نویسنده: دبی لین الیاس

مدرسه تمام شد (یا تقریباً خارج شد) و چه راهی برای جشن گرفتن بهتر از شروع تعطیلات تابستانی نسبت به یک ماجراجویی هیجان انگیز و هیجان انگیز بدون وقفه. شخصیت ادبی بدنام و محبوب، جودی مودی را وارد کنید، که با کمک مگان مک دونالد نویسنده/فیلمنامه نویس کتاب و کتی وو، کارگردان جان شولتز، کارگردان فیلم Smokewood، و گروهی از بازیگران با استعداد و جذاب، موفق می شود. صفحه نمایش بزرگ به مد واقعی جودی مودی. فیلمی برای بچه‌ها (برخلاف «برای بزرگسالان که برای بچه‌ها به بازار می‌آیند») که توسط یکی از بزرگ‌ترین بچه‌های قلب، جان شولتز، جودی مودی و تابستان نه‌خرس‌آمیز ساخته شده است، مسیری سریع برای سرگرمی‌های شگفت‌انگیز کودکان است که حتی همه را به یاد خواهد آورد. شما بزرگترها از شادی های تابستان و فقط بچه بودن.

جودی مودی و برادرش استینک بیش از ده سال پیش زمانی که مک‌دونالد شروع به نوشتن داستان‌هایی درباره بزرگ شدن با خواهرانش کرد، شروع به تسخیر دنیای ادبیات کردند. اگرچه مک‌دونالد برادر کوچکی ندارد، اما تصور لذت و عذابی که می‌توان داشت برای او سخت نبود (به من اعتماد کنید، می‌دانم) که چگونه استینک بخشی از سرگرمی و شادی شد. مک‌دونالد با جشن گرفتن و استقبال از بدخلقی که هر یک از ما، به‌ویژه بچه‌ها داریم، دنیایی از رنگ، انرژی، تخیل، ماجراجویی‌هایی خلق کرد که آدم را از خانه بیرون می‌کشد و به بیرون از خانه می‌رود و چیزهای سرگرم‌کننده ساده را جشن می‌گیرد. در زندگی که بچه ها انجام می دادند، مانند گرفتن وزغ، افتادن در نهرها، بازی با پاپیه ماشه و بله، حتی شکار پاگنده، و همه آنها با مثبت و مهربانی گفته می شد. سفارشی برای تجربه حسی فیلم، سال‌هاست که فکر می‌کردم جودی مودی چه زمانی به صفحه بزرگ یا کوچک می‌رود. حالا او دارد و لحظه ای زود نیست.

این پایان مدرسه است و جودی مودی و بهترین دوستانش، فرانک «خمیر می خورد» مروارید، راکی ​​و امی از پایان مدرسه دل شکسته اند و معلم محبوبشان آقای تاد را ترک می کنند - مردی که از طریق سرگرمی آموزش می دهد. اما نگران نباشید زیرا آقای تاد کل کلاس را با یک ماموریت ترک می‌کند - او را در تابستان ببینید و یک جایزه شگفت‌انگیز برنده شوید. و تنها اشاره به کلاس 'سرد' است. در حال حاضر، در حالی که یک ماجراجویی برای یافتن آقای تاد ممکن است سرگرم کننده باشد، جودی مودی چیزی بیش از سرگرمی می خواهد. او هیجان انگیز می خواهد. بنابراین، برای اینکه این بهترین تابستان را بسازد، او مسابقه ای تضمینی، فوق العاده سرگرم کننده و مگاتریلیک طراحی می کند تا ببیند کدام یک از این گروه بهترین تابستان را خواهد داشت! برای هر ماجراجویی که تکمیل می شود، آنها امتیاز هیجان کسب می کنند و هرکسی که بیشترین امتیاز هیجان را در پایان تابستان داشته باشد برنده می شود. به نظر سرگرم کننده است، اینطور نیست؟؟؟ اما مشکلی وجود دارد، راکی ​​می‌خواهد در سیرک خانواده‌اش تمرین کند. امی به بورنئو می رود. اما هرگز نترس، فرانک هنوز اینجاست...و برادر بداخلاق استینک. لعنتی! نه دقیقاً تابستان هیجان انگیزی که جودی برنامه ریزی کرده بود.

جودی که در اتاق خوابش دمدمی مزاج است، تنها نقطه اوج او سفر به خانه مادربزرگش با خانواده است - همان کاری که هر سال انجام می دهند. اما وقتی مادر و پدرش اعلام می کنند که سفر لغو شده است، اوضاع بدتر به بدتر می شود. آنها باید برای مراقبت از یکی از بستگان مادر به کالیفرنیا بروند و جودی و استینک پشت سر گذاشته می شوند. چی؟!؟!؟ خواهر بابا، خاله اوپال، با توهین به جراحت، می آید تا از آنها مراقبت کند. اوه عالی… نه.

