نویسنده: دبی لین الیاس

در یکی از جنجالی‌ترین فیلم‌هایی که حتی بدون قرارداد توزیع به نمایش درآمده است، موز ساخته فردریک گرتن است. شرکت Dole Food، این فیلم از رقابت خارج شد اما همچنان به عنوان یک نمایش ویژه در جشنواره حضور داشت. تصمیم لحظه آخری LAFF همچنین فیلم را از واجد شرایط بودن برای جایزه مهم تماشاگران خارج کرد. فیلم BANANAS!* به کارگردانی فردریک گرتن، فیلمساز سوئدی، نمایانگر یکی از جنبه‌های تجارت بین‌المللی چند میلیون دلاری کشاورزی موز و مسمومیت ادعایی کارگران مزرعه موز به دلیل استفاده از آفت‌کش DBCP است. وقایع که به سبک مستند خالص فیلمبرداری شده اند، از طریق مصاحبه، فیلم محاکمه واقعی و روایت روایت می شوند.

به عنوان پیشینه، چندین سال است که شکایت های متعددی علیه شرکت Dole Food و شرکت های مختلف آفت کش هایی که تولید، فروش، توزیع و/یا استفاده می کنند یا از دی بروموکلوروپروپان (DBCP)، یک ماده شیمیایی سمی که باعث می شود، در جریان بوده است. دیگران، آسیب کلیه و کبد و همچنین عقیمی، در نتیجه قرار گرفتن در معرض طولانی مدت. (از دهه 70، DBCP در بسیاری از کشورها، از جمله ایالات متحده ممنوع شده است) از سال 2002، دادگاه های نیکاراگوئه به تنهایی در 32 پرونده قضایی به مبلغ 2.05 میلیارد دلار علیه سازندگان Dole و DBCP حکم صادر کرده اند. بر اساس قانون نیکاراگوئه، 100000 دلار برای هر یک از شاکیانی که ادعا می‌کنند و آسیب را به شکل عقیمی اثبات می‌کنند، تضمین می‌شود، جایی که آنها در مزرعه‌ای با استفاده از DBCP کار می‌کردند. در میامی، از دادگاه خواسته شده است که یک حکم 98.5 میلیون دلاری نیکاراگوئه را علیه دول و داو اجرا کند. Dole، یک شرکت مستقر در کالیفرنیا، در سال گذشته 7.62 میلیارد دلار درآمد داشت. نکته مهم این است که Dole مزارع موز خود را در نیکاراگوئه در جریان انقلاب ساندانیستا در سال 1979 از دست داد.

موز!* داستانی ازTellez v. شرکت غذای دولدعوای قضایی همانطور که از دیدگاه شاکیان از نگاه وکیل شاکیان خوان «Accidentes» Dominguez دیده می شود.تلزاولین بسته از شاکیان در یک دعوای دسته جمعی است که از طرف کارگران مزارع نیکاراگوئه به اتهام صدمات بدنی متحمل شده در نتیجه قرار گرفتن در معرض DBCP ثبت شده است. اینتلزپرونده، که یک موضوع طولانی طبقه بندی شده بود، در دادگاه عالی لس آنجلس در برابر ویکتوریا چانی که اکنون توسط فرماندار شوارتزنگر به دادگاه استیناف معرفی شده است، مورد رسیدگی قرار گرفت. پس از اتمامتلزدعوی قضایی، گروه بندی های اضافی از شاکیان محاکمه های بعدی را آغاز کردند. با این حال، BANANAS!* نگاهی به آن می اندازدتلزداستان، از طریق صدور حکم توسط هیئت منصفه، واقعیتی که اکنون باعث شکایت دول علیه فیلمسازان شده است، زیرا ادعای دول این است که BANANAS!* با توجه به محاکمه های بعدی و دادگاه، تصویر دقیقی از وقایع ارائه نمی دهد. احکام صادر می شود، بنابراین شرکت غذای Dole را بدنام می کند.

این نتیجه احکام در نیکاراگوئه بود که به جنجال دعوی در ایالات متحده دامن زد، هم در دادگاه ایالتی لس آنجلس و هم در دادگاه فدرال ناحیه جنوبی که شامل شکایات ثبت شده در فلوریدا و تگزاس است، زیرا این شاکیان اکنون به مراجع قضایی ایالات متحده نگاه می کنند. سیستم اجرای احکام آنها و بازیابی خسارت علیه متهم مستقر در ایالات متحده، شرکت Dole Food نتیجهتلزاین شکایت در سال 2007 حکم قابل توجهی از سوی هیئت منصفه را به نفع بسیاری از کارگران نیکاراگوئه ای صادر کرد، با این حال، حکم دفاعی علیه بسیاری از این کارگران را نیز صادر کرد. علیرغم کاهش حکم توسط قاضی چانی، این موضوع در حال حاضر در دادگاه تجدید نظر در جریان است.

