نویسنده: دبی لین الیاس

اولین باری که اکران این فیلم به من تحویل داده شد، در قالب یک درخواست کورکورانه بود. بدون هیچ اطلاعات توصیفی حتی در مورد یک پیش فرض، چه رسد به خط داستانی، واکنش اولیه من این بود: 'من اینطور فکر نمی کنم.' اما، در عرض 10 دقیقه از بیرون آمدن دیسک در DVD، من مسحور شدم. در یک کلام، BIG DREAMS LITTLE TOKYO جذاب است.

بoyd همه آمریکایی هستند-خب، تقریبا او که در ایالات متحده خوب قدیمی A متولد و پرورش یافته است، عاشق پای سیب، بستنی و بیسبال است، خوب، آن کشتی سومو را درست کنید، و به هر دلیلی، بودا به او لبخند زد و به او توانایی صحبت کردن روان ژاپنی را داد. رویای بوید تبدیل شدن به یک تاجر موفق ژاپنی، یک ماهی بیرون از آب با آمریکایی هاست. (از اساس، ظاهر کتاب‌پروازه‌اش در کیف او مرا به یاد جیمز اسپیدر جوان‌تر در «مانکن» می‌اندازد، تنها بدون تاکتیک‌های سخیف.) متأسفانه، بوید به‌عنوان یک بیگانه نسبت به هدف و تنها مخاطبش در نظر گرفته می‌شود و بیش از اندکی دارد. مشکل در برقراری ارتباط با مصرف کننده ژاپنی بوید دلسرد، اما نه منصرف شده، با عزمی راسخ به جلو پیش می‌رود، تا حد زیادی به لطف آر بسیار بزرگش.رفیق ساکبونو، اروم، آن را بساز، جروم.

جروم یک ژاپنی-آمریکایی است که هنوز جایگاه خود را در جهان پیدا نکرده است. جروم که خود را بیش از حد آمریکایی برای ژاپنی بودن و همچنین ژاپنی بودن برای آمریکایی بودن می پندارد، ماهی بیرون از آب است، ماهی که آرزوی کشتی گیر شدن در سومو را دارد. متأسفانه او نیز با موانعی روبروست. او باید قبل از اینکه به وضعیت سومو نزدیک شود، وزن خود را کم کند، اما باید مسائل پزشکی دیگری مانند فشار خون بالا را نیز در نظر بگیرد که هر بار که وزن اضافه می کند او را در اورژانس قرار می دهد. و البته، بیایید فقدان تقریباً کامل توانایی ورزشی او را فراموش نکنیم.

حداقل می توان گفت که یک زوج عجیب و غریب، بوید و جروم نه تنها تعریف «تقابل فرهنگی» هستند، بلکه نمونه های درخشانی از قلب و روح هستند. با استفاده از ترفند آموزش زبان انگلیسی به ژاپنی و همچنین ارائه بهترین کتابچه راهنمای آموزشی انگلیسی در تجارت، چسبندگی بوید قابل ستایش و مسری است، و برای انتخاب یک پرستار کوچک زیبا به نام مای نیز سیستم بدی نیست! در همین حال، جروم که مدام در ماواشی خود (معروف به پوشک سومو) پوشیده شده است، مانند موتور کوچکی که می‌تواند نه تنها رویای سومو را دنبال کند، بلکه برای یافتن حسی از خود و «مثل مهربان»، برخی ارواح خویشاوند، به فشار دادن ادامه می‌دهد. در اصل، چیزی که بوید و جروم هر دو آرزوی آن را دارند این است که فقط با هم جا شوند، «کسی باشند» و رویاهایشان را برآورده کنند.

چه کسی بهتر از دیوید بویل، نویسنده/کارگردان، نقش اول بوید را ایفا کند. بویل با تکیه بر تجربیات خود به عنوان یک مبلغ مذهبی مورمون در سیدنی استرالیا به مدت دو سال، پس از اینکه به زبان ژاپنی مسلط شد، به فرهنگ ژاپن خدمت کرد. اما شاید گویاتر از کار او به عنوان یک مبلغ، غوطه ور شدن او در فرهنگ و آداب و رسوم ژاپنی بود که در پس زمینه سیدنی امروزی قرار داشت. از روی تجربه است که او نه تنها بوید را مجسم می کند، بلکه این فیلم جذاب از آن متولد شده است. بویل با صداقتی باورنکردنی، نه تنها در تضاد فرهنگی، بلکه وجه مشترکی که همه ما در رویاها و سفر به کشف اینکه چه کسی هستیم و هر کدام از ما در این طرح بزرگ به کجا تعلق داریم، از قلب خود استفاده می کند. و کمد لباس جذاب فقط به جذابیت او می افزاید! برای من سخت است که باور کنم این اولین نقش بازیگری اوست، نه به عنوان اولین بازی به عنوان فیلمنامه نویس و کارگردان. هر سه کفش را به زیبایی پر می کند.

