نویسنده: دبی لین الیاس

با بیش از 150 اقتباس و تخیل از آنچه که شاید مشهورترین و قطعاً اقتباس شده ترین اثر شکسپیر روی پرده است، فیلم جدید ROMEO & JULIET کارگردان کارلو کارلی، در یک کلام، استادانه است. کارلی که به درخشانی کریستال سواروسکی می‌درخشد، عظمت و شکوه شکسپیر را به ارمغان می‌آورد و داستان افسانه‌ای عشق ستارگانی را در این نسخه درخشان زنده می‌کند، چیزی کمتر از طلایی - مانند طلای اسکار.

در این تجسم جدید از Carlei، ما نه تنها از نظر بصری، بلکه از نظر احساسی عظمت و سرسبزی فراگیر داریم. نکته کلیدی این است که کارلی و جولیان فلوز، فیلمنامه نویس، داستان را 100 سال عقب می اندازند و آن را به جای پایان عصر تاریکی در فیلم دیگر، در دوران سلطنت پسران قرار می دهند تا از ساختمان های زیبا و پالت رنگی استادان بهره ببرند. از دوران سلطنت پسران.» با این تغییر زمانی و به لطف تخصص فیلمبردار، دیوید تاترسال، هر قاب شبیه به یک نقاشی به نظر می رسد، در حالی که استفاده تاترسال از نور و سایه نفس گیر است. کارلی با استقبال از احساس سینمایی که خود داستان دارد، از گستردگی بصری تجلیل می‌کند، آن حس کلاستروفوبیا را که اغلب با داستان مرتبط است حذف می‌کند و زیبایی داستان عشق را تا حد زیادی به لطف تغزلی بودن کلمات، به آسمان می‌برد. آثار بصری و امتیاز مجلل و فراگیر آبل کورزنیوسکی.

من این فرصت را داشتم که در این مصاحبه اختصاصی با کارلو کارلی صحبت کنم و در مورد توسعه چیزی که به سرعت تبدیل به تجسم مورد علاقه من از ROMEO & JULIET شد صحبت کنم.

کارلو، رومئو و ژولیت شما یکی از بزرگ‌ترین لذت‌هایی است که من از تماشای یک فیلم داشته‌ام و این نسخه مورد علاقه من از داستان کلاسیک است، و تقریباً همه آن‌ها را دیده‌ام که به شورت‌های صامت 1908 برمی‌گردند. بدون بی احترامی به آقای زفیرلی و کلاسیک 1968 او، اما pfft!

متشکرم. متشکرم. فیلمی بود که در سال 68 ساخته شد. خوبه. بسیار جسورانه بود و البته امروز کمی قدیمی به نظر می رسد.

یکی از کارهای مهمی که با این نسخه از ROMEO & JULIET انجام می دهید این است که واقعا داستان و فیلم را باز کرده و گسترش می دهید. حساسیت کلاستروفوبیک مانند چیزی که اغلب با تخیل مجدد روی صفحه و صحنه می بینیم وجود ندارد. این بسیار گسترده است. شما این کار را از طریق معماری، طراحی تولید خود انجام می دهید. من متوجه یکی از کارهایی شدم که شما از نظر بصری انجام می دهید - و نمی دانم که آیا شما و دیوید تاترسال در این مورد در هنگام طراحی بصری خود صحبت کرده اید یا خیر - اما وقتی مردم می دوند و به مکان هایی می روند، شما همه را مجبور می کنید از پله ها پایین بیایند. تنها کسی که واقعاً 'بالا' می شود، رومئو است که گویی دارد به آسمان ها می رسد. آیا همه اینها از نظر بصری توسط شما و دیوید برنامه ریزی شده بود؟

نه واقعاً، اما سبک من، هر کاری که تا به حال انجام داده‌ام - حتی فیلمی را ساختم که موفق‌ترین مینی‌سریال تا به حال در تلویزیون ایتالیا بود و هم‌اکنون در اینجا در ایالات متحده موجود است، داستان پروازی بود که عملا تمام عمرش را در سلولش گذراند و اگر به خاطر قدم زدن به کلیسا و اعتراف نبود، موفق شدم از آن یک فیلم اکشن بسازم. چگونه این کار را انجام دادم، نمی دانم. از طریق خاطراتش، وقتی بچه بود، وقتی در مزارع ذرت می دوید و چیزی که فکر می کرد شیطان بود تعقیب می کرد.من همیشه سعی می کنم راهی برای پیدا کردن یک ریتم، حس قدم زدن پیدا کنم. برای من زندگی ثابت نیست. زندگی حرکت مداوم است. برای من یکی از زیباترین داستان های عاشقانه تمام دوران استآخرین موهیکان. من آن فیلم را خیلی دوست دارم زیرا به نظر من ژانری را که به نظر من به گونه ای که تاریخ آن مدون شده بود، دوباره اختراع و مدرن کرد. وقتی فیلمنامه [رومئو و ژولیت] را خواندم، فکر کردم، «باشه. در اینجا همه چیزهایی وجود دارد که از نظر احساسات به آن نیاز داریم. حالا چطور میتونم تماشایی کنم؟ چگونه می توان آن را از نظر بصری جذاب کرد و کاملاً قادر به جذب ذائقه جوانان است. جوانان، شما به آنها ROMEO & JULIET می گویید و آنها در مورد چیزی بسیار ساکن یا خفه کننده فکر می کنند. آنها حتی نمی دانند چیستتئاتر شاهکار بی بی سیاست، اما آنها بلافاصله در مورد چیزی مانند آن فکر می کنند. برای من،ساختن فیلمی که مردم بتوانند از لحاظ بصری و احساسی از آن لذت ببرند، بسیار مهم بود.

