی مشارکت داشتند و همچنان درگیر سیاست‌ها و مشکلات داخلی و خارجی این کشور می‌شوند و حرف می‌زنند، صدایی برای شنیده شدن در راه ممکن. برای رودریگز و فینچ، قرار بود آنها به ارتش بپیوندند. آنها که اکنون در افغانستان در یک ماموریت ظاهراً «ناشناخته» سرگردان و تنها هستند، نمی‌دانند که چه سرنوشتی در انتظارشان است. با توجه به 'محرمانه بودن' ماموریت، آنها از اینکه فرماندهشان در حال اجرای عملیات نجات است، بی اطلاع هستند. با این حال، وحشت‌کننده‌تر این است که طالبان در حال نزدیک شدن است. به لطف قاچاق اینترنتی و بی‌درنگ تعریف‌های خبری از پیشرفت‌های رسانه‌ای ما، اعلام کوچک سناتور ایروینگ در مورد این عملیات دیگر هیچ نوع سری نیست.

در خانه، پروفسور مالی فعالانه در تلاش برای ایجاد انگیزه در تاد هیز جوان است. مالی روشن، گویا، اما بسیار بدبین، هیز را نه تنها به فعالیت سیاسی خود، بلکه به طور کلی به زندگی تبدیل می کند. مالی با استفاده از رودریگز و فینچ به‌عنوان نمونه‌های درخشان از آنچه که هیز می‌تواند تبدیل شود، از خطراتی که آموزه‌هایش برای دو دانش‌آموز جایزه قبلی‌اش به همراه داشته است، بی‌اطلاع است.

رابرت ردفورد در نقش استفن مالی بازی می کند. او با فرمان دوست داشتنی معمول خود، به راحتی وارد نقش استاد می شود و این فرصت را به او می دهد تا دیدگاه های شخصی خود را در مورد کنشگری به شیوه ای مهربانانه و ملایم بیان کند که به خوبی در برابر دیوانگی جاسپر ایروینگ اثر تام کروز است. کروز به طرز بی عیب و نقصی در نقش ایروینگ بازی می کند و تا آنجا که من از اعتراف بدم می آید، یکی از قدرتمندترین بازی های دوران حرفه ای خود را ارائه می دهد. «کروز» دقیق، پرشور و پرشور، شجاعانه «هر کاری را که لازم است انجام دهد و به عواقب آن اهمیت می‌دهد» ایروینگ را به اوج خود می‌رساند و هرگز بیشتر از آن زمانی که با جین راث مریل استریپ درگیر می‌شود. به عنوان راث، استریپ وجدان این فیلم است. با یک نگاه، او به شدت صحبت می‌کند و به ما اجازه می‌دهد تا چرخش چرخ‌ها را ببینیم و بحث درونی‌اش را در حالی که با ایروینگ رگبار می‌زند بالا می‌گیرد.

نوشته متیو مایکل کارناهان، سه داستان و مانترا مجزا و مجزا وجود دارد که همگی پس از حیرت و پرحرفی بسیار به هم می پیوندند. هیجان انگیزترین سناریو مربوط به راث و ایروینگ است. سیاست تمایل به آزار و اذیت کردن حواس دارد و وضوح گفت و گوی بین این دو شخصیت، تا حد زیادی به لطف بازی های استریپ و کروز، به کمال می رسد. فلسفه سر اغلب زشت خود را با مالی بالا می برد و نه فقط تعامل مالی با تاد گارفیلد، بلکه با بحث های فلسفی قبلی او با رودریگز و فینچ که اکنون باید با واقعیت عملی فلسفه های مالی زندگی کنند. اگرچه جالب است، اما اصول و ایده‌آل‌ها هرگز کاملاً به هم متصل نمی‌شوند و همگی به اهداف متقابل دوگانه ختم می‌شوند و به ما حس «فهرست بررسی» را می‌دهند، تا جایی که ممکن است مسائل داغ را مورد توجه قرار می‌دهند که در نهایت بیشتر به‌عنوان یک حلقه خبری غیرقطعی ظاهر می‌شوند. و بارها و بارها. با این حال، من از سطح بسیار هوشمندانه ای که کارناهان با آن می نویسد، به جای اینکه به تماشاگران سینما و عموم مردم دلخور شود، بسیار سپاسگزارم.

همانطور که گفتم رابرت ردفورد برای اولین بار پس از هفت سال پشت دوربین می رود. او تماس خود را از دست نداده است. سبک ردفورد که با هر قاب با دقت طراحی شده تنش را افزایش می دهد، حسابی و عمدی است. با متن روی صفحه که هر یک از سه تنظیمات اصلی داستان را مشخص می کند، اطمینان می دهد که مخاطب در لفاظی «گم نمی شود». کارگردانی استریپ و کروز در حین رگبارهای کلامی آنها با زوایای دوربین که با شدت دیالوگ همخوانی دارد، به خصوص لذت بخش است. ارزش کلی تولید بالا به دلیل کار هم افزایی فیلمبردار فیلیپ روسلوت با لنز عریض و طراحی تولید یان رولف است.

کار رولف با توجه به تنوع سه مکان اصلی به ویژه چشمگیر است.

«شیرها برای بره‌ها» برگرفته از اظهار نظر یک افسر و شاعر آلمانی در طول جنگ جهانی اول است که به شجاعت سربازان پیاده معمولی قدیمی انگلیسی (شیرها) اشاره می‌کند که توسط افسران بی‌اثر چای که می‌نوشند و پرورش می‌دهند (بره‌ها) سلاخی شدند. . مسلماً با استفاده از همین قیاس برای ایالات متحده امروز و باتلاق خاورمیانه آن، به آگاهی سیاسی حتی غیردرگیرترین شهروندان کشورمان، LIONS FOR LAMBS، ضربه سختی می زند، به خانه می زند، اما کاملاً از آن خارج نمی شود. پارک.

استفن مالی – رابرت ردفورد

ایروینگ جاسپر – تام کروز

جنین راث – مریل استریپ

به کارگردانی رابرت ردفورد. نوشته متیو مایکل کارناهان. دارای رتبه R. (88 دقیقه)