به خوبی با Boyd’s Boyle، جیسون واتابه تازه وارد است. او که به عنوان جروم ظاهر می شود، این کار را با شادی ظاهری انجام می دهد. بی‌تجربه‌ای او نشان می‌دهد، اما با توجه به ماهیت فیلم و ضعف‌های خودکاوی، رویاهای بزرگ و دنیای مدرن، در بیشتر موارد به نفع او عمل می‌کند. و ریچل موریهیرو شیرینی به او می دهدپرستار مای، موضوع محبت بویل.

بویل یک داستان‌نویس طبیعی است و با توجه به تجربیات زندگی‌اش، داستان‌های زیادی برای گفتن دارد. در اینجا، قدرت فیلمنامه ناشی از این تجربیات است که او با در هم آمیختن شخصیت ها و فرهنگ ها با هم ترکیب می کند. در سن 23 سالگی، بویل قطعاً جای خود را در جامعه سینما گذاشته است. بویل که دانشجوی سابق دانشگاه بریگهام یانگ بود، هیچ آموزش رسمی واقعی در زمینه فیلمسازی ندارد، اما او توانایی ذاتی دارد که درس ها و مثال های زندگی را بگیرد، آنها را به کلمات ترجمه کند و آنها را با روحیه ای که هستند نشان دهد. بویل با علم به اینکه این فیلم شخصیت و داستان محوری دارد، به عنوان کارگردان، چشم خود را به توپ نگاه می کند و کارگردانی خود را تمیز و ساده نگه می دارد. هیچ چیز از نظر فنی چشمگیر یا غیرعادی نیست که از آن کم کند. و در حالی که این داستان را می‌توان در پس‌زمینه‌ای از هر دو یا سه فرهنگ با نتیجه‌ای مشابه روایت کرد، تجربه بویل با دوگانگی «شرق در دیدار با غرب» مسحورکننده است.

برخی از خنده‌دارترین صحنه‌های فیلم کاملاً شخصیت‌ها و موقعیت‌ها هستند، و حول موقعیت‌های یادآوری افسانه‌ای برای همه ما می‌چرخند، مانند فروشندگان خانه به خانه یا فروشندگان خودروهای دست دوم و پاسخ مشتری. چه آمریکایی باشد، چه ژاپنی، چه اسپانیایی یا هر فرهنگ دیگری، که نمی تواند با پنهان کردن چهره یا پاسخ ندادن به در ارتباط برقرار کند، به این امید که فروشنده برود و شما را تنها بگذارد. همه ما آنجا بوده ایم و همه می توانیم ارتباط برقرار کنیم. و در مورد تصورات نادرست از نامگذاری چه می شود! نمی‌توانم به شما بگویم که چند بار شنیده‌ام وکلایی که می‌شناسم سعی می‌کنند فقط به این دلیل که نامشان گارسیا یا گومز است با یک مشتری بالقوه به زبان اسپانیایی مبهم صحبت کنند. زمانی که بوید سعی می‌کند از مشتری درخواست کند، بویل فقط به این دلیل که نام خانوادگی ژاپنی است و بوید فکر می‌کند او ژاپنی است و به زبان ژاپنی صحبت می‌کند، به این موضوع مربوط می‌شود. شما نمی توانید از خندیدن خودداری کنید.

بخش بزرگی از طنز و جذابیت این فیلم ناشی از تعامل و واکنش شخصیت ها به موقعیت ها و به ویژه تلاش های تجاری بوید است. با تعظیم لازم و ارج نهادن به درک او از فرهنگ ژاپنی، نمی‌توانید از قهقهه زدن (بله، من گفتم قهقهه) به حالت‌های پاسخگوی چهره شخصیت‌های «ژاپنی» خودداری کنید. بسیار گرانبها. یک عکس واقعا ارزش هزار کلمه را دارد. بویل با این نقاشی های توری و تجربیات شخصی است که با هر یک از ما ارتباط برقرار می کند.

همه ما رویاهایی داریم. بزرگ باشند یا کوچک. اما این کلید است - همه ما آنها را داریم. بنابراین، برای رویاپرداز هر یک از ما، چرا با BIG DREAMS LITTLE TOKYO رویای بزرگی نداشته باشیم. افسونگر از طریق و از طریق.

دیوید بویل: بوید جیسون واتابه: جروم ریچل موریهیرو: می