نویسنده: دبی لین الیاس

من قبلاً از طرفداران مارتین شورت بودم. او همیشه سرگرم‌کننده، بامزه، خنده‌دار بود تا جایی که اشک‌های شما را در راهروها می‌چرخانید (به عنوان فرانک تکرار نشدنی در فیلم‌های «پدر عروس») و صمیمانه دوست‌داشتنی بود، به‌خصوص در دو تا از اجراهای مورد علاقه من - به عنوان فریک در 'مرلین' و رادنی در 'شاهزاده جذاب'. توجه کنید که من از کلمه 'بود' استفاده کردم. متأسفانه، شورت با جدیدترین تجسم خود به عنوان جیمینی گلیک، خیلی کم پیش رفت و خیلی دیر به نتیجه رسید.

شورت و همفکران فیلمش، یان هوکس و جان مایکل هیگینز، تنها با طرح کلی 60 صفحه‌ای و بدون فیلمنامه، وارد یک کابوس بداهه‌پردازی شدند که اکنون «جیمینی گلیک در لالا وود» نامیده می‌شود. ممکن است جیمینی گلیک را بشناسید - مصاحبه‌گر مشهور و چاق شورت که برای اولین بار به عنوان یک شخصیت در «نمایش کوتاه مارتین» ظاهر شد و سپس برنامه خود را در کمدی سنترال ارائه کرد و اکنون، به دلایلی غیرقابل توضیح، به صفحه نمایش بزرگ می‌آید. صفحه نمایش کوچک جایی است که گلیک بزرگ باید در آن می ماند. داستان ما به دنبال گلیک و خانواده‌ی بی‌نقص‌تر از خانم مانرز است (خوب، اجازه دهید آن‌ها را آن‌طور که هستند صدا بزنیم - نفرت‌انگیز) در حالی که به جشنواره فیلم تورنتو سفر می‌کنند، جایی که گلیک رویداد را برای زادگاهش بوته، مونتانا پوشش می‌دهد. گلیک به روش تکرار نشدنی خود در حین نمایش به خواب می‌رود و نمی‌خواهد تأثیر بدی بگذارد، نقدی تحسین برانگیز از کار خواب‌آور ارائه می‌کند و باعث می‌شود که سوپراستار فیلم به گلیک یک مصاحبه انحصاری تک به تک بدهد. و برای مردی مثل گلیک، می‌دانید که دلیلی وجود دارد که او در حالی که هیچ کس دیگری این کار را نمی‌کند، آن را دریافت می‌کند. سه حدس به شما بدهید و دو مورد اول به حساب نمی آیند. آره فیلم بو میده با این وجود، این مصاحبه باعث می شود گلیک به یک سوپراستار در جشنواره تبدیل شود و همه از استیو مارتین گرفته تا کرت راسل می خواهند با گلیک مصاحبه کنند. (و برای شما عاشقان فیلم و طرفداران کرت راسل، شیمی بین شورت و راسل که در «کاپیتان ران» بسیار رایج بود، هنوز وجود دارد و یکی از لذت بخش ترین قسمت های «گلیک» است.) اگرچه استفاده از آن تبدیل شده است. ابزاری که بیش از حد مورد استفاده قرار گرفته است، در اینجا، حضور مصاحبه‌شونده‌های کوتاه نقطه برجسته فیلم است. افزودن کمی به این آشفتگی، تصویر کوتاهی از دیوید لینچ است که به عنوان مدیر هتلی خدمت می کند که خانواده گلیک در آن اقامت دارند، و باعث تولید مطالب نه چندان خنده دار و آنچه در جهان است- است. معمای قتلی که در آنجا گلیک درگیر است.

مارتین شورت با بازی در نقش گلیک کار تحسین برانگیزی را شروع می‌کند، اما به سرعت محو می‌شود و ظاهراً در بالای سرش محو می‌شود، و سپس با جعل هویت دیوید لینچ بیش از حد آزاردهنده می‌شود. یکی از هدایای شورت نه تنها توانایی او در جعل هویت و/یا خلق شخصیت‌ها است، بلکه می‌تواند شخصیت‌های شناخته‌شده را بگیرد و در حالی که میمیک می‌کند، باز هم چرخش شخصی خود را به آن بدهد و شخصیت را بزرگتر از زندگی و با چیزهای جالب یا هوشمندانه کند. برای انجام در داستان در اینجا، اگرچه او دمدمی بودن لینچ را میخکوب می کند، اما کاراکتر در اینجا به پایان می رسد، و بیننده چیزی جز حس «هههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههههه برای بیننده. از سوی دیگر، یان هوکس در نقش دیکسی گلیک نقش آفرینی می کند، اما بازیگران مکمل آن، الیزابت پرکینز، لیندا کاردلینی و به ویژه جین گاروفالو، در نقش های خود ماهیت و مهارت ارائه می دهند – به خصوص گاروفالو با نام تجاری رقت انگیز خود که ثبت اختراع شده است. و البته، ظاهر کمئو مانند یک Who خوانده می شود! چه کسی از هالیوود – ووپی گلدبرگ، کیفر ساترلند، استیو مارتین، جیک جیلنهال، کوین کلاین، راب لو، شارون استون، سوزان ساراندون، کرت راسل، فارست ویتاکر – و این لیست ادامه دارد. متأسفانه، Short چیزی به عنوان 'خیلی زیاد' نشنیده است. من همه طرفدار کامئوها هستم، اما بس است!

'نوشته شده' توسط Short همراه با شریک نویسندگی قدیمی پل فلاهرتی، قالب بداهه نوازی بسیار کمتر از کالیبر سایر همکاری های آنها است. با پیرنگ‌های فرعی غیرضروری، ناهماهنگی و عدم تمرکز آشکار، خط داستانی و فیلمنامه بداهه گریه می‌کند که دکتری جدی فیلمنامه را به دنبال دارد. (وقتی به او نیاز دارید، کری فیشر کجاست؟) متأسفانه، کارگردان وادیم ژان نمی‌تواند هیچ علاقه یا انسجامی را از پایان خود بیافزاید، و تماشاگران را در 'لا لا سرزمین' خود با تعجب وا می‌دارد که چرا 10 دلار را برای هزینه ورودی هدر داده‌اند.

جیمینی گلیک بعد از این یکی در شلوغی خودش دست و پا می زند.

جیمینی گلیک: مارتین شورت دیکسی گلیک: جان هوکس دی دی: جین گاروفالو

نوشته مارتین شورت و پل فلاهرتی. به کارگردانی وادیم ژان. دارای رتبه R. (90 دقیقه)