برخی از دغدغه های بصری شما چه بود؟ شما دیوید تاترسال را به عنوان فیلمبردار خود انتخاب کردید که یکی از بهترین هاست.

او یکی از بهترین هاست. چون می دانستم باید فیلم را به صورت دیجیتالی فیلمبرداری کنم، می خواستم به یکی از بهترین های سینمای دیجیتال بروم. آخرین سه گانه ازجنگ ستارگان، آنها با دوربین های کوچک سونی شروع کردند و کم کم تکامل یافتند، اما دیوید آنجا بود تا شاهد و کمک به تکامل سینمای دیجیتال باشد.از نقطه نظر فنی، من کسی را می خواستم که بداند ما چه کار می کنیم. از نقطه نظر زیبایی شناسی، با توجه به انتخابم برای فیلمبرداری فیلم در دوران سلطنت پسران، می خواستم کسی که بتواند آن رنگ ها را به تصویر بکشد، آن را زنده کند.. در غیر این صورت، اگر کسی را نداشته باشید که چگونه آن رنگ‌ها را زنده کند، همه آن نقاشی‌ها تقریباً مانند حضور دائمی در فیلم نیستند. به طور عجیبی، و شنیدن این برای شما بسیار خنده دار خواهد بود، فیلمی به ناممسابقه سرعتتوسط برادران واچوفسکی توجه من را به خود جلب کرد: «اوه خدای من! من هرگز رنگ‌ها را اینقدر زنده و واقعی ندیدم!» بنابراین،مسابقه سرعتهیچ ربطی به رومئو و ژولیت ندارد، اما چیزی در آن فیلم وجود داشت که توجه من را به خود جلب کرد و باعث شد کاملاً بفهمم که دیوید مرد مناسبی برای فیلم من است.

بازی نورپردازی در این فیلم بسیار کلیدی است. من نمی‌توانم به فیلم‌های زیادی فکر کنم، در صورت وجود، که بتوانید هر نما را انتخاب کنید و می‌تواند یک عکس ثابت باشد زیرا بسیار زیباست. هنگام طراحی پالت بصری، آیا شما و دیوید استوری بورد یا لیست شات یا بحث هایی در مورد آن داشتید؟ کادربندی بسیار استعاری از احساس است.

متشکرم. من فکر می کنم کهبا ایجاد جو و تصمیم گیری در مورد نوع نوری که می خواهید شروع می شود. ما می خواستیم خیلی واقع بین باشیم. ما می خواهیم فقط از منابع نوری استفاده کنیم که کاملاً با آنچه در آن زمان در دسترس بود هماهنگ باشند. ما نمی خواستیم چیزی را مجبور کنیم. ما نمی خواستیم چیزی جعل کنیم.هنگامی که آن فضا را ایجاد کردید، سپس یک فضای سه بعدی ایجاد می کنید که در آن هر کجا که دوربین را قرار می دهید، می توانستید ماهیت آن دوره را ثبت کنید.. سپس این فقط به چشم و سلیقه شما بستگی دارد.فکر می کنم یکی از چیزهایی که بیشتر از همه دوست دارم این است که قاب کنم.من در مورد کادربندی با DOP [مدیر عکاسی/فیلمبردار] صحبت نمی کنم. من درباره نور با او بحث می کنم و معمولاً هر عکسی را خودم پیدا می کنم زیرا لذت آن همین است!من کارگردانی بسیار بصری هستم و اجازه نمی‌دهم کسی به من بگوید که چگونه فیلمم را کادربندی کنم.

کادربندی شما با این فیلم بی عیب و نقص است. یکی از صحنه هایی که خودنمایی می کند صحنه بالکن است. شما رومئو را در پرچین تاپیاری بسیار کوچک دارید و به آرامی در حال حرکت کردن و زوم کردن و گرفتن دوربین به سمت بالا هستید. نور پس‌زمینه فقط مشعل‌ها و مهتاب بالای سر خیره‌کننده است. مهیج.

ما خوش شانس بودیم زیرامکان های زیبایی پیدا کردیم. گاهی اوقات اگر گوش کنید مکان به شما دیکته می کند.مکان ها می توانند صدا داشته باشند و می توانند به شما بگویند، می توانند به شما پیشنهاد دهند که بهترین راه چیستy مثل زمانی است که کسی به شما می‌گوید: «من را از سمت چپ قاب کنید، زیرا این بهترین پروفایل من است.» یک مکان، اگر به آن نگاه کنید، بلافاصله به شما می گوید که بهترین راه برای قاب بندی آن چیست.