وقتی عمه اوپال می رسد اوضاع کمی خوب می شود. هدیه دادن یک حلقه خلق و خوی برای جودی (که به خاله اوپال امتیازهای هیجان انگیز را می دهد) و همراه کردن تنه هنر مسافرتی او با او (می بینید که خاله اوپال یک هنرمند چریکی است که به سراسر جهان سفر می کند و هنر می کند و ماجراجویی می کند) خاله اوپال فقط از جودی و استینک می‌خواهد تابستان خوشی داشته باشند و هر کاری که از دستش بر می‌آید انجام می‌دهد.

با تابش خورشید کمی بیشتر به دنیای او، در یک درخشش درخشنده (و با کمی تلنگر از خاله اوپال) جودی متوجه می شود که هنوز می تواند مسابقه مگاتریلیک خود را برگزار کند، تنها تفاوت این است که او و دوستان خود را انجام خواهند داد. ماجراهای فردی برای به دست آوردن امتیاز هیجان. هورا! تابستان نجات یافت! یا آن. جودی با استینک و فرانک باقی می ماند تا با آنها ماجراجویی کند.

استینک که علاقه ای به ماجراهای جودی ندارد، برنامه هایی برای خودش دارد. پاگنده در منطقه مشاهده شده است و او می خواهد از گرفتن او لذت ببرد! با پیوستن به باشگاه محلی Bigfoot (به طور جدی)، استینک از تمام اخبار و اطلاعات داخلی Bigfoot به لطف رهبر گروه هانتر که از شاگرد جوان خود دفاع می کند، آگاه است.

اما همه چیز برای جودی خیلی خوب پیش نمی رود، زیرا او در نقاط هیجان انگیز بسیار از راکی ​​و امی عقب است و به نظر می رسد در هر مرحله توسط فرانک زانو ضعیف خنثی می شود. خاله اوپال با جودی بسیار بداخلاق در دستانش، تمام تلاشش را می کند تا الهام بخش باشد و کمک کند، اما این کار سختی است که حال و هوای کسل کننده جودی را از بین ببرد. یک چیز وجود دارد که فقط می تواند کمک کند... استینک و تلاش او برای گرفتن پاگنده.

اگر تا به حال کمال بازیگری وجود داشته باشد، جوردانا بیتی همان است. او جودی مودی است. بیتی که گویی درست از صفحه کتاب مک‌دونالد می‌پرد، نه تنها شبیه جودی مودی است، بلکه سرشار از انرژی بالا و غیرقابل کنترل است که قابل کنترل و مسری است – و لبخندی 100 واتی دارد که حتی سردترین قلب را هم آب می‌کند. بیتی با تسلط بسیار خوبی بر صفحه نمایش، شوخی‌های سریع جودی و کلمات شگرف او را حفظ می‌کند و در نتیجه مونولوگ‌های عالی بدون حتی نفس کشیدن ارائه می‌شود. فراتر از اجرای فردی بیتی، شیمی او با بازیگران همبازی پرستون بیلی (فرانک)، پریس موستلر (استینک)، گرت رایان (راکی) و تیلار هاندر (امی) است. شما فکر می کنید که این بچه ها بهترین دوستان هستند و برای یکدیگر انجام می دهند یا با شمشیر می میرند. و باید بگویم که پرستون بیلی بازیگر دیگری است که شبیه به تصویر ادبی اوست. با یک نگاه به او متوجه می شوید که او فرانک است.

هدر گراهام در نقش خاله اوپال با اجرای آزادانه‌ای که از قبل می‌دانیم را تثبیت می‌کند - عمه‌های باحال و سرگرم‌کننده‌ای وجود دارند (و بله، من یکی هستم). گراهام با قلب یک کودک، اما با خرد و تجربه یک بزرگسال، به این نقش نزدیک می شود، و این دو را با یک انرژی حمایتی مثبت متعادل می کند که داستان و شخصیت جودی مودی را همیشه به جلو می برد.

جلیل وایت که برای همیشه به‌عنوان نرد موردعلاقه همه، استیو اورکل شناخته می‌شود - که اکنون بزرگ شده و پدر یک دختر بچه است - به‌خوبی آقای تاد را به تصویر می‌کشد. وایت به عنوان معلم مورد علاقه همه، به نقش انرژی می بخشد و به معلمان و آموزش و پرورش در یک نور بسیار مثبت کمک می کند و در عین حال همه چیز را سبک نگه می دارد. بسیار موثر. وایت در حال نواختن بانجو و خواندن آهنگی در مورد 3 خود را نباید از دست داد^rdکلاس درجه وایت که توسط کارگردان جان شولتز خواسته شده بود در واقع دروس بانجو را برای این نقش بگذراند، می گوید که این سخت ترین قسمت فیلمبرداری بود.

