این کار را به اما تامپسون نویسنده فیلمنامه بسپارید تا یک قطعه دوره ای دیگر را ارائه کند که نقش اصلی زن قوی را با صدایی به همان اندازه قدرتمند زن در طول فیلم به نمایش بگذارد. سپس این فیلمنامه محکم را در دستان کارگردان ریچارد لاکستون قرار دهید، فیلم را در طراحی تولید زیبا و همه جانبه و ارزش های تولیدی بالا قرار دهید و ما به لندن قرن نوزدهم و دنیای افی گری منتقل می شویم.

یک داستان واقعی شناخته شده از سرکوب جنسی، بدون ذکر رسوایی اجتماعی، یوفمیا 'افی' گری یک دختر جوان اسکاتلندی بود که در سال 1848 با منتقد هنری برجسته آن روز، جان راسکین ازدواج کرد. راسکین، 29 ساله تا افی باکره 19 ساله، چیزی جز یک شوهر دوست داشتنی بود و در طول قرن ها بحث ها و بحث های زیادی در مورد اینکه چرا او هرگز به عنوان شوهری مناسب به نظر نمی رسید 'به این مناسبت برسد' وجود داشته است. افی انتقال عروس او به خانه خانواده راسکین از همان ابتدا برای افی و ازدواجی که تا حد زیادی به دلیل رابطه 'پسر مامان' بین مارگارت راسکین و پسر جان، تبدیل به یک ازدواج محکوم به فنا می شد، مشکل ساز بود.

در حالی که فیلمنامه تامپسون هرگز به بسیاری از بررسی‌های عمومی مستند و کنایه‌ها درباره این زوج نمی‌پردازد، او عمیقاً به جان و خانواده راسکین می‌پردازد تا پایه‌ای قوی برای قوس عاطفی افی فراهم کند، آنقدر که فرد تحت تأثیر قرار می‌گیرد، متاثر می‌شود و تشویق برای افی هنگامی که او عاشق جان اورت میلیز، هنرمند جدید در حال ظهور می شود، در حالی که دکتر برای اقامت درمانی در اسکاتلند (برای دور کردن افی از مادرشوهرش) تجویز کرده بود. در حالی که قرار است این سفر به نفع افی باشد و امیدواریم وسیله ای برای نجات ازدواج او باشد، اما راسکین میله را با خود همراه می کند و با توجه به اینکه علاقه ای به همسرش ندارد، از میلیس می خواهد که با افی وقت بگذراند. . آن لحظات عاشقانه منجر به عشق عمیقی می شود که به عنوان انگیزه ای برای افی عمل می کند تا ازدواجش را به دلیل ناتوانی راسکین لغو کند. (از این فیلم حذف شده است، داستان پس از انصراف افی، زمانی که او با میله ازدواج کرد و یک ازدواج بسیار طولانی، بسیار شاد و بسیار دوست داشتنی داشت.)

اگرچه تا حدودی از مستندات تاریخی واقعی زندگی افی و ماهیت 'رسوایی' وجود او کمرنگ شده است، اما ناگفته نماند که ناکارآمدی کامل و مطلق خانواده راسکین، و به لطف فیلمنامه تامپسون از یک زمین بازی روانی-جنسی دوری می کند. ، کارگردانی لاکستون و بازی خیره کننده داکوتا فانینگ در نقش افی گری، فیلم با مضامین طرفدار فمینیسم اوج می گیرد. با این حال، تصمیم تامپسون برای ساختن داستان از دریچه‌ی پرمحتوای قرن نوزدهم در مقابل حساسیت قرن بیست و یکم و ماهیت آینده‌اندیشانه خود افی گری، مشکوک است.

جیمز مریفیلد، طراح تولید، که ما را با کارهای بی‌نقص دوره‌ای در «آستن‌لند» شگفت‌زده کرد، در اینجا این کار را تا حد زیادی انجام می‌دهد. طراحی تولید غنی است و در مورد خانه راسکین، سنگینی دنیای قدیمی بارهای پول و اسرار پنهان را نشان می دهد. مکمل کار مریفیلد، فیلمبردار اندرو دان است. دان، کهنه‌کار زیبایی دوره در فیلم‌هایی مانند «خانم پاتر»، «خانم. Henderson Presents' و 'Gosford Park' به زیبایی پهنای باند تونال بصری را نه تنها با کادربندی، بلکه با نورپردازی تنظیم می کند، به ویژه با خانه راسکین که در آن او یک تجربه حسی ایجاد می کند که گویی در یک مخمل نخی سنگین پیچیده شده است. تضاد خیره کننده نمای بیرونی دریاچه های اسکاتلند و سومین اکشن فیلم است که در کلبه ای روستایی و در عین حال صمیمی «مانند مرد آرام» اتفاق می افتد. با استفاده گسترده از نور شمع و سایه در صحنه‌های کلبه، همراه با تفریحات نفیس غرق در باران در میان مادر طبیعت، تصاویر دان به خوبی صحبت می‌کنند و در عین حال بی‌سر و صدا هیپنوتیزم می‌شوند.

