«بیسترو» به عنوان «رستوران کوچکی است که غذاهای ساده با قیمت متوسط ​​را در محیطی ملایم با الکل سرو می‌کند. اغذیه فروشی ها بیشتر با غذاهایی که سرو می کنند تعریف می شوند. آشپزی به سبک فرانسوی و غذاهای آهسته مانند کاسوله، خورش لوبیا معمولی است. AMERICAN BISTRO تقریباً مانند غذاخوری همنام خود به آرامی پخته می شود و مانند کاسه یا خورش تقریباً همه چیز را به جز سینک آشپزخانه در مخلوط می بیند. متأسفانه، برخی از چیزهایی که در قابلمه سینمایی ریخته می‌شود، فیلمی بسیار خوشمزه را با توجه به مواد طعم‌دهنده‌اش خراب می‌کند.

قانون اول برای هر فیلمسازی، مگر اینکه در حال ساختن یک کمدی مسخره آمیز یا کمدی پر از طنز پر از طنز باشید، که مردم حداقل پنج بار در طول فیلمی که در پس‌زمینه فیلم‌برداری می‌شود، استفراغ کنند - و برای نشان دادن استفراغ. یک اغذیه فروشی و غذاخوری ایده خوبی نیست. با این حال، اگر بتوانید به 20 دقیقه AMERICAN BISTRO برسید، اما برای چند لحظه ناراحت‌کننده دیگر، پاداش صبر شما خواهد بود.

AMERICAN BISTRO به نویسندگی و کارگردانی Arthur Diennet داستان ادموند دلشکسته و عمویش مدور است که او نیز دل شکسته است. هر دو با این توهم زندگی می کردند که زندگی آنها عالی است. آنها در رویا زندگی می کردند اما اکنون، ادموند عشق زندگی خود را از دست داده است، در حالی که حسابدار ملایم، مدور به همسر و رئیسش می پردازد.در حالت عجله ای، زندگی او را زیر و رو می کند. پس از یک شب مستی، استفراغ، ادرار کردن از بالکن ها و پشت بام ها، و فاش شدن ادموند مبنی بر اینکه دانشگاه را رها کرده و تمام پول شهریه خود را مخفی کرده است، این دو تصمیم می گیرند تا رویای دیرینه مدور برای سرآشپز شدن را به واقعیت تبدیل کنند.

صبح روز بعد مدور با جمع آوری انبوه پول از زیر انبوه استفراغ به راه می افتد و رستوران متروکه ای را می خرد. از طرف دیگر، ادموند پس از بیدار شدن از گیجی مست خود، ناگهان به یاد کارهایی که انجام داده است، می فهمد که نه زندگی دارد، نه پول، و چاره ای جز پیوستن به عمویش برای تحقق رویای خود ندارد.

برخی از لحظات کمدی واقعا لذت بخش و سرگرم کننده با شروع بازسازی رستوران و استخدام کارمندان، اتفاق می افتد، که دومی یکی از خنده دارترین مونتاژهای فیلم است، هرچند که با بیرون آمدن ادموند از یک میدان دود با اشاره و شلیک اسلحه به اوج می رسد. - اگرچه یک تفنگ رنگ آمیزی - برای کارمندان آینده نگران کننده است. با این حال، در طول مسیر، ما به برخی از جنبه‌های نامناسب‌تر زندگی و کسب‌وکار با بازدهی آشنا هستیم تا اطمینان حاصل کنیم که رستوران مجوز بازگشایی را دریافت می‌کند (که نشان‌دهنده عملکرد جذاب سام دیسانایاک در نقش بازرس جلتز)، یک رقیب خجالتی و همه‌جانبه است. چاقویی در پشت به مدور با ظاهر شدن رئیس سابق و همسر سابقش، بی خانمانی به دلیل طرح داستانی که به زیبایی توسط بیل واترسون به عنوان کارمند رستوران قبلی که اکنون مجبور شده است در کوچه زندگی کند بسته شدن، مشتریان متکبر و البته فرصت بیشتر برای استفراغ پرتابه. با این حال، «تفسیرهای» بسیار زیادی وجود دارد تا به عنوان حواس‌پرتی به مسیر اصلی که ادموند و مدور است و کاوش رویای زندگی در مقابل زندگی کردن با آن عمل کند.

