نویسنده: دبی لین الیاس

پریم، مناسب، معمایی، رواقی با تلفظ کاملاً بریده، فصاحت و بی ادبی لذیذ، به عنوان P.L. تراورس، اما تامپسون در جلو و مرکز هر صحنه را فرماندهی می کندنجات آقای بانک ها. تراورز که توسط تامپسون به عنوان 'خارجی ترین ترکیب چیزها' توصیف می شود، 'به هیچ وجه سازگار نبود. شما چیزی را که از یک لحظه به لحظه دیگر بدست می آورید، نمی کنید. شما می توانستید یک روز با او لحظات بسیار نزدیکی داشته باشید - و من این را از دوستانش گرفتم - و روز بعد، آنها ممکن بود به دیدن او می رفتند و او طوری با آنها رفتار می کرد که انگار. . [او نمی خواست اذیت شود].'

برای تامپسون در تحقیقاتش در مورد پاملا تراورز این کشف مفید بود که «او همه چیزهایی را که می نوشت نگه داشت و به بایگانی در دانشگاه بریزبن فرستاد. بنابراین، من مطمئن هستم که او احساس کرد که نقش مهمی در هنر، فرهنگ دارد و می‌خواهد آن را حفظ کند.» این حفظ و احساس ارزشمندی به تامپسون مواد زیادی برای کار کردن داد و به او اجازه داد تا فراتر از ضبط‌های صوتی جلسات سال 1961 با والت دیزنی، دان داگرادی و برادران شرمن به شخصیت تراورز بپردازد. او [شخصیت/ذهن او] به همه جا رفت. . . او مثل رفتن به یک پیچ و خم بود. در گوشه و کنار، این هیولای وحشتناک را پیدا خواهید کرد. و در گوشه ای دیگر، نوعی کودک کتک خورده را پیدا می کنید. او خارق‌العاده‌ترین ترکیب چیزها بود. و فکر می‌کنم این چیز ترسناک بود، زیرا در فیلم‌ها اغلب می‌توانیم نقش افرادی را بازی کنیم که از نظر احساسی، یا حداقل از نظر اخلاقی، به نوعی سازگار هستند. و او نبود.»

مشتاق کشف این موضوع است که «P.L. تراورز بسیار شیفته اسطوره بود و در تمام زندگی خود جست و جوگر بود. در فیلم

تامپسون یک اقدام متعادل کننده عاطفی برای رقابت با دودکشی که روی لبه پشت بام می رقصد، دوگانگی احساسی P.L. تراورس، ملیله‌ای از تفاوت‌های ظریف خلق می‌کند که شادی‌های پنهان دوران کودکی، اشتیاق هوس‌انگیز عشق به پدرش، و محافظت پدرانه‌ای که قلب را می‌دزدد را به تصویر می‌کشد. اما تامپسون خشن، ترسناک و دلسوز در یک لحظه، جادویی است.

#

8/11/2013