فلوید نورمن که در 6 فوریه 1956 در دیزنی استخدام شد، کار انیمیشن خود را به عنوان یک «میانگین» در فیلم محبوب دیزنی «زیبای خفته» آغاز کرد. به نورمن که یک سکانس انیمیشن برای شاهزاده و اسبش سامسون اختصاص داد، چند تصویر منتخب که بخشی از سکانس با سرعت 24 فریم بر ثانیه فیلم‌برداری می‌شد، دریافت کرد و سپس به نورمن وظیفه داده شد که «جای‌های خالی انیمیشن را پر کند» با نقاشی‌هایی که انجام می‌شوند. حرکت درون فریم ها از شاهزاده و سامسون، نورمن به «بین‌بین» پری‌های فلور، جانوران و مری‌ودر رفت. و در تمام مدت، این مرد جوان زیر نظر «نه پیرمرد» مشهور دیزنی - انیماتورهای اصلی دیزنی - کار می کرد. فلوید و بقیه تیم انیمیشن که انیمیشن این فیلم «معادل هنرهای زیبا» توصیف می‌شود، پنج یا شش سال روی «زیبای خفته» کار کردند و اغلب مجبور بودند روزانه هشت نقاشی را با دست بکشند. و بدین ترتیب زندگی انیمیشنی فلوید نورمن در انیمیشن آغاز شد.

با تشکر از کارگردانان مشترک مایکل فیور و اریک شارکی، با فلوید نورمن: زندگی متحرک، ما نه تنها به زندگی فلوید نورمن نگاه می کنیم، بلکه به تاریخ و دنیای انیمیشن، و کارهای درونی اولیه دیزنی در حالی که از نورمن پیروی می کنیم نگاه می کنیم. سفر. زمانی که در مصاحبه ای از او پرسیده شد که چگونه به عنوان یک آفریقایی-آمریکایی به انیمیشن علاقه مند شد، نورمنی متحرک پاسخ داد: «در دوران کودکی که بزرگ می شدم، کتاب های کمیک می خواندم و فکر می کردم می خواستم کاریکاتوریست شوم. من هرگز به موضوع مسابقه فکر نکردم.» برای بسیاری، موضوع مسابقه چیزی است که فلوید نورمن را از دنیای انیمیشن متمایز می کند. برای فلوید نورمن، او از این موضوع یا وجه تمایزی که به عنوان اولین آفریقایی-آمریکایی استخدام شده توسط دیزنی دارد غافل بود. تنها چیزی که مهم بود این بود که او باید نقاشی بکشد.

فیوره و شارکی، مستند را با سبک خاص خود از «inbetweens» کنار هم قرار داده و با مصاحبه‌هایی از انیماتورها، تحسین‌کنندگان و مورخان فیلم را پر می‌کنند. از دون هان تا تام سیتو و لئونارد مالتین تا گری تروسدیل، دین دبلوا و جین بائر تا ووپی گلدبرگ و لئو سالیوان، که هر کدام به‌طور استعاری به‌عنوان فریم‌های جداگانه در یک فیلم استریپ یا کمیک استریپ عمل می‌کنند.

ما نکات دیزنی را در مورد تونل های زیرزمینی یاد می گیریم که از ساختمان انیمیشن تا Ink & Paint امتداد داشتند، به طوری که نقاشی ها هرگز در معرض خطر باران قرار نگیرند یا خورشید آنها را فقط با قدم زدن در محوطه استودیو محو کند. و آیا می‌دانستید که همه کارکنان بخش جوهر و رنگ زن بودند. بنابراین استخدام شده اند زیرا آنها 'لمس ظریف تری' برای نقاشی داشتند؟ برای بسیاری تعجب برانگیز این است که روی دیزنی تلاش کرد برادر والت را به کنار گذاشتن انیمیشن پس از «زیبای خفته» دعوت کند و بخش انیمیشن از حدود 500 هنرمند به 75 نفر کاهش یافت.

حکایت‌های ریچارد شرمن، اسطوره دیزنی در مورد ساخت «مری پاپینز» نه تنها از روند خلاقیت خود والت دیزنی می‌گوید، بلکه ما را به فصل دیگری از سفر فلوید نورمن هدایت می‌کند، زیرا او دستیار تدوینگر فیلم بود و وظیفه تمیز کردن انیمیشن را بر عهده داشت. و ایجاد بینابین; در این مورد ما را با چالش‌های «مرواریدها» و مرواریدهای منفرد روی لباس‌هایشان که هر کدام به صورت جداگانه با قلم و کاغذ با دست انجام می‌شوند، مفتخر می‌کند. انگشتان نورمن که در خاطرات خودش متحرک است، به عنوان مداد طراحی و هوا به عنوان کاغذ او عمل می‌کند، در حالی که او نقاشی می‌کند و نقطه‌هایی در آسمان می‌کشد و ما را در سفرش به خط حافظه همراه می‌کند.

