چگونه کسی می تواند از یک فیلم کوین کاستنر بگذرد که شخصیت جریکو استوارت او مانند ترکیبی از فیلم 'Mr. بروکس» و «3 روز برای کشتن»؟ سپس رایان رینولدز، گری اولدمن، گال گدوت و تامی لی جونز را با فیلمنامه‌ای از دیوید وایزبرگ و داگلاس کوک و کارگردانی آریل ورومن که آخرین بار «مرد یخی» را برای ما به ارمغان آورد، بیاندازید. خیلی ساده، شما نمی توانید. CRIMINAL که برداشتی منحصر به فرد از یک تریلر جاسوسی سیا با چرخشی فرانکستونی است، یک هجوم آدرنالین با اکتان بالا، با فناوری سخت، با پیامدهای اجتماعی و اخلاقی است که برای بحث آماده است.

رایان رینولدز، بیل پوپ، مامور مخفی سیا است. پاپ با ردیابی یک مخبر معروف به 'هلندی' که به ابزاری برای در اختیار گرفتن تسلیحات فرماندهی مرکزی ارتش ایالات متحده دست یافته است، در اواسط عملیات کشته می شود. مشکل این است که هیچ کس نمی داند که پاپ قرار بود با هلندی کجا ملاقات کند و دقیقاً تحقیقات او تا چه اندازه در تاریک وب انجام شد، چیزی که رئیس سیا لندن، کواکر ولز، همیشه ده قدم عقب تر و کاملاً شیدایی (مردی که باید دچار یک بیماری باشد، عصبانی می شود. سکته مغزی در هر دقیقه با عصبانیت و ضربات خش خش که او پرتاب می کند). اما ممکن است راهی برای یادگیری تمام آنچه پوپ می دانست وجود داشته باشد.

دکتر فرانک، جراح مغز و اعصاب، روی علم پزشکی پیشرفته کار کرده است که سیناپس‌ها را از مغز یک مرد می‌گیرد و آن‌ها را به مغز دیگری مرتبط می‌کند، بنابراین تمام خاطرات را منتقل می‌کند. (به نظر می رسد ژاپن قبلاً این روش را روی انسان آزمایش کرده است در حالی که فرانک فقط با موش های آزمایشگاهی کار می کرده است). برای فرانک، موضوع باید دارای مشخصات خاصی باشد. جریکو استوارت، یک محکوم محکوم به اعدام جامعه‌گرا که در کودکی دچار آسیب مغزی شد و هیچ احساسی برای او باقی نگذاشت، وارد شوید. او کاندیدای ایده آل است.

فرانکز با پرواز فرانک، تیمش و یک بیمارستان سیار به لندن، عمل جراحی را تکمیل می کند. با این حال، ولز به جای زمان دادن به سیناپس ها برای شروع شلیک، نتایج فوری می خواهد. وقتی جریکو هیچ ارتباط فوری یا «خاطره‌ای» از بیل پوپ یا هلندی ندارد، ولز فریاد می‌زند، فریاد می‌زند و جریکو - و فرانکس - را تهدید می‌کند، همانطور که در چشم ولز، بدون خاطرات پوپ، جراحی شکست خورد. او دستور کشتن جریکو را می دهد. فرانکز با درک اینکه جریکو درد دارد و همچنان به موفقیت جراحی امیدوار است، قرصی به جریکو می‌دهد تا به بهبودی او کمک کند، که به وضوح انجام می‌شود، زیرا جریکو به زودی از تکنیک‌های مخفیانه پوپ برای فرار از ولز و فرار از دستگیری استفاده می‌کند.

جریکو در تلاش برای مقابله با غرایز خود جریکو و خاطرات و غرایز پاپ، خود را در خانه پوپ می بیند، وارد خانه می شود (اگرچه از نظر فنی نه آنگونه که کد امنیتی را به خاطر می آورد)، آماده تجاوز به بیوه پوپ است، اما می بیند که نمی تواند به او آسیب برساند. او یا دخترش اما

زمانی که جریکو شروع به جذب خاطرات پوپ و تمام اطلاعات مربوط به مرد هلندی می کند، اقدام تشدید می شود. اما این فقط خاطرات بصری نیست که جریکو اکنون تجربه می‌کند، بلکه احساسات خانواده و عشق، خانواده پوپ است که جریکو اکنون آن‌ها را احساس می‌کند، در آغوش می‌گیرد و می‌خواهد به عنوان زندگی‌اش. اما یک گرفتاری وجود دارد. دکتر فرانک معتقد است که اتصال سیناپسی در عرض چند ساعت به پایان می رسد. و یک نفر به جز ولز هست که دنبال جریکو و هلندی می‌رود، کسی که می‌خواهد جریکو بمیرد.

کاستنر جذاب است و هم شدت و هم سردرگمی مردی را که با کشمکش درونی ذهن بر سر ذهن مبارزه می کند، به تصویر می کشد. دگرگونی احساسی که می بینیم شکل می گیرد، مانند ظرافت های فیزیکی که کاستنر به جریکو القا می کند، تاثیرگذار و طنین انداز است. ما نه تنها وضعیت موجود، بلکه ساعت داخلی جریکو را احساس می‌کنیم، بی‌اطلاع از اینکه تا چه زمانی ممکن است به «احساس» ادامه دهد.

