نویسنده: دبی لین الیاس

چند بار در زندگی خود به بیرون از پنجره نگاه کرده اید یا روی چمن خود دراز کشیده اید و در زیر نور درخشان ماه کامل به جهان خیره شده اید و از خود می اندیشید که اگر در سنین کوچکی می توانستید به ماه پرواز کنید، چه شکلی می شد؟ شبی سال‌ها پیش را به یاد می‌آورم، مدت‌ها قبل از آپولو 11 و نیل آرمسترانگ و باز آلدرین، زمانی که پدرم مرا در تاریکی شب در حیاط خلوت ما بلند می‌کرد و به ماهواره‌ای که به دور زمین می‌چرخید اشاره می‌کرد. می‌توانستم ببینم که در آسمان حرکت می‌کند و تا امروز، شگفتی و هیبت آن لحظه با من باقی مانده است. به یاد دارم که فکر می کردم این یکی از تمیزترین چیزهای جهان است و حتی در آن زمان به این فکر می کردم که پرواز به فضا یا بهتر از آن به ماه چگونه خواهد بود. من هر پرتاب ناسا را ​​از طریق تلویزیون تماشا کردم، مسحور شدم و با چشم اندازهای سفر به فضا و ماه به صفحه نمایش چسبانده بودم. حتی بهتر از آن، داشتن یک پدر با تصاویر پرتاب واقعی از ماموریت های مختلف عطارد، جمینی، آپولو و ماهواره بود که آن را به مدرسه می آورد و آن را به کلاس نشان می داد. بنابراین می توانید هیجان من را چند سال بعد تصور کنید، زمانی که آمریکا سرانجام به ماه پرواز کرد و آرمسترانگ و آلدرین ردپای خود را در غبار ماه گذاشتند. راضی بودم به مدت 40 سال که فقط به آن شب فکر می‌کردم و به آن تصاویر سیاه و سفید پخش می‌شود، شیفتگی و هیجان من نسبت به ایده سفر فضایی و ماه وقتی با دکتر ادوین 'باز' ​​آلدرین نشستم، دوباره زنده شد. که به من - و امیدوارم همه شما - الهام بخشید تا به پرواز به ماه فکر کنم، درست مانند نات مک فلای کوچک و دوستانش IQ و Scooter در 'فیلم خانوادگی باید ببینید' تابستان، FLY ME TO THE MOON. شاید به اندازه مردی که روی ماه قدم می‌زند، زمین را در هم شکسته نیست، FLY ME TO THE MOON یک دستاورد فناوری و یک دستاورد استادانه است که اولین فیلم انیمیشن سه بعدی است که به طور کامل به صورت سه بعدی فیلمبرداری شده است! و سرگرم کننده است!

جولای 1969 است و جهان - از جمله دنیای حشرات - چشمان خود را به کیپ کاناورال و برنامه فضایی ایالات متحده دوخته است. نات مک فلای که از هیجان در اولین ماموریت سرنشین دار آپولو 11 به ماه آتی غوغا می کند، از نزدیک با هنر پرواز آشنا است، اما به لطف داستان های شکوه پدربزرگش در مورد پرواز با املیا ارهارت در طول پرواز انفرادی او در اقیانوس اطلس (که توسط راه به لطف پدربزرگ موفقیت آمیز بود)، نات رویای چیزهای بیشتری را در سر می پروراند، خیلی بیشتر، مثلاً پرواز به ماه!

نات و دوستانش IQ و Scooter که مصمم به تحقق رویای خود هستند، نقشه مفصلی برای ورود دزدکی روی ماژول فرماندهی در نظر می گیرند. طرحی که با مخفی شدن در سطل ناهار یکی از کارکنان ناسا که به ماموریت منصوب شده آغاز می شود. متأسفانه، علیرغم شنیدن سر و صدا در مورد پروژه ها و رویدادهای جاری، سه نفر کوچک ما کاملاً جزئیات پرواز را دریافت نکردند. این یک گشت و گذار سریع نیست که به سمت آسمان پرتاب شود و به زمین بازگردد. اوه نه! این ماموریت بیشتر شبیه یک هفته است که برای اسکوتر یک عمر به نظر می رسد از زمانی که غذا نیاورده است!

ماجراجویان ما ناامید نشدند و با پنهان شدن در داخل کلاه‌های فضانوردان، آرمسترانگ، آلدرین و کالینز، در ماژول موفق شدند و پسر، اوه پسر، در مورد یک هیجان صحبت کنید!!! فقط تصور کنید چه احساسی خواهید داشت که از پنجره یک کپسول فضایی به بیرون نگاه کنید و چیزی جز ستاره ها و ماه نبینید! بی وزنی و شناور بودن و حتی آب پرتقال را تصور کنید که از کیسه های پلاستیکی به صورت حباب های ژلاتینی بیرون می آید! و تصور کنید در حالی که نیل آرمسترانگ پای خود را روی سطح ماه می گذارد، داخل کلاه ایمنی او باشید! این یک قدم کوچک برای یک مگس، یک جهش بزرگ برای دنیای حشرات است! فقط تصور کن! اما نات مجبور نیست تصور کند. او آنجاست این اتفاق برای او می افتد. رویاهای او به حقیقت می پیوندند!