یکی دیگر از برجسته ترین ها Parris Mosteller است. اولین فیلم بلند خود را همراه با بیتی انجام داد، او در نقش استینک یک پسر بچه واقعی است. موستلر که خواهرش را آزار می‌دهد و از آن لذت می‌برد، به سبک کماندویی در میان خاک می‌خزد، بی‌باک و مصمم است که هر کاری را بهتر از هر کسی انجام دهد، در اجرای خود بسیار خالص است. او مرا نه تنها برادرزاده 6 ساله ام تامی بلکه برادران خودم را در زمانی که جوان بودند به یاد می آورد.

نوشته شده توسط مگان مک دونالد همراه با کتی واو، جودی مودی و تابستان نه چندان شوم، قسمت جدیدی از مجموعه جودی مودی است. فیلمنامه که بر اساس کتاب موجود نیست، درهای جدیدی را به روی ماجراها و شخصیت‌ها باز می‌کند، با خاله اوپال شروع می‌شود، که امیدوارم دوباره او را نه تنها روی پرده، بلکه اکنون در کتاب‌ها ببینیم. دیالوگ و داستان مطابق با چیزی است که همه طرفداران جودی مودی می دانند، دوست دارند و انتظار دارند. شخصیت ها در زندگی صادق هستند. و مطابق با تمایل همیشه مک‌دونالد برای اجازه دادن به بچه‌ها در بیرون از خانه و تجربه طبیعت و انجام کارهای کودکانه (بدون چسباندن به تلویزیون، کامپیوتر، Wii یا سایر ابزارهای الکترونیکی)، با استفاده از تخیل خود، جودی مودی و این کار را انجام می‌دهد. تابستان تلخ نیست.

کارگردان جان شولتز بچه بزرگی است. او کارش را دوست دارد. او عاشق تفریح ​​است. او عاشق چیزهای پسرانه است. او عاشق ماجراجویی، اکشن و پاگنده است. او عاشق ساختن فیلم است. و او عاشق جودی مودی است. شولتز که یک کارگردان بسیار بصری بود، آنقدر درگیر طراحی تولید و طراحی هنری فیلم بود که دفتر خود را به بخش هنری منتقل کرد، زیرا جودی مودی بسیار متکی به سبک بصری التقاطی دنیای جودی و تخیل است. شولتز که مصمم است به تصاویر کتاب محبوب پیتر رینولد وفادار بماند، توجه شولتز به جزئیات بسیار دقیق است. به گفته مک‌دونالد و سارا سیگل مگنس، تهیه‌کننده، شولتز نقش مهم‌تری در خلق فیلم «جودی مودی و تابستان پرخاشگر» بازی کرد – او آن را پسربچه‌ها دوست‌داشتنی کرد و به حرکت در اکشن و پاگنده انرژی داد. (و در صحبت با شولتز، پاگنده قسمت مورد علاقه او از فیلم است). شولتز با هدف ساخت یک فیلم کودکانه برای کودکان، از زوایای دوربین جالب در هر نقطه استفاده می‌کند، لایه‌هایی با افکت‌های توالی رویایی به‌علاوه لنز بسیار جالب با لجن سبز بر روی ترن هوایی، گرفتن ادرار وزغ، و سپس جشن آزادی هنری عمه اوپال; و در تمام این مدت به اصالت و صداقت جودی مودی پایبند بود. و برای شولتز، حضور مک دونالد در صحنه فیلمبرداری «مثل داشتن کتاب مقدس روی جودی مودی بود».

Standout موسیقی متن و سه آهنگ بسیار مهم است که الن جودی مودی را به تصویر می کشد. این موسیقی توسط ریچارد گیبس نوشته شده است و با سه آهنگ جدید از 40 هنرمند برتر جدید Camryn ترکیب می شود. کامرین یک کودک 11 ساله لذت بخش با صدایی بزرگ و استعداد فراوان، با یک نقش کوتاه در این فیلم که به گفته او 'بهترین بخش' تجربه فیلم بود، توانست جلوی دوربین بپرد.

هیجان انگیز! هیجان انگیز! هیجان انگیز! نه فقط برای دخترا نه فقط برای پسرها JUDY MOODY AND THE NOT BUMMER SUMMER برای هر بچه و هر بچه ای در قلب است. و به گفته ستاره، جوردانا بیتی، 'ارزش 100 میلیون امتیاز هیجان را دارد!'

جودی مودی – جوردانا بیتی

عمه اوپال – هدر گراهام

بوی بد – Parris Mosteller

فرانک – پرستون بیلی

راکی – گرت رایان

به کارگردانی جان شولتز. نوشته شده توسط مگان مک دونالد و کتی واو.