اما با روی گردانی از کشمکش های حقوقی که اکنون در جریان است، از جمله شکایت برای افترا، افترا و تهمت علیه فردریک گرتن، شریک تولید او و شرکت فیلمسازی وی WG Films، در هسته اصلی ما یک فیلم مستند داریم که شایسته نگاه کردن است.

با تماشای BANANAS!*، فیلمی از تصاویر آرشیوی، خانواده هایی که از مرگ عزیزانشان غمگین هستند (مرگ هایی که وارثان معتقدند ناشی از قرار گرفتن متوفیان در معرض DBCP است)، فیلم واقعی دادگاه دادگاه، جلسات بین نیکاراگوئه ارائه می شود. شاکیان و وکیل آنها در لس آنجلس، خوان «Accidentes» Dominguez و یکی از اخلاقی ترین و پرشورترین وکلای محاکمه در کالیفرنیا، وکیل محاکمه شاکیان، Duane Miller، و همچنین وکیل مدافع معتبر، ریک مک نایت.

وکیل خوان دومینگز، اگر یک «شخصیت» نباشد، چیزی نیست. او که با افتخار چهره خود را بر روی بیلبوردها و پشت اتوبوس ها در سراسر لس آنجلس نشان می دهد، به عنوان یک وکیل 'حادثه' شناخته می شود که جامعه اسپانیایی تبار را طعمه خود می کند. برای فردی خارج از منطقه لس آنجلس، آقای دومینگز یک وکیل است، یک نمایشگر، مردی که مانند جانی کوکران تخیل را تسخیر می کند، مردی که بسیاری او را به عنوان یک وکیل آسیب های شخصی می شناسند. وقتی دنیا به وکلای آمریکایی فکر می‌کند، جانی کوکران هنوز این واقعیتی است که به ذهن مردم خطور می‌کند. دیگر در میان ما نیست، این اکنون دومینگوئز را به یک قطعه کانونی عالی برای گفتن یک داستان تبدیل می کند، به خصوص زمانی که او کسی است که داستانی به اندازه آنچه در BANANAS به تصویر کشیده شده است داشته باشد!*. با زندگی عالی با فراری قرمز، دفتر شیک و سبک خانه اش، به راحتی می توان فهمید که دومینگوئز باران ساز است و نه مدافع این داستان. واقعیتی که اکنون ممکن است همه را اذیت کند.

از اواسط دهه 1950، DBCP در سراسر جهان به عنوان یک آفت‌کش کشاورزی مورد استفاده قرار گرفت و کرم‌های کوچکی به نام نماتدها را که در خاک از ریشه گیاهان تغذیه می‌کردند، هدف قرار داد. DBCP یا از طریق هوا، از طریق تفنگ های آبیاری یا پمپاژ به داخل زمین اجرا می شد. در دهه 1970 مشخص شد که DBCP برای سایر اشکال زندگی نیز مضر است. تاثیر قطعی بر مرگ و میر ماهی ها، حشرات و نرم تنان داشت. بر فیزیولوژی فیتوپلانکتون تأثیر گذاشت. و برای انسان ها، این سمیت از سرطان زایی، سمیت تولید مثلی و رشدی تا سمیت عصبی متغیر بود، و به طور مستقیم به آسیب کلیوی و کبدی مربوط می شود. (جهت کسب اطلاعات تکمیلی مراجعه کنید www.pesticideinfo.org. ) سازنده اولیه DBCP در این زمان شرکت داو کیمیکال بود. با این حال، زمانی که کالیفرنیا استفاده از آن را در سال 1977 ممنوع کرد، داو تمام سهام DBCP خود را از مشتریان خود در ایالات متحده فراخواند و تولید آن را متوقف کرد. یکی از آن مشتریان دول بود. در سال 1993، DBCP در نیکاراگوئه غیرقانونی اعلام شد.