لنز دیدن در دریاچه های اسکاتلند همراه با سرما و باران استعاره احساسی کاملی از زندگی سرد و خالی افی با جان است. با این حال، خورشید و رنگ‌های طلایی پر جنب و جوش و چمنزارهای سبز کاملاً متضاد با نزدیک‌تر شدن افی و میلا و حضور راسکین در ادینبورگ است. داستان سرایی سینمایی خیره کننده است. به طور مشابه، طرح مریفیلد از کلبه با گوشه‌های صمیمی در کنار هم برای افی و میله با ماهی سرد مغرور راسکین در سراسر اتاق، فصلی را روایت می‌کند.

با شروع داکوتا فانینگ، اجراها بسیار قوی هستند. فن کردن ناخن افی را به سه راهی می‌کشد. فانینگ با پوشیدن قلبش روی آستین و احساساتش در چشمانش، پیاده روی روشمند ضمنی پوسته تخم مرغ را اجرا می کند که قانع کننده است.

اما تامپسون با انجام وظیفه مضاعف به عنوان فیلمنامه نویس و بازیگر، نقش لیدی ایستلیک را به وضوح برای خودش نوشته است و نقش آن را کاملاً اِما انجام داده است. لیدیشیپ او به‌عنوان یکی از زنان حامی با نگاهی فمینیستی بالغ عمل می‌کند که به افی جوان مشاوره و راهنمایی می‌دهد. تامپسون به عنوان ایست لیک، سبکی دل در نگرش و لباس به ارمغان می آورد. در طرف مقابل لیدی ایست لیک مارگارت راسکین قرار دارد که به لطف اجرای جولی والترز بسیار خوشمزه است. از مشهورترین نقش والترز در نقش مولی ویزلی در فرانچایز «هری پاتر» قلب و لذت ببرید و در یک تملک رگه‌آمیز خشن به مارگارت راسکین دست پیدا کنید.

بهبود عملکرد والترز حتی بیشتر از آن، عملکرد گرگ وایز در نقش پسر مامان ساده لوح، جان راسکین است. در حالی که وایز (که در زندگی واقعی با اما تامپسون ازدواج کرده است) عملاً به عنوان راسکین متنفر است، ناراحت کننده این است که او حدود 20 سال از راسکین در زمان ازدواجش با افی بزرگتر است. در حالی که فقدان شیمی بین شخصیت افی و راسکین ضروری است، تأثیر انتخاب بازیگری بسیار مسن‌تر از حد نیاز در نقش، نگران‌کننده است، به‌ویژه وقتی در پرتو آداب و رسوم قرن نوزدهم به آن نگاه کنیم. اینها افراد و رویدادهایی واقعی هستند که به تصویر کشیده می شوند و انتخاب وایز حقیقت را بی اعتبار می کند.

در جایی که وایز به دلیل پخش نادرست سنی اش کوتاهی می کند، تام استوریج در نقش اورت میلیز شیفته و جذاب می شود. استوریج با یک بلاتکلیفی خجالتی پسرانه که به عشقی عمیق تبدیل می‌شود، احساسات را از طریق چشمانش و حرکات ظریف آزمایشی نشان می‌دهد و ظرافت احساسی را به رابطه بین میله و افی می‌دهد.

کمئوهای افسانه‌ای به شکل درک ژاکوبی به‌عنوان وکیل تراورز توئیس و کلودیا کاردیناله در نقش یک ویکنتس ایتالیایی که با افی دوست می‌شود و در روزهای آزاد و وحشی در ایتالیا به عنوان پیشوای او خدمت می‌کند، خیره می‌شود.

متأسفانه، به لطف کشمکش های حقوقی بر سر «اصالت» فیلمنامه، EFFIE GRAY در چند سال گذشته کنار گذاشته شده است. فیلمی زیبا ساخته شده با سکون و غم انگیزی همراه با لحظات طنز و فریم پایانی که مظهر شادی و اشتیاق امیدوارکننده است، افی گری با قلب صحبت می کند و ادای احترام ملایمی به زنی می کند که زندگی اش را می بینیم.

به کارگردانی ریچارد لاکستون
نوشته اما تامپسون

بازیگران: داکوتا فانینگ، اما تامپسون، تام استوریج، جولی والترز، گرگ وایز