اما یک دقیقه صبر کنید! تصور کنید در زمین چه اتفاقی می‌افتد، به‌ویژه زمانی که فردی در کنترل زمینی ناسا در حین پخش تماشای کنترول‌های کوچک را ببیند؟ اوه! و وقتی خانم مک‌فلای و بقیه افراد جامعه نات، آی‌کیو و اسکوتر را می‌بینند که از داخل ماژول فرمان روی تلویزیون تکان می‌دهند، چطور؟ و چه اتفاقی می‌افتد وقتی مگس‌های جاسوسی روسی تصمیم به خرابکاری در مأموریت آپولو می‌گیرند، زیرا شوروی مسابقه فضایی را باخت؟ آیا قهرمانان ما (چه پا و چه بالدار) با خیال راحت به زمین باز خواهند گشت - به خصوص با اتصال برق در سفینه فضایی و خرابکاری که روی زمین رخ می دهد؟ آن ها چه می توانند بکنند؟ چه می توانیم بکنیم؟ چه کسی می تواند آنها را نجات دهد؟

این داستان که توسط Domonic Paris نوشته شده، لذتی خیال انگیز است و نه تنها تخیل پیر و جوان را به تصویر می کشد، بلکه با الهام بخشیدن به نسل کاملاً جدیدی از رویاپردازان از واقعیت سفر به فضا و رسیدن به ستاره ها. به لطف پخش صدای برتر - و انیمیشن سه بعدی - شخصیت ها واقعی هستند. کلی ریپا در حالی که منتظر است و نگران پسرش نات است، یک خانم مک فلای عالی می سازد. تیم کاری خوشمزه است زیرا بوریس بادانوف راکی ​​و بولوینکل را به جاسوس شیطانی روسی یگور هدایت می کند، در حالی که نادیای نیکولت شریدان بیشتر شبیه ناتاشا شریک بوریس است، اما با کمی شیرینی. کریستوفر لوید، که خود یک مسافر زمان کهنه کار در نقش داک براون در سه گانه «بازگشت به آینده» است، بدون این که بگوییم در نقش یک کلینگون در Star Trek فضایی کوچک قرار داده است، ستون فقرات شادی آور خانواده مک فلای است. به‌عنوان پدربزرگ، داستان‌های قبل از خواب او حکایت‌هایی از شکوه و تخیل است تا کودک را در همه ما خوشحال کند. با این حال، تروور گانیون، دیوید گور و فیلیپ بولدن به ترتیب در نقش‌های Nat، Scooter و IQ قلب من را دزدیدند. هر کدام بسیار پر از زندگی و شادی هستند و صدای هیجان‌انگیز، ماجراجویانه و گاهی غمگین هر پسر (و دختر) کوچکی را که می‌شناسم، به تصویر می‌کشند، چه در کالور سیتی و چه در جلسه پلیموث.

میخ روی کیک بازیگری که فانتزی را می گیرد و آن را به واقعیت تبدیل می کند، دکتر ادوین «باز» آلدرین است که در نقش خودش در پایان فیلم ظاهر می شود. وقتی از دکتر آلدرین در مورد دلیل مشارکتش در FLY ME TO THE MOON پرسیدم، پاسخ او ساده و صمیمانه بود. آموزش و آگاهی عمومی. 'یکی بود که در امور عمومی بود و می دانست که من کاملاً در دسترس هستم و مشتاق شرکت در عموم هستم و بیشتر و بیشتر در مورد برنامه فضایی ما می دانم و آنها می دانستند که احتمالاً من به این موضوع پاسخ خواهم داد ...' گفتم: مطمئناً این کار را خواهم کرد.» بنابراین من در مورد طرح اصلی یاد گرفتم و بسیار جذاب بود، بنابراین بسیار خوشحالم که در ضبط پایان نامه شرکت کردم.

با در نظر گرفتن این فیلم به عنوان یک فرصت به عنوان راهی برای گسترش ذهن مردم و جلب حمایت، «هرچه [مردم] بیشتر درک کنند، از کارهایی که ما در تلاشیم انجام دهیم حمایت بیشتری خواهند کرد. ما برای حمایت از اکتشاف به حمایت عمومی نیاز داریم زیرا مردم همیشه می گویند این همه پول را که صرف فضا می شود نگاه کنید. غوغای بزرگی ایجاد می کند. بسیار قابل مشاهده است توسط شبکه ها پوشش داده می شود اما آنقدر گران نیست. در اوج آپولو، برای یک یا دو سال حداکثر 3.5٪ یا حداکثر 4٪ [بودجه فدرال] بود و در حال حاضر 6/10، 7/10 از 1٪ بودجه ملی ما است. این پول زیادی نیست. تنها چیزی که مردم را هیجان زده می کند زمانی است که مشکلی پیش بیاید.» FLY ME TO THE MOON راهی است برای نشان دادن نسل قدیم و جدید که درست پیش می روند.