یک برجسته واقعی در قالب جیسون استوارت در نقش منتقد همه جانبه و سگ برتر صحنه اجتماعی، شلدون کراسوس، که غرور بیش از حد را با بیش از یک هوای خودبزرگ نمایی می کند. لباس‌های پر جنب و جوش و چشم‌افکن و کلاه‌های همیشه حاضر ظاهر کراسوس را کامل می‌کنند و به استوارت آن صحنه‌ی فوق‌العاده‌ای را می‌دهند.

قلب AMERICAN BISTRO به ترتیب از Arthur Diennet و Marcel Diennet در نقش Edmund و Medor می آید. زندگی واقعی پدر و پسر، شیمی روی صفحه نمایش آنها به عنوان برادرزاده و دایی واقعی، طنین انداز و صمیمانه است. بین آنها نت اشتباهی وجود ندارد و تماشا کردن و گوش دادن به زمانی که مدور در نهایت درس های زندگی آموخته شده را به ادموند می دهد، نتی کوبنده و جذاب به خود می گیرد. آرتور، که شباهت زیادی به زاخاری کوئینتو دارد، تمام ویژگی های پل راد را با نگاه کمدی دوست داشتنی و گاه گیج کننده اش نسبت به ادموند دارد.

پرفورمنس چیزی است که کارگردان آرتور داین باید روی آن تمرکز می‌کرد و از پوشیدن کلاه‌های اضافی به عنوان نویسنده، کارگردان، تدوین‌گر، کارگردان بازیگر و تهیه‌کننده یک قدم عقب‌نشینی می‌کرد. آشپزهای بیشتر در این آشپزخانه سینمایی ممکن است به بررسی مضامین و نکات داستانی کمک کرده باشند، دستور غذا را تنظیم کنند و آبکاری فیلم را حتی دلپذیرتر کنند. با این اوصاف، تعداد سینماگرانی که در اینجا بازی می کنند – چارلی ساروف، ویکتور تاداشی سوارز و N.L. اوبری اسمیت، دومی که مسئول برخی از سکانس های فلاش بک است، کار بسیار تحسین برانگیزی انجام می دهد. لنز زدن واضح، تمیز و ساده است، به ویژه در توالی رستوران با آماده سازی غذا و آبکاری. بافت دیوارهای آجری، فولاد ضد زنگ درخشان و دنج یک اغذیه فروشی، پهنای باند تونال بصری دلپذیری را ایجاد می کند.

با این حال، همان‌قدر که فیلمبرداری دلپذیر است، کارگردان Diennet با استفاده بیش از حد از مونتاژ دچار مشکل می‌شود. سکانس‌های رویایی ما را از فیلم خارج می‌کنند و ما را به چیزی شبیه - و شبیه - نمایشی صحنه‌ای با نورافکن متمرکز بر رویاپرداز در پس‌زمینه‌ای سیاه قرار می‌دهند، و یکی از این رویاهای ادموند، به دلیل نداشتن کلمه بهتر، آزاردهنده است. . نتیجه از هم گسیخته و فاقد انسجام است.

علاوه بر رابطه ادموند و مدور، یکی دیگر از جنبه های AMERICAN BISTRO که اوج می گیرد، امتیاز Avery Kentis است. این یک همراهی عالی است که با تعدد تفسیرهای گیج کننده در فیلمنامه بازی نمی کند. مانند هر وعده غذایی خوب، اینجا برای لذت بردن است.

همه مواد برای یک جواهر مستقل خوشمزه اینجا هستند. اما در حالی که برخی از این مواد بیش از حد حواس را برآورده می کنند، این دستور العمل کلی برای AMERICAN BISTRO است که قبل از ارائه نیاز به تنظیم و آزمایش طعم داشت. با این وجود، هنوز هم ارزش چشیدن را دارد.

نویسنده و کارگردان: آرتور داینت
بازیگران: آرتور داینت، مارسل داینت، جیسون استوارت، بیل واترسون، مگان هنسلی، آری زاگاریس، سام دیسانایکه

توسط دبی الیاس، 08/11/2019