نویسنده: دبی لین الیاس

وقتی سبکی بی‌مدل، ستاره‌های سینمای معاصر، مجموعه‌های تکنیکالر بسیار پرشور، لباس‌ها و موها، دکورهای سبک رترو، یک مرد برجسته و باهوش، بانوی اصلی دوست‌داشتنی و فیلم‌نامه‌ای کم‌به‌روز که شبیه آن کلاسیک باشد، چه چیزی به دست می‌آید. وسیله نقلیه روز راک هادسون-دوریس، 'Pillow Talk'؟ کمدی رمانتیک جدید و فوق‌العاده «پایین با عشق» را امتحان کنید.

«پایین با عشق» که از 16 می در سینماهای سراسر کشور اکران می‌شود، داستان باربارا نواک، زن جوان مجردی است که در حال حاضر به لطف کتابی که او به نام «پایین عشق» نوشته است، بر تاج شهرت و ثروت سوار شده است. برای اینکه زنان در زندگی حرفه ای خود موفق باشند، باید تمام افکار عاشق شدن را کنار بگذارند. (هی، این ممکن است در سال 1962 تنظیم شود و امروز کاملاً 'p.c' نباشد، اما دختران، متوقف شوید و به آن فکر کنید - وقتی عشق درست است، کار اشتباه است - وقتی شغل درست است، عشق اشتباه است. در واقع دو با هم ترکیب می شوند؟ فقط ممکن است چیزی در این نظریه وجود داشته باشد!)

به عنوان یک لطف به سردبیر باربارا، پیتر مک مانوس، ناشر مجله مردانه 'دانستن'، موافقت می کند که یک داستان روی جلد درباره باربارا، زندگی و کتابش بسازد، و این تکلیف را به یکی، کاچر بلاک، روزنامه نگار ستاره و مرد خانم می دهد. معمولی متأسفانه، کاچر در حال گرفتن چیزهای بسیار دیگری است (به شکل یک لیوان ساعت، دو پا، دو بازو، دو .... می‌دانید منظورم چیست) تا وقت بگذارد و با باربارا برای داستان مصاحبه کند. با افزایش محبوبیت باربارا و کتاب (بدون داستان روی جلد کاچر)، او در نهایت به تلویزیون ملی می رسد و در یک چرخش کوچک شیرین، کاچر را برای زن زنی که هست، افشا می کند. طبیعتاً قرار نیست کاچر را احمق کنند و بگذارند یک زن حرف آخر را بزند و بنابراین، نقشه ای می اندیشد تا باربارا را جلب کند و او و اعتقاداتش را به عنوان یک دسته تخت نشان دهد و او را عاشق خود کند. اوه بله، و او خود را به عنوان یک ثروتمند تگزاسی در می آورد. (آیا رکس استتسون زنگ هر یک از شما متعصبان فیلم را در آنجا به صدا در می آورد؟) اما وقتی باربارا تبدیل به یک متجاوز جنسی می شود (آیا ممکن است ربطی به زندگی گرسنگی جنسی خودش داشته باشد، زیرا مردان از خوابیدن با او امتناع می کنند. بازپرداخت برای او که به همسران و دوست دخترانش می‌گوید که مردانشان را تحمل کنند... هومم!)، به دنبال کاچر گنگ هو می‌رود، که - تعجب، تعجب - او را تحمل می‌کند.

رنه زلوگر که هنوز بر امواج موفقیت خود 'شیکاگو' سوار است، اگرچه تصویر کامل معصومیت دوریس دی نیست، در نقش باربارا لذت بخش است. دیوید هاید پیرس به راحتی در نقش دوست صمیمی مرد در نقش مک مانوس ناشر کاچر نقش می بندد و به جرأت می توان گفت آنقدر یادآور تونی رندال در همان نقش در اواخر دهه 50 و 60 است که می توان روی پرده قسم خورد که رندال است. . اما صبر کنید، تونی رندال است که در نقش تئودور بنر ظاهر می شود. دیگه یه آدم چی میتونه بخواد؟ خوب، من به شما می گویم - یوان مک گرگور در نقش کاچر بلاک. بعد از نوبت او در «مولن روژ!» و اکنون اینجا، هیچ شکی در مورد آن وجود ندارد - او مرد ترکیبی راک-هادسون-کری گرانت برای قرن بیست و یکم است. جذاب، پیچیده، سکسی - و او هم می تواند آواز بخواند! به سادگی غیر قابل مقاومت

کارگردان پیتون رید، که تنها تلاش دیگرش روی پرده بزرگ «بیرون بیاور» بود، موفقیت سال 2000 با بازی کرستن دانست و الیزا دوشکو، غیرممکن‌ها را با متعادل کردن کمدی رمانتیک با ترکیبی زیبا از پارودی و طنز به پایان رساند. با برخی از نمایشگرهای فنی خیره کننده، از جمله فیلمسازی سبک یکپارچهسازی با سیستمعامل راس هانتر، کامل با صفحه نمایش های تقسیم شده، طرح ریزی از پشت و تصاویر با کشیدن انگشت، بدون خسته کننده، خسته کننده یا بیش از حد یکپارچهسازی با سیستمعامل.

برای چنین فیلمی ضروری است، تیم نویسندگی ایو آهلرت و دنیس دریک، یکی از هوشمندانه‌ترین و شوخ‌ترین فیلم‌نامه‌هایی را ارائه می‌کنند که در چند وقت اخیر ساخته شده است. و در حالی که احتمالاً همه فکر می کنید می دانید فیلم چگونه به پایان می رسد، دوباره فکر کنید. یک چرخش ظریف و غافلگیرکننده در آخرین پرده، فیلم را تازه نگه می‌دارد و در عین حال کل نبرد تنومند زن و مرد بین دو جنس را در سال 1962 حفظ می‌کند.

اما، اگر بدون هیچ دلیل دیگری، این فیلم را به دلیل سبک دقیق و مجموعه‌های آب نبات رنگی چشم نوازش ببینید - یک رویای تکنیکال به لطف طراح تولید اندرو لاوز و تنها با استعدادهای فیلمبردار جف کروننولث و پیشرفت دستی. در دست رژه مد ارائه شده توسط طراح لباس دانیل اورلاندی است. برای لباس‌های سبک وینتیج و لباس‌های مد روز کاملاً قابل استفاده است. و اگر به این فکر می کنید که آیا دو ستاره جدید سینمای ما برای یک دوئت در اینجا با هم متحد می شوند یا خیر، باید بگوییم - به لطف درخواست های ایوان مک گرگور از تهیه کنندگان (و حس خوب آنها برای گوش دادن). هی چی بگم شما نمی توانید برای 'پایین با عشق!'