نویسنده: دبی لین الیاس

هنگامی که پس از پخش تیتراژ پایانی برای COUNTRY STRONG، اتاق نمایش را ترک کردم، ذهنم مشغول پخش متن ترانه «من کشور بودم، زمانی که کشور خوب نبود» را می‌نواخت. و تنها چیزی که می‌توانستم فکر کنم این بود که اگر ستاره‌های واقعی «کشور» که به خود احترام می‌گذارند شاهد چیزهایی بودند که من به تازگی دیده بودم و شنیده بودم، آنها فقط می‌توانستند به یک چیز فکر کنند - اگر COUNTRY STRONG «کشور» است، پس هنوز هم جالب نیست. و اگر این فیلم در مورد قدرت درونی و غلبه بر دل شکستگی ها/فاجعه ای باشد که جهان با موسیقی کانتری و جامعه کانتری پیوند خورده است، COUNTRY STRONG به شدت اثر خود را از دست می دهد. چیزی که من را برای نوشتن آزار می دهد، زیرا نه تنها اولین فیلم نویسنده/کارگردان شانا فسته - 'The Greatest' را تحسین می کنم - بلکه مدت هاست که از تیم مک گرو و گوئینت پالترو قدردانی کرده ام. با این حال، در سمت بالا، پالترو و مک‌گرو به طور جداگانه اجراهای محکمی انجام می‌دهند که توسط یک چرخش خیره‌کننده از گرت هدلاند تقویت می‌شود.

کلی کانتر مظهر یک ستاره کانتری است. در فرهنگ لغت زیر 'ستاره کشور' نگاه کنید و بدون شک عکس او را خواهید یافت. موهای درشت، صدای درشت، لباس های پر زرق و برق پولک دار، گرمی بر گرمی، پلاتین بر پلاتین رکورد، لشکر هواداران وفادار و فاجعه و درد شخصی که خوراک رسانه ای شده است. کلی که انگار از صفحه ای از اخبار امروز خارج شده باشد، تقریباً یک سال است که پس از حادثه ای که در طی کنسرتی در دالاس از یک صحنه به ارتفاع 10 فوتی سقوط کرد، در دوره بازپروری به سر می برد. متأسفانه او در آن زمان 5 ماه و نیم باردار بود و بچه اش را از دست داد. با احساس همدردی با او، قلب فرد شروع به درد می کند، با این باور که این فقدان ویرانگر چیزی است که او را به مشروب خوردن و جستجوی کمک سوق داده است. اما معلوم شد که اینطور نیست زیرا در نهایت متوجه شدیم که او در حین اجرا دارای سطح الکل خون 0.19 بوده و مستی خود او بوده که باعث این حادثه شده است. با این وجود، او در دوره توانبخشی بوده است، قوی‌تر شده، اما نیازمندتر شده است، نه اینکه به نزدیک شدن با «حامی» خود Beau که خود خواننده و ترانه سرای آینده کانتری است نزدیک‌تر شده است.

و در حالی که کلی شفا می‌یابد، مدیر او جیمز در حال غوطه‌ور شدن است تا گاو پول نقد خود را به صحنه بازگرداند و به تور بازگرداند. اما این چیست؟ جیمز فقط مدیر کلی نیست. او شوهرش است با توجه به بی‌تفاوتی ظاهراً او نسبت به او وقتی می‌آید تا او را یک ماه قبل از تاریخ انتشار برنامه‌ریزی‌شده‌اش از بازتوانی جمع‌آوری کند، هرگز مشکوک نیست. (و همه ما می دانیم که چه اتفاقی می افتد وقتی مردم زودتر از موعد بازتوانی را ترک می کنند، نه؟) با اکراه، کلی موافقت می کند که ترک کند و به تور برگردد، اما با یک شرط - او Beau را به عنوان افتتاحیه خود می خواهد. جیمز، با این حال، شرط دیگری دارد: او می‌خواهد یک چیز جوان به نام چیلز استانتون در افتتاحیه باشد. چیلز که ادعا می شود ملکه زیبایی سابق است و تبدیل به خواننده کانتری شده است، صدا (و قیافه) را دارد، اما یک مورد شدید ترس از صحنه باعث می شود حتی جیمز هم نتواند خواسته کلی را نادیده بگیرد. بنابراین، او هم شیلی و هم بو را به تور می کشاند.

