نویسنده: دبی لین الیاس

آخرین رویداد این هفته هالووین به شکل 'کشتی ارواح' است، داستان آنتونیا گرازا، یک کشتی تفریحی ایتالیایی که در دریا در اقیانوس اطلس شمالی در سفری از ایتالیا به آمریکا در سال 1962 گم شد، که اکنون در برینگ کشف شده است. تنگه بین روسیه و آلاسکا. گرد و غبار آن دسته از کتاب های قدیمی جغرافیای مدرسه ابتدایی را پاک کنید زیرا کسی باید توضیح دهد که کشتی چگونه از اقیانوس اطلس شمالی به اقیانوس آرام شمالی رسیده است. حمل و نقل فرازمینی؟ کانال های ناشناخته از طریق کانادا یا قطب شمال؟ گارد ساحلی پشت فرمان خوابیده؟ قفل های خود باز شونده در کانال پاناما؟ خود شیطان از مثلث برمودا نقل مکان می کند؟ و ماهواره های نظارتی جهانی ما در 40 سال گذشته چه کرده اند (از آنجایی که می دانیم صدام حسین یا اسامه بن لادن را تماشا نکرده اند)؟ در اینجا، این یافته در نهایت توسط یک متخصص آب و هوا برای نیروی هوایی سلطنتی کانادا ساخته شده است. یک نقص فاحش در فیلمنامه حتما!

خدمه کشتی نجات آلاسکا Arctic Warrior به سرپرستی کاپیتان مورفی و مالک کشتی Epps (به نظر مورفی 'بهترین خدمه نجات لعنتی در تجارت') به دنبال کشف اسرار این غول شناور هستند، نه برای کشف ثروت بالقوه ای که از بازیابی نجات حاصل می شود را ذکر کنید. اوه بله، و آیا اشاره کردم که 100 میلیون دلار (بله، صد میلیون) شمش طلا در کشتی وجود دارد؟ و همانطور که همه دریانوردان می دانند، هر کشتی بدون مراقبت در دریا یافت می شود، تحت قوانین سنت محترم آن زمان قرار می گیرد - نگهبانان یابنده، بازنده ها. اما به نظر می رسد حمل و نقل در این صید چیزی بیش از وظیفه سبک است.

کامل و مملو از تمام عناصر ضروری معمول یک خانه خالی از سکنه، فقط در یک کشتی - اجساد آویزان، سالن‌های خالی، سالن‌ها و دیوارهای ترسناک، باز کردن اسرارآمیز گنجه‌ها، ارواح و سایر مظاهر، چیزهایی که در شب (و روز) به هم می‌خورند. سیگارهایی که ناگهان در زیرسیگاری های 40 ساله می سوزند، خون از روده کشتی می تراود، و پای مقاومت، سالن رقص باشکوهی که «تکه ای از زندگی» را از سال های گذشته به ما نشان می دهد، آمیخته با تصاویر دلخراش یک مهمانی که به تازگی به پایان رسیده است. بسیار یادآور آن در «درخشش» (و البته، دختر روح کوچولوی لازم است که به اپ‌ها درباره عذاب در انتظار هشدار می‌دهد) ما خدمه را در کاوش آن‌ها در کشتی لوکس متروک دنبال می‌کنیم، فضایی که به خودی خود همان احساسات را برمی‌انگیزد. از هیبت باشکوه (با کمی خزنده) تجربه شده در تماشای فیلم از اکتشافات واقعی تایتانیک. اگر دلیل دیگری نداشته باشد، این فیلمی است که باید برای کارهای فیلمبردار گائل تاترسال و کارگردان هنری ریچارد هابز، آن‌ها تماشا کنید. دوگانه مسئول این جنبه از برتری سینمایی هستند.

به طور طبیعی، هنگامی که خدمه نجات ثروت را کشف می کنند و تلاش می کنند تا آن را تصاحب کنند، نه تنها طمع فردی آنها آشکار می شود، بلکه هر یک شروع به مرگ نابهنگام می کند، که ترتیب آن به وضوح به کیفیت ستاره و صورتحساب آن بستگی دارد. وام. چه چیزی باعث مرگ و میر می شود؟ تماشا کنید و ببینید. چه چیزی باعث تسخیر کشتی می شود؟ تماشا کنید و ببینید.

گابریل برن در نقش مورفی، دریانورد پیر و صخره‌ای حضور دارد و بخش زیادی از فیلم را با چهره‌ای بی‌تفاوت سپری می‌کند، در حالی که ظاهرا سعی می‌کند لهجه ایرلندی خود را پنهان کند، ویژگی که به نظر من می‌توانست اعتبار بیشتری به آن اضافه کند. شخصیت او به جای پنهان کردن آن، آن را برجسته می کرد. دوج، گریر، سانتوس و موندر به ترتیب توسط ران الدارد، آیزایا واشنگتن، الکس دیمیتریادس و کارل اوربان نقش اعضای خدمه را بازی می کنند. اما این جولیانا مارگولیس به عنوان مالک نجات Epps است که کشتی و فیلم را سرپا نگه می دارد. با نگرش سخت و بدون مزخرف، مارگولیس آن را مستقیم، بدون کمپ بازی می‌کند، و مانند اپ‌های سرسخت قانع‌کننده است. و توانایی او در معده کردن خون و موقعیت‌های عجیب و غریب (کیفیتی که بدون شک در 'ER' برجسته شده است) در حالی که سرش را بالا نگه می‌دارد (برخلاف آنهایی که به نظر می‌رسد به روش‌های مختلف از دست می‌دهند) واقعاً چشمگیر است.

کارگردان استیو بک که سال گذشته «سیزده روح» را به ما هدیه داد، اما احتمالاً بیشتر به خاطر کارهای جلوه‌های بصری‌اش در «شکار اکتبر سرخ»، «آبیس» و «ایندیانا جونز و آخرین جنگ صلیبی» شناخته می‌شود. آب» و در موقعیت‌های غیرعادی و وحشتناک و کار خود را در جریان نگه داشتن داستان انجام می‌دهد. فیلمنامه استادانه ای از جان پوگ کهنه کار و مارک هانلون همکارش نیست (آیا آنها حتی جغرافیا را گذرانده اند؟)، با این وجود به لطف بک، تاترسال و هابز، کار را انجام می دهد و داستان کوچک و دلهره آوری را در دریاهای آزاد به ما می دهد. فقط برای تماشای هالووین عالی است