علاقه مندان به نوستالژی از دیدن گری اولدمن، کاستنر و تامی لی جونز در یک اسکناس برای اولین بار پس از 'JFK' هیجان زده خواهند شد. اولدمن با اجرای خود فریاد می زند، زیرا ولز در واقع تسکین کمدی زیادی را با برداشتی دیوانه کننده و دیوانه کننده از کواکر ولز ارائه می دهد. به عنوان دکتر فرانک، جونز با آسیب‌پذیری که طراوت‌بخش و انسانی است، با تیپ بازی می‌کند.

رایان رینولدز را نباید نادیده گرفت. اگرچه رینولدز فقط در 15-20 دقیقه اول فیلم روی پرده می رود و سپس از طریق فلاش بک دیده می شود، اما رینولدز مقدمه ما برای داستان است. او هم به عنوان یک مرد خانواده در تماس تلفنی با همسرش و هم به عنوان یک جاسوس فوق العاده، ما را به سفر خود در لندن می برد و از کسانی که دنبال خود هستند فرار می کند، در حالی که سعی می کند به هلندی برسد. یکی از قوی‌ترین سکانس‌های کارگردان ورومن، این چیدمان و بازی موش و گربه رینولدز است.

یک بار دیگر مایکل پیت ناشناخته که در نقش هلندی مسحور می شود، به این ترکیب ملحق می شود. و با یک نگاه به یک زن شگفت‌انگیز، گال گدوت، در نقش جیل پوپ، خواهید دید که چرا او در بخت آزمایی بازیگران به‌عنوان «زن شگفت‌انگیز» مورد انتظار برنده شد. او یک تمایلات جنسی و گرمای زمینی را تراوش می کند که دعوت کننده است. برخی از صحنه‌های کلیدی بین کاستنر و گدوت به قدری غلیظ هستند که می‌توانید آن را با چاقو ببرید. لازم به ذکر است که همانطور که در چند سال گذشته در بسیاری از فیلم‌ها با کاستنر دیده‌ایم، شیمی او با بازیگران کودک فوق‌العاده است و در اینجا تفاوتی با لارا دکارو در نقش اما ندارد. و در نقش مامور سیا پیت گرینسلیوز مراقب اسکات ادکینز باشید. نقشی نسبتاً آرام و فشرده برای ادکینز، با توجه به اینکه او به خاطر فیلم‌های اکشن کاری‌اش شناخته می‌شود، با این وجود، او مکمل خوبی برای بازیگران است.

ویزبرگ و کوک نویسندگان (که وسیله نقلیه تامی لی جونز «خطر مضاعف» را نوشته اند، تحت تأثیر آثار آینده پژوه ری کورزویل، با اشاره به «فرانکنشتاین» مری شلی در مفهوم سازی آن، قدمی فراتر می گذارند. ویزبرگ و کوک به لطف تحقیقات گسترده در مورد علمی که امروزه نه تنها در زمینه هوش مصنوعی، بلکه در جراحی مغز و اعصاب و انتقال حافظه انجام می‌شود، فیلم و مخاطب را به لبه اکتشافات علمی می‌رسانند و در عین حال پیامدهای بالقوه کشمکش درونی انسان را به نمایش می‌گذارند. ذهن، در حالی که داستان - و جریکو - را در انسانیت پایه گذاری می کند.

با تشکر از آریل ورومن به خاطر توجه او به جزئیات، به ویژه با علم آینده نگر فیلم، و به ویژه، روش جراحی. یک سالن و تجهیزات جراحی واقعی که برای روشی مانند روشی که انجام می‌شود به همراه یک جراح مغز و اعصاب به عنوان مشاور استفاده می‌شود، لحظاتی از سوزن‌ها و سوزن‌های لبه صندلی شما را فراهم می‌کند. انبوهی از صحنه‌های تعقیب و گریز - و خشونت‌های خونین - از طریق مجموعه‌های بزرگ در سرتاسر لندنی با ظاهری کمتر آشنا اتفاق می‌افتد، چیزی که ورومن در آن برتری می‌یابد، اکشن‌های متقاطع و لنزهای تیز دستی دانا گونزالس با ویرایش سریع‌تر دنی رافیک بین دنیای واقعی/اکشن. /فیدهای دوربین مداربسته/خاطرات جریکو، به گرامر بصری رنگ و بافت می بخشد.

برجسته ترازهای بصری با انفجارهای بیرونی، دیوانگی و هرج و مرج است که منعکس کننده انفجارهای آتشین و دیوانگی در ذهن جریکو است. ورومن به لطف ساختار بصری، کار فوق‌العاده‌ای در غوطه‌ور شدن مخاطب در ذهنیت جریکو انجام می‌دهد. در مقابله با اشباع و شدت امروز، فلاش بک های ملایم و غرق در آفتاب دنیای بیل پوپ است که در زوایای مختلف و درجات مختلف تاری به صورت کج شروع می شوند، اما با تلفیق خاطرات در جریکو واضح تر و واضح تر می شوند. چند مونتاژ زیبا که به عنوان خلاصه ای از خاطرات عمل می کنند. طراحی تولید جان هنسون که در حین برخورد جهان، التقاطی و گویا است، جلوه‌های بصری را تکمیل می‌کند.

آیا لحظات سردرگمی وجود دارد؟ کاملا. و در حالی که این امر معمولاً از فیلم کم می کند، در اینجا به نفع خود و ذهن جریکو استوارت است.

به کارگردانی آریل ورومن
نوشته داگلاس کوک و دیوید وایزبرگ

بازیگران: کوین کاستنر، تامی لی جونز، رایان رینولدز، گری اولدمن، گال گدوت