در حالی که آنها برای اولین کنسرت بزرگ خود آماده می شوند، کلی در حال خوردن قرص ها و نوشیدن ودکا است، نگران این است که Beau را به عنوان اسباب بازی پسر خود نگه دارد، اما می خواهد به جیمز به عنوان مدیر و شوهر بچسبد، در حالی که جیمز بیشتر نگران شیلی کوچک زیبا و خوب بودن است. بلیت فروشی هستند. ناگفته نماند که فاجعه‌ای رخ می‌دهد که بیو ثابت شده است - کلی نباید مرکز بازپروری را ترک می‌کرد - و تور بازگشت او قبل از اینکه کلی بتواند حتی یک آهنگ بخواند شروع به غرق شدن می‌کند. آیا کلی می تواند همه چیز را جمع و جور کند و برای نمایش دالاس خود به COUNTRY STRONG برگردد؟ آیا جیمز عاشق شیلی می شود یا دوباره عاشق کلی می شود؟ آیا کلی بیشتر به Beau تکیه خواهد کرد؟ آیا شیلی نمایش را خواهد دزدید؟

همه ما می دانیم که گوئینت پالترو می تواند آواز بخواند. ما او را در 'Duets' با اجرای به یاد ماندنی 'Cruisin' با هوی لوئیس شنیدیم. جادویی بود اما آیا او می تواند کشور آواز بخواند؟ شرط می‌بندید و به خاطر استعداد او در خوانندگی است که فیلمنامه باید بیشتر آواز می‌خواند و کمتر مست می‌کرد، زیرا دومی – هرچند خوب انجام شده بود – خیلی زود پیر می‌شود. همانطور که کلی، وقتی پالترو می خواند، می درخشد. وقتی بازیگری می کند، خاطره انگیز است. اما این را در کنار این فیلم خاص قرار دهید و همه چیز فراموش شدنی است، که مایه شرمساری است زیرا او این آسیب پذیری و معصومیت بزرگ را برای شخصیت به ارمغان می آورد، که هر دو در برخی دیالوگ های هوکی، داستان سرایی ناهموار و تداوم و تدوین فیلمنامه بسیار بد غرق می شوند.

من مدت زیادی از تیم مک گرو به عنوان هنرمند ضبط و مجری و بازیگر طرفدار هستم. به عنوان جیمز، او قلب خود را در آستین خود می پوشاند و به این تاجر بیهوده عمق کمی بیشتر از آنچه در شخصیت انتظار می رود می دهد. متأسفانه، این احساس بسیار نادر است و وقتی قابل مشاهده باشد، برای ایجاد ارتباط معنادار با پالترو از بهترین مزیت استفاده نمی شود، بنابراین از دو اجرای خوب بیشتر می کاهد.

لیتون میستر به عنوان چیلز استانتون، نه تنها یک باربی روستایی، بلکه یک باربی کشوری آزار دهنده است. شما با او ارتباط برقرار می کنید، اما او را دوست ندارید. با این حال، برجسته واقعی گرت هدلاند است. او قلب شما و فیلم را در نقش بیو می دزدد. مردانه، بیش از اندکی صداقت، نه تنها می تواند آواز بخواند، بلکه دارای لایه هایی از احساسات است که نه تنها با هر یک از اصول دیگر، بلکه با موسیقی ترکیب می شود. و صدای او ... فقط بگوییم، من بدم نمی آید آلبومی از او در آینده نزدیک داشته باشم. اگر یک جنبه به یاد ماندنی واقعا شگفت انگیز از COUNTRY STRONG وجود داشته باشد، آن گرت هدلاند است.