واقعا خوب گوش کردی! و صحبت در مورد گوش دادن. نمره. چه چیزی شما را به سمت آهنگساز Abel Korzeniowski سوق داد؟ این یک امتیاز موضوعی بسیار زیبا است. در واقع یک شخصیت برای خودش است. این واقعاً «زمان و مکان» را پر می‌کند و به سرعت کمک می‌کند و من را به یاد یک برنارد هرمان یا یک مکس اشتاینر می‌اندازد. نتیجه بی انتها و کلاسیک است.

می‌دانستم که یکی از چیزهایی که باید بر آن غلبه کنم این بود که هر چقدر هم که فیلمنامه و دیالوگ زیبا باشد، باز هم صدایی کلاسیک دارد. برای من،من احساس می‌کردم که موسیقی باید یک عنصر دیگر، یک عنصر احساسی، اضافه می‌کرد که داستان را در هر صحنه به گونه‌ای پیش می‌برد که دیالوگ کاملاً مهم باشد، اما به نحوی در نحوه درک و جذب و رمزگشایی آن توسط مخاطب تسهیل شود. ، با یک بعد متفاوت که یک امتیاز احساسی بود. فکر می‌کنم موسیقی دقیقاً همان‌طور که شما می‌گویید، در موسیقی برنارد هرمان وجود دارد، چون می‌خواستم یک شخصیت باشد و با توجه به اینکه فیلم دوره‌ای است و زبان کلاسیک است، داشتن یک کلاسیک بسیار اشتباه بود. نمره. به نظر من، هابیل یکی از آن آهنگسازان نابغه است، یکی از معدود کسانی که دوستش دارم توانسته موسیقی کلاسیک و در عین حال معاصر بسازد. جاودانه است. مثل فیل گلس است. او یک آهنگساز کلاسیک معاصر است اما موسیقی او شبیه موسیقی کلاسیک نیست.

چالش برانگیزترین جنبه زنده کردن این نسخه از ROMEO & JULIET چه بود؟ خیلی متمایز و سینمایی است.

فکر نمی کنم چیزی چالش برانگیز وجود داشته باشد. من نمی دانم به چالش کشیدن یعنی چه زیراوقتی صحبت از ساختن فیلم، ساختن فیلم است، هیچ چیز مرا نمی ترساند. من خیلی نترس هستم. این تنها کاری است که می دانم چگونه انجام دهم - خوب. اگر از من بپرسید، 'لطفا می توانید به من کمک کنید تا آن نقاشی را آویزان کنم؟'، من کاملاً بی فایده هستم. [با خنده] تنها چیزی که در زندگی وجود دارد این است که خدا نکنه ماشینم متوقف شود و از من بپرسی 'مشکل چیست؟' من می گویم: 'نمی دانم. فقط متوقف شد.» اما ساختن فیلم؟ این کاری است که از 4 سالگی می خواستم انجام دهم و فکر می کنم برای من لذت بخش است.هرگز چالش برانگیز نیست همیشه لذت بخش است بسیار جالب است که راه حلی پیدا کنم به جای خاراندن سرم برای گفتن 'این یک چالش خواهد بود.' این یک چالش نیست. یافتن راه حل لذت بخش است.اما، من فکر می‌کنم در دنیای مستقل امروز، سینمای مستقل، چالش‌برانگیزترین کار این است که منابع مالی را کنار هم بگذاریم و مردم را متقاعد کنیم، مهم نیست چقدر مشتاق یا با استعداد هستید، که شما مرد مناسبی برای این کار هستید. که جهان به نسخه دیگری از ROMEO & JULIET نیاز دارد. که مخاطبی برای این نوع فیلم وجود دارد. همه دانشمند هستند، همه دانشمند فیلمسازی هستند. همه فکر می کنند که همه چیز را می داند. واقعیت این است کهمن فکر می کنم اگر فیلم زیبایی بسازید که از نظر احساسی مخاطب را درگیر کند، جایی برای آن فیلم وجود دارد. بنابراین، چالش‌برانگیزترین کار این بود که پول را جمع کنیم و افرادی که در نهایت سرمایه‌گذاری یا تولید فیلم را تامین کردند، متقاعد کنیم که این پروژه ارزشمندی است.

من بسیار خوشحالم که می بینم سواروسکی به عنوان تهیه کننده / تامین کننده مالی وارد شده است.

آنها باورنکردنی بوده اند ناجا سواروسکی مانند یک خیرخواه «سلطنت پسران» است. [خنده]

من خودم در طول سال‌ها با تمام قطعات کریستال سواروسکی و جواهرات طراحی شده که از طراحانی مانند هایدی داوس که فقط از سواروفکسی در قطعات خود استفاده می‌کنند، به علاوه تمام کریستال و شیشه‌ای که مادرم داشت که سواروسکی بود، کمک زیادی به خزانه سواروفسکی کرده‌ام. بنابراین خوشحالم که می بینم پول من به خوبی خرج شده است.

بنابراین احتمالاً شما به نوعی بودجه فیلم من را تأمین کرده اید! [با خنده] شما باید یک تکه از آن را داشته باشید!

#

2013/9/25