نویسنده: دبی لین الیاس

با بازی جیک جیلنهال چشم درشت در نقش جیمی لیوینگستون 17 ساله بی گناه و کاملاً جذاب، و مارلی شلتون شبیه به هم هدر گراهام در نقش دختر همسایه اشیاء محبت او، کلوئی، اولین بار کارگردان، بلر هیز می گوید. چرخشی تازه در داستانی از عشق که همه چیز را فتح کرده است.

جیمی که با سندرم نقص ایمنی بدنیا آمده است، تمام عمر خود را در یک حباب پلاستیکی زیپ لوک به اندازه اتاق گذرانده است که برای محافظت از بدن نقص ایمنی بدنش در برابر میکروب ها طراحی شده است. جیمی علیرغم اینکه هرگز خانه حومه شهر خود را در پالمدیل آفتابی کالیفرنیا ترک نکرده است، زندگی کامل و کاملی داشته است (نه!) به لطف مادری عاشق، محافظه‌کار و متعصب مذهبی‌اش که از IDS جیمی استفاده می‌کند تا او را از تجربه کردن باز دارد. یا حتی درک 'وحشت' دنیای بت پرستی که در آن زندگی می کنیم. در احمقانه‌ترین و دیوانه‌کننده‌ترین نقش حرفه‌ای طولانی‌اش، سوسی کورتز، به‌شدت شیطانی است، به‌عنوان مادری جنون‌آلود، جنسی هراسی، از نوع ژوئن کلیور، که برای جیمی کلوچه‌های صلیبی می‌پزد و برای او افسانه‌هایی با پایان‌های بداهه می‌خواند. در مورد قهرمان 'که فاحشه همسایه را لمس کرد و مرد' (پینوکیو) یا 'که سعی کرد از خانه خارج شود و مرد' یا 'کسی که به حرف مادرش گوش نکرد و مرد.' اما افسوس که هر چقدر هم که پدر و مادر تلاش کنند، پسرهای کوچک با هورمون‌هایی که بیداد می‌کنند بزرگ می‌شوند و قرائت بیعت در برانگیختگی این را درمان نمی‌کند.

کلویی باکره، دختری نسبتاً جدید به محله وارد شوید که با وجود داستان هایی از همسالانش، در جستجوی جیمی وارد خانه لیوینگستون می شود. کلوئه به جای اینکه از اختلافات آنها وحشت زده شود، وقتی جیمی را می شنود که آهنگ اصلی آن کلاسیک تلویزیونی 'Land of the Lost' را می خواند - که یک برنامه مورد علاقه هر دوی آنها بود، بلافاصله از او خوشش می آید. (آیا اکنون نمی توانید صدای ویولن نوازی Slestacks را بشنوید؟) این دو به سرعت با هم دوست می شوند، هر لحظه را با هم به اشتراک می گذارند، در زیر نور خورشید که از پنجره اتاق خواب می تابد غذا می پزند، گیتار می نوازند، مهمانی های بالماسکه هالووین برگزار می کنند، حباب را تزئین می کنند و کریسمس را جشن می گیرند. ، سال نو و تولدها و البته تماشای «سرزمین گمشده ها». اما، علیرغم دوستی و تمایل آشکار آنها به یکدیگر، چیزی همیشه مانع سر راه آنها خواهد بود (به جز خانم لیوینگستون) - حباب پلاستیکی جیمی. نیازی به گفتن نیست که اتفاق اجتناب ناپذیری رخ می دهد و کلویی شهر را ترک می کند تا با محله نئاندرتال ها ازدواج کند.

جیمی که مصمم است دختر رویاهایش را از دست ندهد و همان مرد ماهری است، برای خودش یک لباس حبابی درست می کند و راهی سفری 3 روزه به آبشار نیاگارا می شود تا عروسی را متوقف کند و عشقش را پس بگیرد. جیمی که پولی ندارد و کاملاً بیگانه به نظر می‌رسد، باید به مهربانی غریبه‌ها تکیه کند، زیرا او در سراسر غرب میانه آمریکا با اتوتوپ می‌رود. دوستی با فرقه‌های مذهبی «بایت و شینی» به نام‌های لورین یا تاد، یک دوچرخه‌سوار چیکانو با بازی مرد بد کهنه‌کار، دنی ترجو، یک فروشنده هندی بستنی و کامیون کاری، کشتی‌گیران چینی-آمریکایی و همچنین آدم‌های عجیب سیرک. بی‌گناهی و عدم بدبینی در دهه 1950 جیمی مانند جری لوئیس، طراوت‌بخش، دوست‌داشتنی و خنده‌دار است.

کارگردان هیز و نویسندگانی که برای اولین بار، سینکو پل و کن داوریو، با مایکل کالسنیکو، پیشکسوت نویسندگی «قطعات خصوصی» همکاری می‌کنند، در این فیلم بسیار خنده‌دار و بسیار غیرسیاسی درست، از هیچ‌کس و هیچ‌چیز با نگاه بی‌رحمانه‌شان به جامعه دریغ نمی‌کنند. از یهودیان گرفته تا مسیحیان تا هندوها تا فرقه‌گراها تا پانک‌راکرها، راست‌ها، چپ‌ها، سفیدها تا سیاه‌پوستان تا شیکانوها و آسیایی‌ها، هیچ سنگی بر روی سنگ باقی نمانده است زیرا دیدگاه تونلی گروه‌های اعتراضی و مدافع و متعصبان به طور یکسان در زندگی آشکار می‌شود. رنگ از شوخی‌ها و توهین‌های قدیمی گرفته تا ارسال‌های تصویری خنده‌دار، این تیم خلاق بار دیگر نشان می‌دهد که خنده بهترین دارو است.

اگرچه توسط بنیاد نقص ایمنی و کارول دمارت، مادر پسر 12 ساله تگزاسی که از IDS رنج می برد و فیلم تلویزیونی «پسر در حباب پلاستیکی» در سال 1976 با بازی جان تراولتا ساخته شده بود، تحریم شده بود، «پسر حبابی» یک تمسخر نیست. از کسانی که به بیماری یا ناتوانی مبتلا هستند. بلکه جشنی از زندگی و روح انسانی است که از چشمان یک بی گناه جذاب نشان داده می شود که از ناتوانی های خود و تعصبات جهان فراتر رفته و از قلب خود پیروی می کند و ما را به انجام همین کار الهام می بخشد.

شیرین، جذاب، غافلگیرکننده، الهام بخش و خنده دار. 'پسر حباب' طلای خالص دیزنی است.