به نویسندگی و کارگردانی شانا فسته، با توجه به عالی بودن شخصیت‌سازی و بافت پیوندی عاطفی اولین فیلمش، 'The Greatest'، من متعجبم که COUNTRY STRONG در بسیاری از زمینه‌ها کوتاهی می‌کند. موضوعی که جاذبه‌های احساسی و دراماتیکی را در وازو ایجاد کرده است، دیالوگ‌ها کوتاه می‌آیند و شخصیت‌ها، اما برای Beau، بیش از حد یک بعدی هستند و نه تنها با یکدیگر و مخاطب ارتباط ندارند. برای هر شخصیت به عنوان خود داستان، سطحی عمیق وجود دارد، زیرا فاقد کامل بودن است و حفره هایی در روابط و داستان های پس زمینه وجود دارد. حتی ناامیدکننده‌تر پایانی است که من آن را فاش نمی‌کنم، اما کافی است بگویم، در نقطه‌ای بود که فیلم باید در آن به پایان می‌رسید و اگر این کار انجام می‌شد، با شکوه و پرانرژی بود و ماهیت این اصطلاح را به تصویر می‌کشید. کشور قوی». اما به هر دلیلی، فسته تصمیم گرفت به رفتن و رفتن ادامه دهد و هر مثبتی را سریعتر از یک شعر کر بد از بین ببرد.

با توجه به پایان‌بندی و بسیاری دیگر از جلوه‌های بصری آشکار «WTF»، باید از سردبیران کارول لیتلتون و کانر اونیل سؤال کنم، که با توجه به برتری مداوم آثار قبلی لیتلتون، من را آزار می‌دهد. آیا واقعاً کسی فیلم را همانطور که قطع شده بود تماشا می کرد؟ من از شمارش دفعاتی که پالترو ریمل سیاه روی صورتش می ریزد، تمام صورتش را پوشانده بود، دست کشیدم، و بعد به بالا نگاه می کند و بدون اینکه صورتش را پاک کند، مثل یک سوت تمیز است. با موهایش هم همینطور در بسیاری از صحنه‌های منفرد، باید این سوال را مطرح کرد که چه تعداد برداشت برای دستیابی به ویرایش نهایی آنچه روی صفحه می‌بینیم استفاده شده است. من هرگز ندیده‌ام که در یک آهنگ، موهای بزرگ و پوفی و ​​مجعد به حالت صاف مانند پنکیک تبدیل به پوفی و ​​کاملا مجعد شود. حیرت آور. به همین دلیل است که خداوند اسپری مو را برای مردم اختراع کرد - آن را پوفی کنید و آن را پوفی نگه دارید. آن را صاف بگیرید و صاف نگه دارید. حواس پرتی به یک عیب. خوشبختانه، جان بیلی (که اتفاقاً با تدوینگر لیتلتون ازدواج کرده است) به عنوان فیلمبردار حضور داشت و سطح یک فیلم غیرقابل توجه را بالا می برد.

جایی که Feste در انتخاب موسیقی برتری دارد. با کمک مایکل بروک و ناظر موسیقی، رندال پوستر، نه تنها چند آهنگ قابل تشخیص وجود دارد، بلکه آهنگ های جدیدی نیز وجود دارد. اجرای موزیکال توسط پالترو، میستر و هدلاند، اگرچه به نظر می رسید که تمام آهنگ های هدلاند در نیمه اول خوانده می شدند، اما سرعت آن کمتر از زمان جفت گیری یک حلزون بود.

COUNTRY STRONG مانند یک ماشین لباسشویی دراماتیک است - لباس های شسته شده به اندازه کافی از قبل خیس نشده اند و سفیدی ها با رنگ ها مخلوط می شوند که منجر به خونریزی به حالت یکنواخت می شود.

کلی کانتر – گوئینت پالترو

جیمز کانتر - تیم مک گرو

بو هاتن - گرت هدلاند

چیلز استانتون – لیتون میستر

نویسنده و کارگردان شانا فسته.