نویسنده: دبی لین الیاس

کپی رایت عکس پارامونت

اول، یک ضربه بزرگ در صحنه لندن. بعد، خشم روز به عنوان یک فیلم محصول 1966 به کارگردانی لوئیس گیلبرت که مایکل کین را به شهرت رساند و به هالیوود نشان داد که او استعدادی است که می توان با او حساب کرد. و اکنون، کار طنزآمیز و طنز بیل ناتون برای قرن بیست و یکم، به لطف جدیدترین مرد اصلی خود، جود لاو، در نقش الفی غیرقابل مهار، با الفاظ، خنده و عشق حتی بیشتر تقویت شده است.

آلفی یک مرد خانم 40 ساله است که نمی‌تواند تصمیم بگیرد که آیا به بازی با این اسباب‌بازی‌ها و شمارش پیروزی‌های جنسی خود ادامه دهد یا مسیر مسئولیت‌پذیری به سوی ثروت بزرگسالی را طی کند. می دانید، یک زن، یک وام مسکن، کار ثابت، چند بچه، مالیات، و در نهایت، یک مرگ بی حوصله و کسل کننده. چه باید کرد، چه کرد. (وای، توجه می‌کنی؟) پس از گذشت سال‌ها برای مبارزه با انبوه زنان معاشقه‌ای که ساعت‌های بیولوژیکی آن‌ها تیک تاک می‌کرد، آلفی ناگهان متوجه می‌شود که به طور جدی به «ثبات رمانتیک» و تداوم نهایی خط خانوادگی‌اش فکر می‌کند.

کپی رایت عکس پارامونت

در حالی که نمایشنامه و فیلم اصلی در کاکنی لندن اتفاق می‌افتد، در این دور رفت و برگشت، آلفی را به عنوان یک راننده لیموزین در سیب بزرگ می‌بینیم که زندگی اپیکوری را دارد (شرق، بنوش و شاد باش که فردا ممکن است بمیریم) یا همانطور که بیشتر ما می‌دانیم. , 'مهمانی دلچسب' زمان. او با هر زنی، در هر زمان، هر جا می خوابد و هیچ عذرخواهی برای اعمال خود ندارد. به لطف تصاویر بی‌نظیر، ما با زنان زندگی آلفی آشنا می‌شویم که حساسیت‌های مردانه او را ویران می‌کنند. ما دختر مهمانی را داریم که می‌تواند «دختران وحشی‌شده» را برای پول‌هایشان به راه بیندازد، و البته مادر مجردی که به دنبال شوهر و پدری فوری است. سپس، البته، یک فرد اجتماعی مسن تر منهتن است که به دنبال یک وقت خوب است و مایل است پول خود را برای به دست آوردن آن خرج کند و طبیعتاً، چه درهم و برهمی عاشقانه است بدون کمی درهم و برهم بودن با دوست دختر سابق شما. دوست

اما، در حالی که ممکن است این آلفی به نظر از لحاظ اجتماعی آگاه‌ترین فرد نباشد، و در واقع، نادیده‌گرفتن آشکار مسئولیت‌های امروزی مانند اچ‌آی‌وی و ایدز، حاملگی و سقط جنین است، و البته اینطور نیست که از نظر عاطفی به زنان اشاره کنیم. مورد. به لطف یک فیلمنامه اقتباسی خوب توسط الین پوپ و چارلز شایر، که وظیفه ای دوچندان به عنوان کارگردان دارد، اقدامات الفی برای اوج فیلم ضروری است - و احتمالاً هدفی نجیب است. فقدان پیچیدگی و سنگدلی آلفی نیز برای ذات فیلم و رویکرد آدرس مستقیم دوربین که اغلب توسط این شخصیت اتخاذ می‌شود، الزامی است، که متعاقباً به تماشاگر اجازه می‌دهد تا در الفی غرق شود، و حس همدردی و شفقت را برای این نمونه ناصاف مردانه در سفر برانگیزد. در مسیر خودیابی