کارگردان گرتن در دهه 80 و 90 در نیکاراگوئه روزنامه نگار بود. در طول این مدت او چیزهای زیادی در مورد استفاده از مواد شیمیایی در مزارع و مریض شدن کارگران به دلیل همین موضوع شنید. بنابراین هنگامی که دعوای قضایی در ایالات متحده شروع شد، از نقطه نظر روزنامه نگاری و فیلمسازی طبیعی به نظر می رسید که نگاهی دقیق تر داشته باشیم و چه راهی بهتر از فیلم. همانطور که اتفاق می افتد، وکیل دومینگز با شاکیان بالقوه نسبت به قرار گرفتن در معرض DBCP درگیر شد و همانطور که با تعداد زیادی از وکلای دادگستری اتفاق می افتد، ظرف طلا را در پایان محاکمه رنگین کمان و پتانسیل شکایت دسته جمعی در ایالت کالیفرنیا را دید. دادگاه.

در ادامه روند دادخواهی، شاهد حضور وکیل دومینگوئز و تیم رابط نیکاراگوئه‌ای او هستیم که چرخ‌ها را برای این اقدام دسته جمعی به حرکت در می‌آورند - انتشار اخبار از طریق جلسات تالار شهر، تجمعات و رادیو، مصاحبه با شاکیان احتمالی، و به دنبال آن. با گرفتن سپرده های آنها و در نهایت شهادت محاکمه. مصاحبه‌هایی با اعضای خانواده انجام می‌شود که تفسیرهای خود را دارند (خواه از نظر علمی مستند باشد یا نه) از این که چرا یکی از عزیزان جان خود را از دست داده است یا اینکه چرا یک نوزاد سالم پس از توقف کار در مزرعه پس از سقط جنین قبلی توسط یک زن باردار و در عوض در محل کارش باقی مانده است، متولد می‌شود. از توقف اینها افرادی هستند، مانند من و شما، با نظرات خود در مورد رویدادهایی که زندگی آنها را تحت تأثیر قرار داده است. اما همانطور که به مرحله آزمایشی فیلم می رویم، تصویر سیاه و سفید تری ترسیم می شود، که من مطمئن هستم، اگر زمان در خود مستند اجازه دهد، ممکن است حتی چند سایه خاکستری ارائه دهد.

در جایگاه شاهد، بسیاری از شاکیان استیضاح می شوند. علیرغم ادعاهای اولیه مبنی بر عقیمی و شرایط کاری در مزرعه که گفته می شود آنها را در معرض DBCP قرار داده است، آنها اکنون شهادت قبلی خود را رد می کنند. از دیدگاه شاکیان خوب نیست. اما یک چیز وجود دارد که هیچ کس نمی تواند آن را رد کند - فیلم آزمایشی رئیس جمهور Dole که صحت نامه های نوشته شده در سال 1977 به شرکت Dow Chemical را تأیید می کند که در آن دول تهدید کرد در صورتی که داو به ارائه DBCP به Dole ادامه ندهد از داو به دلیل نقض قرارداد شکایت خواهد کرد. و همچنین نامه‌هایی که پیشنهاد Dole را برای غرامت دادن به Dow و بی‌ضرر نگه داشتن Dow و محافظت از Dow در برابر هرگونه ادعای آسیب شخصی که ممکن است توسط کارگران آسیب‌دیده یا سایر 'اشخاص ثالث' در معرض DBCP ایجاد شود، مستند کند. جالب توجه است، و همانطور که در فیلم آزمایشی بر روی نمایشگاه‌هایی که به عنوان شواهد معرفی شده‌اند، می‌بینیم، داو موافقت کرد که تمام DBCP (500000 گالن) باقی‌مانده خود را به Dole که برای مدت نامعلومی در بخش‌های خارجی خود به استفاده از آن ادامه داد.

همچنین از تماشای سخنان پایانی میلر و مک نایت چیزهای زیادی آموخته می شود، جنبه ای از محاکمه که تضمین می کنم بر هیئت منصفه تأثیر داشت. این که آنها به چه سمتی سوق داده شدند، شما خودتان تصمیم می گیرید.

آنچه ما همچنین می‌بینیم، به‌ویژه اگر به تعداد سران دقت کنید، رأی هیئت منصفه برای هر یک از شاکیان اولیه است - و همانطور که خوانده می‌شود، وکیل دومینگز با هر نقطه‌ای که خوانده می‌شود، نگاه ناخوشایند دارد. این یک سناریوی برد-برد برای کارگران نیکاراگوئه و وکیل دومینگز نبود. و بدیهی است که حکم فقط بر اساس استیضاح شهود نبود، زیرا تصمیمات برای شاکیانی که استیضاح شده بودند و همچنین برای کسانی که استیضاح نشده بودند صادر شد. احکامی حتی بدون هیچ خسارتی پیدا شد. حداقل می توان گفت یک محاکمه بسیار پیچیده هیئت منصفه.