در فاصله زمانی طولانی از دوران کودکی او در سانتا باربارا و اولین کار طراحی او با انجام کمیک استریپ 'Katy Keene'، ما حرکت فلوید نورمن را از نردبان دیزنی می بینیم، از جمله یک استراحت کوتاه در طول جنگ کره و پس از آن او به کار خود در دیزنی بازگشت. و 'مربی' او زیر نظر میلت کال در 'شمشیر در سنگ'، 'مری پاپینز' و در نهایت، هنگامی که خود والت دیزنی به 'کتاب جنگل' فراخوانده شد. کاریکاتورها و کارتون‌های متحرک توسط انیماتورهای امروزی و آینده، که به تاریخ نورمن در طراحی وسواس گونه و مسخره کردن همکارانش و روند کار، ادای احترام می‌کنند، به تصویر پاپ اضافه می‌کنند. فلوید نورمن هرگز نتوانست نقاشی را متوقف کند.

اما با مرگ والت دیزنی، فلوید نورمن دیزنی را ترک کرد و به همراه چند تن از همکارانش شرکت بوتیکی Vignette Films را تأسیس کرد که متخصص در فیلم های زنده و انیمیشن درباره تجربه آفریقایی-آمریکایی بود. پس از مرگ ویگنت، نورمن کمتر از یک موفقیت، برای یک طلسم به دیزنی بازگشت (بعد از اتفاقی که مربوط به انیمیشن جدید «رابین هود» بود) را ترک کرد و سپس خانه جدیدی در هانا-باربرا به عنوان نویسنده/انیماتور پیدا کرد. فهرست نمایش‌هایی که او در آن‌ها حضور داشت، شبیه به Who’s Who از کارتون‌های کلاسیک است.

اما دیزنی هرگز از فلوید نورمن دور نبود و او در نهایت دوباره به انتشارات دیزنی بازگشت، کتاب‌های مصور میکی موس را نوشت و تصویرسازی کرد و همچنین به سمت شمال به پیکسار رفت و مهارت و مهارت‌های داستان‌سرایی خود را به فیلم‌هایی مانند «داستان اسباب‌بازی ۲»، «هیولاها،» اضافه کرد. Inc.' و «فیلم ببر» به طرز ناامیدکننده ای، در سن 65 سالگی، دیزنی نورمن را مجبور به بازنشستگی کرد. با این حال، حتی این مانع فلوید نورمن نشد زیرا او هر روز به استودیو می رفت، از جمله انتشارات دیزنی که همسرش بل در آن کار می کند، تا اینکه سرانجام دیزنی او را دوباره استخدام کرد. با انتشار DVD/Blu-ray «101 Dalmatians»، حتی از نورمن خواسته شد که کار خود را در آن فیلم دوباره بررسی کند و بخشی از فیلمی را که والت دیزنی برش داده بود تکمیل کند. با کندن طرح‌بندی‌های قدیمی از بایگانی‌های تحقیقاتی دیزنی، هیجان تماشای استوری‌بورد نورمن با دست برای برداشتن کارهای دهه‌های پیش، فراتر از لذت قابل لمس است.

خط زمانی تاریخی جهان، دیزنی و فلوید نورمن که همزمان اجرا می‌شود، به لطف روایت داستانی قوی، به خوبی ساخته و پشتیبانی می‌شود، در حالی که نگاه خوشبینانه نورمن به زندگی و انیمیشن جذاب و مسری است. قله‌هایی که در برخی از «پرتره‌های» شخصیت‌های معروف دیزنی مانند «شاه لویی»، «شیرخان» و «موگلی» با دست نورمن طراحی شده‌اند، لبخندی بر لبان شما می‌آورند، به‌ویژه زمانی که انیماتورهای دیگر را در کودکی در کریسمس هیجان زده می‌بینید و می‌شنوید. صبح وقتی در مورد نقاشی ای که نورمن به آنها هدیه داده صحبت می کنند.

فلوید نورمن که در سال 2007 عنوان 'افسانه دیزنی' را دریافت کرد، دقیقاً همین است. او تجربه زیادی در داستان و انیمیشن دارد، هدیه ای که به راحتی با همه به اشتراک می گذارد. در سن 81 سالگی، یکی از بهترین چیزهایی که فیوره و شارکی با این نامه عاشقانه ارائه می دهند، فلوید نورمن: یک زندگی متحرک، این است که سن فقط یک عدد است و برای موفقیت و خوشبختی واقعی، از اشتیاق خود پیروی کنید. برای فلوید نورمن، این شور و شوق یک زندگی متحرک است، مهم نیست که چگونه آن را ترسیم کنید.

به کارگردانی مایکل فیوره و اریک شارکی.