دکتر آلدرین 'بسیار علاقه مند به حمایت از ایده های اکتشاف و اینکه چرا باید کاوش کنیم و از اکتشاف گذشته چه نتیجه ای به دست آوردیم و استفاده از این چهلمین سالگرد ماموریت های مختلف آپولو برای یادآوری به عموم مردم است که چرا می خواهیم کاوش کنیم' است. آینده. این کار توسط Share Space [Dr. بنیاد آلدرین]. داشتن کسی که بتواند سهمی از فضا را مانند بازار سهام با سود تقسیمی با انتخاب تصادفی بخرد و این را به افرادی محدود کند که تمایل به حمایت از فعالیت فضایی با پیوستن به نوعی گروه حمایتی نشان داده‌اند. در 10 تا 15 سال گذشته او مدافع سرسخت چیزهایی مانند 'گردشگران در فضا' بوده است و با چیزهایی مانند شوالیه سفید 2 ریچارد برانسن که 'باید قادر به حمل 6 مسافر و یک خدمه تا 2 نفر تا باشد' بسیار تشویق شده است. حاشیه فضا، 100 کیلومتر. مردم باید حدود 4 دقیقه بی وزنی یا شناور شدن در داخل کابین را تجربه کنند و من فکر می کنم که این یک ماجراجویی هیجان انگیز بسیار جذاب خواهد بود. (جای تعجب نیست که نات مک فلای اینقدر ناامید بود که به فضا پرواز کند!)

دکتر آلدرین که برای سال‌ها در طراحی فضانوردی، از جمله ایجاد و پیکربندی چیزی که اکنون به عنوان مدار آلدرین شناخته می‌شود، و همچنین تکنیک‌های خودش برای قرار ملاقات فضایی سرنشین‌دار که امروزه توسط ناسا استفاده می‌شود، در هر مرحله از اکتشاف و آموزش فضا پرشور است. جوانان ما، به ویژه در سیستم مدرسه K-12، مردم و خانواده ها را تشویق می کنند تا فیلم هایی مانند FLY ME TO THE MOON را ببینند.

اما شاید مهم ترین چیزی که از دکتر آلدرین در مورد سفرهای فضایی یاد گرفتم از برادرزاده های ماجراجوم ادی و تامی نشات می گیرد. والدین، خوشحال خواهید شد که بدانید، هیچ شانسی برای دور شدن فرزندتان در یک پرواز فضایی وجود ندارد!

اما قهرمان واقعی این فیلم کارگردان بن استاسن است. او که قبلاً در تولید سه بعدی کهنه کار است، این فناوری را به ارتفاعات جدیدی می برد. او با تکیه بر طرح‌های اولیه ناسا و همچنین رونوشت‌های واقعی مأموریت، سرگرمی‌های فنی بی‌عیب و نقص (تا تخته‌های مدار چاپی، کنترل مأموریت و تصاویر مقیاس‌شده از رد پای واقعی آرمسترانگ روی ماه) را با شور و نشاط متحرک رنگارنگ دقیق حشره ترکیب می‌کند. جهان و الهام شگفت انگیز ماموریت آپولو 11 و راه رفتن انسان روی ماه.

کلید شگفت‌انگیز FLY ME TO THE MOON، لنز سه بعدی دیجیتال جدید است که به گفته Stassen، به «رویکردی کاملاً متفاوت برای فیلم‌سازی» نیاز دارد. عینک های آناگلیف قرمز و آبی برای مشاهده از بین رفته اند و با لنزهای خاکستری تخت و براق جایگزین شده اند. با FLY ME TO THE MOON، 'شما از غوطه ور شدن سه بعدی به عنوان راهی برای قرار دادن بینندگان و همراهی آنها در یک ماجراجویی فضایی از نوع سوم استفاده می کنید.' با استفاده از مگس‌ها به‌عنوان شخصیت‌های اصلی، استاسن را قادر می‌سازد تا «بدون پنجره» حرکت کند و تجربه سه‌بعدی را به سطح بعدی با تماشاگران تبدیل به مگس روی دیوار کند. مگس‌ها از روی صفحه به سمت شما پرواز می‌کنند، مانند کشتی‌های کانفتی و حتی موشک، موج‌های آب و برق می‌زنند که حشرات نورانی اطراف سرتان می‌چرخند، همه اینها به لطف ایجاد محیط‌های واقعی عکس توسط Stassen است. نتیجه نهایی با چنین واقع گرایی نفس گیر است، شما خواهید دید که در حال تلاش برای شکار حشره کوچک رعد و برق خودمان یا لمس سطح ماه هستید.

به گفته دکتر آلدرین، 2020 هدف فعلی برای بازگشت به ماه است. من سعی می‌کنم کاتالیزوری باشم تا یک تیم مشاوره انتقال از شاتل فضایی به ایستگاه فضایی به اکتشاف فضایی منتقل شود. من فکر می کنم که این هدف [سال 2020] برای کشور بسیار خوب است. و در حالی که دنیا منتظر آن روز است، همه ما می‌توانیم همین الان با FLY ME TO THE MOON به ماه سفر کنیم. خارج از این دنیاست!

به کارگردانی بن استاسن. نوشته دومونیک پاریس. دارای رتبه G. (89 دقیقه)