انصافاً باید گفت که پس از گذشت ماه‌ها، درخواست‌های پس از محاکمه شنیده شد و احکام اولیه کاهش یافت، اما این موضوع در دوربین نمایش داده نمی‌شود، هرچند که مبلغ نهایی کاهش یافته اعلام شده است. در حالی که هنوز پاسخ مشخصی ندارم، معتقدم تنها دلیلی که فیلم‌های حرکت پس از محاکمه در مستند گنجانده نشده است، این است که گرتن و تیمش با دوربین‌های چرخان حضور نداشتند.

اما آنچه ما از طریق دوربین می بینیم، خوب، بد و زشت دعوا است. فراز و نشیب ها و آنچه وکلای محاکمه مانند دوان میلر (وکیل شاکیان) و ریک مک نایت (وکیل دول و یک وکیل دادگستری بسیار کارکشته و فوق العاده) با آن روبرو می شوند که میزها برمی گردد و شاهدان شما به سمت جنوب می روند. و ما شرکتی را می بینیم که با اعتراف خود از طریق رئیس خود تصمیم به نادیده گرفتن شواهد علمی معتبر (بدون شک گوش دادن به پیشخوان های لوبیا در مورد اینکه چه چیزی مقرون به صرفه تر است - از دست دادن محصول یا پرداخت تسویه حساب ها و احکام) را نادیده گرفت و به استفاده از سمی که باعث ایجاد آن می شود ادامه داد. صدمه به انسان ما هر دو طرف میز دعوی را می بینیم و مطالب کافی برای بیان نظرات خود در مورد وضعیت به ما داده می شود.

یک فیلم بسیار خوب ساخته شده است، علاوه بر درام دادگاه، احساسات خام انسانی و حتی طنز نیز وجود دارد. این زندگی است. این دعوا است. این یک صندلی در ردیف اول یک رویداد تاریخی است که مدعیان جهان سوم برای اولین بار به عنوان شاکی در دادگاه ایالات متحده شنیده می شوند. این به خودی خود این فیلم را ارزشمند می کند. گرتن در حقایق و ارقام غرق نمی‌شود، بلکه به خاطر آن چیزی که از طریق محاکمه، شهادت و شواهد گفته می‌شود، گرفتار نمی‌شود. (هر کسی که شک دارد می تواند برای تحقیق واقعی به اینترنت مراجعه کند.) او به دوربین اجازه می دهد داستان را تعریف کند، اجازه می دهد جریان پیدا کند، و سپس با استفاده از ابزارهای ویرایشی خود، سرعت و تنش را در حین رسیدن به احکام نهایی ایجاد کند. تولید کلی با بسیاری از اجزای بافتی آن شامل فیلم‌های آرشیوی، فیلم‌های دادگاه و مشاهدات امروزی و مطالب پس‌زمینه‌ای است که یک درام انسانی قانع‌کننده را ایجاد می‌کند. و مانند همه مستندهای خوب، سؤالاتی را ایجاد می کند - و نه فقط در مورد آشفتگی قانونی - بلکه در مورد مسئولیت شرکت، اخلاق و حقوق بشر.

از منظر فیلمسازی، این مستند آموزنده، آموزنده، جالب است و نه تنها به اتفاقات این فیلم، بلکه به خود صنعت کشاورزی فکر می کند. اگر این مواد شیمیایی می تواند باعث آسیب به کارگران شود، چه مقدار باقیمانده در خود غذا هنگام برخورد با فروشگاه های مواد غذایی و میز شام ما باقی می ماند؟ در 16 اوت 2007، در گزارش شداخبار جهانی محصولات تازه و موز( freshplaza.com ) که بر اساس Centro para la Investigacion de Recursos Acuatics de Nicaragua (CIRA) در Universidad Nacional Autonoma de Nicaragua (UNAN)، آثاری از DBCP و 11 آفت کش دیگر که در طول دهه های 1970 و 1980 در مزارع موز و پنبه در Chinandega استفاده شدند، بودند. هنوز در منابع آب زیرزمینی وجود دارد. مردم امروز هم این آب آلوده را مصرف می کنند. تیم تحقیقاتی توسط سالوادور مونته نگرو گویلن و ماریو خیمنز گارسیا رهبری می شد. همچنین در آن زمان متذکر شد که بر اساس گزارش انجمن کشاورزان آسیب دیده از نماگون، بیش از 8000 کارگر سابق در مزارع موز و پنبه بر سلامتی آنها تأثیر منفی گذاشته اند در حالی که 2000 (بله، دو هزار) به دلیل آفت کش ها جان خود را از دست داده اند. در حالی که این اطلاعات خاص در فیلم گنجانده نشده است، شاید اگر بوده است، ممکن است دول به شدت به آنچه که بسیاری به عنوان کلاهبرداری ادعایی یک وکیل، خوان دومینگز، و تهمت ادعایی توسط یک فیلمساز درک می کنند، اعتراض نمی کند. داده های حمایت کننده از اثرات نامطلوب DBCP مملو است و به راحتی در اینترنت برای درخواست در دسترس است.