پوپ و شایر همچنین کار بی عیب و نقصی را در شعبده بازی این قطعه بزرگ انجام می دهند و عمق و جزئیات را برای هر شخصیت و موقعیت ارائه می دهند، بدون هیچ ضایعاتی و هیچ چیز اضافی. شایر که در بازسازی ها چیره دست است، با نوشتن آثار موفقی مانند نسخه 1991 استیو مارتین از «پدر عروس» و نسخه 1998 دیزنی از «تله والدین» که کار سینمایی لیندسی لوهان را آغاز کرد، استعداد قابل توجه خود را در اینجا به کار می اندازد. یک محصول محبوب را بدون از دست دادن ماهیتی که در وهله اول آن را بسیار موفق کرده است، به روز می کند.

اگرچه در محاصره یک بازیگر با استعداد از زنان - سوزان ساراندون، ماریا تومی، یان کراکوفسکی، نیا لانگ و رنی تیلور - این جود لا است که کشتی را شناور نگه می دارد. با همان دقت دقیقی که او را مانند ژیگولو جو در «A.I» فراموش نشدنی کرد. یا مغناطیس حیوانی که او را به عنوان کاپیتان آسمان از آسمان به قلب ما اوج می‌دهد یا قدرت و استحکامی که در اجرای نامزد اسکار او به‌عنوان «مرد کوه سرد، اینجا، قانون همه‌ی آنها را ترکیب می‌کند و به باور من شگفت‌انگیزترین چیز است.» عملکرد حرفه ای در حال حاضر درخشان خود. هر چقدر هم که به نظر می رسد قدم گذاشتن به جای مایکل کین، نامزد اسکار، کاری دلهره آور است، اما لاو آن را بدون زحمت انجام می دهد و یک چشمک زدن یا تکان دادن دستش را انجام می دهد که فقط به جذابیت این سرزنش کننده اغلب مذموم می افزاید و او را حتی بیشتر می کند. دوست داشتنی با هر لعاب کوچک. حتی تاثیرگذارتر رابطه موفق لاو با فرمت مستقیم به دوربین است که به نظر می رسد او را تحریک می کند و عمیق تر را تداعی می کند! احساسات و ابعادی که کین در اجرای خود اجازه می داد. در سالی که لاو در همه جا حضور دارد، هیچ عملکرد دیگری حتی با Alfie او قابل مقایسه نیست. من کاملاً انتظار دارم که همان کاری را که این نقش برای مایکل کین انجام داد، برای جود لا دوباره انجام دهد، فقط ده برابر. این در بهترین حالت جذابیت کاریزماتیک است.

تحت هدایت پرانرژی شایر، که شامل انواع تکنیک‌های دوربین از صفحه‌های تقسیم‌شده گرفته تا حرکت آرام گرفته تا عکس‌برداری است، به نظر می‌رسد همه افراد اختیاری دارند که نه تنها شخصیت‌هایشان را به طور کامل کشف کنند، بلکه این کار را با شادی انجام دهند. فیلمبرداری زیبای اشلی رو به این تجربه افزوده می شود که زیبایی و هیجان نیویورک را به گونه ای به تصویر می کشد که گویی ون گوگ و مونه روی بوم ترکیب شده اند. بهبود کار رو و افزایش شدت انرژی شایر، ویرایش سبک پادریک مک کینلی است. صداهای پر احساس میک جگر و جان پاول که این کار فوق العاده را تکمیل می کند، در رأس همه اینها قرار دارد.

به طور غیرقابل پیش بینی سرگرم کننده، بی پایان سرگرم کننده، باهوش و پر از قلب، این فیلم شگفتی فصل است. و یکی که وقتی پرده فرو می‌رود، نخواهید پرسید «همه چیز درباره چیست».

الفی: جود لا مارلون: عمر اپس

سوزان ساراندون: لیز ماریا تومی: جولی

یان کراکوفسکی: دوری نیا لانگ: لونت

به کارگردانی چارلز شایر. نوشته الین پوپ و چارلز شایر بر اساس نمایشنامه ای از بیل ناتون. دارای رتبه R. (103 دقیقه)