چندین ماه پس از اتمام BANANAS!*، تحولات جدیدی به وجود آمد که دو دعوی دیگر که از این دعوای دسته جمعی تشکیل شده بود بر اساس شواهدی مبنی بر اینکه وکلای شاکیان، از جمله خوان دومینگز، وکیل لس آنجلس، ظاهراً کل وضعیت را با «استخدام» ساخته بودند، از دادگاه بیرون انداختند. شاکیان، جعل مدارک و وعده پرداخت. دومینگز ممکن است اکنون با اتهامات تحقیرآمیز و اقدامات انضباطی احتمالی توسط وکلای ایالتی کالیفرنیا مواجه شود. قاضی چانی اعلام کرد که تصورات او در مورد پرونده های بعدی ممکن است اکنون بر روی آن تأثیر بگذاردتلزمورد.

در نتیجه تمام جنجال‌های قانونی، یک فیلمساز معتبر اکنون خود را درگیر نبرد فیلمسازان برای آزادی بیان و متهم به افترا و تهمت از سوی شرکت دول فود می‌یابد، اتهاماتی که قبل از نمایش فیلم توسط دول آغاز شده بود. اکنون از زمان مشاهده آن در یک دعوا ظاهر شده است. فیلمسازان بر اساس آنچه پیش رویشان گذاشته می شود، آنچه می بینند، آنچه که شناخته می شود، داستان می گویند. فردریک گرتن دقیقاً این کار را انجام داد و داستانی را از دیدگاه خاصی تعریف کرده است. اتفاقاً برای دول ناخوشایند است. آیا او و سایر مستندسازان باید به خاطر آن مجازات شوند؟ من فکر نمی کنم.

وقتی در جشنواره فیلم لس آنجلس، BANANAS!* را به عنوان یکی از «فیلم‌های جشنواره‌ای که باید ببینید» را توصیه کردم، سؤالاتی داشتم. من همچنان انجام میدهم. آیا این امکان وجود ندارد که حداقل برخی از وقایع فیلم، اگر نه همه، درست باشد؟ حتی قاضی چانی نیز در حکم خود در مورد این موضوع تا حدودی چنین نظر داده استمجیامورد. آیا همه شاکیان باید مجازات شوند حتی اگر در مورد برخی تقلب شده باشد؟ اگر دول از DBCP استفاده می کرد و کارگران آسیب می دیدند، آیا آن کارگران حق دریافت غرامت ندارند؟ و سوال بزرگ‌تری که مطرح می‌شود، اگر DBCP استفاده می‌شود و/یا استفاده می‌شود، چه ضرری برای جمعیت جهان که این میوه‌ها را می‌خورند، دارد؟ و اگر دول چیزی برای پنهان کردن ندارد و آنقدر مطمئن است که فیلم حاوی دروغ‌هایی است، آیا آنها به اندازه کافی به مردم ایمان ندارند که خودشان بفهمند واقعیت چیست و چه چیزی تخیلی است؟ با این حال بهتر است با فیلم خود که موضع خود را مشخص می کند با آن مقابله کنید. اینها سوالاتی است که باید مطرح شود و به تماشاگران سینما اجازه داده شود خودشان بپرسند.

اینکه آیا BANANAS!* در دیگر تئاترها یا جشنواره ها روشن خواهد شد یا خیر، در حال حاضر مشخص نیست. امیدوارم انجام شود. اما در حال حاضر، ما موز نداریم!* امروز.

نویسنده و کارگردان فردریک گرتن.